ARA VERILDI
Minel abisi ile birlikte yaşarken acı dolu bi hayat yaşamıştı.Sonra birgün 2 genc gelip onu gerçek ailesinin yanına götürmüşlerdi.Minel'in bütün hayatı değişirken anne özlemi çekiyordu.Mutluluğunu kazanmaya çalışken ailesi yanında mıydı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
24.Bölüm
Kutay ile biraz daha vakit geçirirken her ne kadar hoşuma gitmesede Araz abim bizi bırakacaktı.
Biz Kutay ile arkada yan yana oturuken el ele tutuşuyorduk.
İlk Kutay'ı bıraktığımız da Araz abimle hastahaneye kadar hiç konuşmadık.
Geldiğimizde benimle birlikte inmişti arabadan."Gidebilirsin ben kendim çıkarım"uzakta sadece bi kaç hemşire vardı onun dısında bahçede kimse yoktu.
"Özür dilerim"ne dediğini algilayamadan ellerimden tuttu ve beni kendine çevirdiği gibi dizlerinin üzerine çöktü.
"Özür dilerim,özür dilerim yalvarırım affet beni Allah benim belamı versin iğrenç bir insanım çok kötü bir abiyi-"haykırışlarına dayanamayıp kaldırdım onu.
"Abi sakin ol"dediğimde ağlayan yüzünu ellerim arasıan aldım."Ştt nefes al korkma seni affedeceğim"o nefesini düzenlerken ağlamam için ben biel zor tuttum kendimi.
"Affettin mi beni gerçekten?"bi çocuk gibi konuştuğunda güldüm ve göz yaşlarını sildim."Affettim"dediğimde beni kendine çekip sertçe sarıldığında kollarımı ona sardım.
O yüzünü boynuma gömerken derince nefes aldı ve kokumu içine çekti.Bi süre öyle kaldık beni o kadar özlemişteki arabayı park ettiğinde direk odama gelmişti.
Ben hasta kiyafetlerimi giyip yatağa uzandığımda odama gelip oda ceketini kenara atıp yanıma uzanmıştı.
"Abim ve Aral'ı affedecek misin?"dediğinde kafa salladım."evet ama affedebildiğimde"dediğimde saçlarımi okşamaya başladı.
"Başka kimlerle küssün?"dediğinde bir süre düşündüm.
"Mert,Emir,Arda,Aras,Boğaç,Umut,Ufuk,Uğur,Uzay,sınıf arkadaşlarım demeliyim sonuçta amcamlar benimle o sürede konuşmasalarda o haldi olduğumu bilemezlerdi."
Oha yorgunluk ile derince nefes aldığında ısıği kapattı ve yeniden yanıma kuruldu."Artık uyu"dediğinde gözlerimi yavaşça kapattım.İkimizde kısa sürede uykuya dalmıştık.
...
Araz abim sabah erken saatte uyanıp işine gitmişti bende yine kös kös oturuyordum.
Yeto ama yani yorulmuştum.O sırada canım sıkıldığı için şu Tanem denen çıtır ile konuşurdum belki.
