🌌27🌌

107 9 1
                                    

27

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

27.Bölüm

Telefonun başında volta atıyordum saatlerdir.Dün akşamdan sonra şiddetli bir baş ağrısı ile uyanınca zar zor geçirmiştim.

Şimdi ise Cenk abimi tami tamına 68 kere aramıştım.Hiç biri açılmamış ve bir mesaj gelmişti sadece.

Ben seni arayacağım...

Ve ben 2 saat 27 dakikadır telefon başındayım.İyiki günlerdne Cumartesi yarabbim şükür.

Evde ben hariç kimse yoktu kendimede endişeli olduğumu çaktırmıyordum.

Saat 6'ya geliyordu babamlar birazdan işten geleceklerdi ve benim bu endişeli halimi çakacaklardı.Birde Mert'lerde onlarla gitmişlerdi.

Ben hala odada turlarken evin kapısı çaldı.Kısa süre sonra sesler gelirken ben derince nefes aldım ve kendimi sakinleştirip telefonumu elime alıp yatağa uzandım.

Telefonda bir şeylere bakarken odaya dalan Arda ve Emir ile oyunculugumu kullanıp korkmus gibi yaptım.

"Abla!"diye bağırdıklarında konuştum."Oğlum siz salak mısınız?Ya soyunuk olsam ya Kutay'ı eve atmıs olsam ne yapacanız bne sizden büyüğum az saygı"dediğimde güldükleri sırada bi anda somurttular.

"Kutay abiyi odaya atmak mı?"ikisi ayni anda konuştuklarında göz devirdim.

Onlar bana ima ile bakarlarken ben ayağa kalktım ve odadan çıkmak için gidecek iken tuttular beni.

"Gel abla gel"diye beni sürüklerlerken bağırdım."imdat!Adam katlediy-"Emir ile ağzımi kapattığında merdivenden sesler gelirken beni sandalyeme oturttular.

Odaya giren Araz ve Aral abim ile yutkundum.Hiç bir şey anlatmayacağim ama asıl gerçekten hassiktur.

"Beni bırakır mısınız?"dediğimde Araz abim yaklaştı.

"Oğlum ne yapıyorsunuz ablanıza?"diyen abim ile ona masum bakışları attım.

"Abi ablam Kutay abiyi daha önce eve atmış"diyen Emir ile kaşlarımi kaldırıp saşkınlıkla açılan ağzımı kapattım.

"Biraz daha at tutar belki Emir"dediğimde Aral abim kapıyı kapatıp yanimızda bitti.

"Minel sen o pezevenki odana mı aldın?"dediğinde konuştum.

"Yav saçmalamayın yok öyle bir şey"dediğimde derince nefes aldılar.

"Yani şimdilik"dediğimde Arda hafifçe omzuma vurdu.

Hafifçe vurmak istedi yani hayvan gibi vurunca omzumu tuttum.

Onlara dik dik bakıp ayağa kalktım ve telefonumu alip elim kolumda aşağıya indim.

Onlar peşimden gelirken ben mutfağa onlarda salona geçmişlerdi.

Ben kendime kahve yaparken Cenk abimine ulaşamadığım için içim rahatsızdı.Belki biraz rahatlarım diyr Kutay'ı aramıştım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 13 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MinelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin