𝙸𝚉𝚄𝙺𝚄 𝙰𝙸𝚉𝙰𝚆𝙰《𝖕𝖆𝖘𝖙 𝖕𝖆𝖎𝖓𝖘》✬

2.BÖLÜM

2.BÖLÜM

Yeni bölüme hoşgeldiniz!
İyi eğlenceler💙

~💚~

"NE KADARDA HAVALISIN"

Etrafta sadece bu sesler vardı.Kacchanı övüyolardı ama ellerinde yaptığı parıltılara hayran kalmamak elde değildi.

Bana doğru yürüdü.

"Hey deku özgünlüğümede bak"

Diyerek ellerindeki parıltıları bana gösterdi.Büyüleyici gözüken ellerini tuttum.

-Kacchan cidden harikasın!

Gözümden ayırmadığım ellerine hayretler içinde bakıyordum.Çevremizdeki çocuklar kacchanı hâlâ övüyolardı peh... ama bu pek umrumdada değildi.

Tamam,biraz dürüst olmak gerekirse kıskanıyordum.

Birlikte kahraman olmak istiyorduk ve onun özgünlüğü tam kahramanlık için uygundu.

Benim uygun bir özgünlüğümün olmasını bırak bir özgünlüğüm dahi yoktu.

"Tabiki harikayım ben geleceğin en iyi 1. Süper kahramanı olacağım!"

-Birlikte olacaktık bana söz verdin!

"Önce düzgün bir özgünlük kazan,bir özgünlüğün yok."

Duraksadım,Kalbim acıyordu.Biliyorum Kaccahan'nın sert ve kaba bir kişiliği vardı fakat bunu beklemiyordum.Ona cevap verecektim fakat ben veremeden o tekrar insanların arasına kaynaşmış övgüler topluyordu.

~💚~

O gün eve ağlayarak gittim.Anneme özgünlüğüm çıkmadı diye saatlerce ağladım.

Sonuç olarak beni ertesi gün doktora götürdü,hayatımın en kötü günü olacağını bilmeden.
Şuan doktorun beni çağırmasını heyecanla duvardaki saate odaklanmış bekliyordum.

"Izuku Midoriya!"

Sonunda benim sıram idi.

Minik ayaklarımla doktorun gösterdiği yere oturdum ve beklemeye başladım.

Önce sorular cevapladım ardından kan verdim.
Şuan ise kan testinin sonuçlarını bekliyordum.

Ardından doktor tek bir cümle ile tüm hayellerini yıkana kadar...

"Üzgünüm bayan Midoriya,oğlunuzun bir özgünlüğü yok"

Zavallı cümleler,zavallı hayat,zavallı Deku

İşte bu benim hikayem,özgünlükten yoksun olan benim.

"Deku isminin hakkını veriyorsun!"

"Özür dilerim Izuku!"

"Onun bir özgünlüğü yok!"

"Özgünlüksüz!"

"Ezik!"

"Ne kadarda zavallı"

"Babasız!"

"Babası onu özgünlüğü olmadığı için terk etti."

"Sensei onu bu sınıfta istemiyoruz o farklı!"

Benim hayatıma hoşgeldiniz...
Özgünlüksüz olduğumu öğrenince tüm hayat bana yüzünü dönmüştü.

Bu aptal yaşam tarzı yüzünden annemlede eskisi kadar samimi değildik,beni görmezden gelmeye başlamıştı;kacchan beni zorbalıyordu.

Anaokulumuzdan olan arkadaşlarımız ise sırf kacchan havalı diye onun yanında yer almıştı.