1# Gerçeklikten Boşluğa

27 1 11
                                    

  Soğuk bir kış akşamıydı . Falarina soğuk havasıyla meşhur olduğundan ve zaten hergün soğukta kaldığımdan dolayı alışmıştım . Maalesef ....

             Annem ve babam ben daha 9 yaşındayken vampirler tarafından öldürülmüşlerdi . O zaman geri döneceklerini ve benimle yeniden vakit geçireceklerini düşünerek kendimi sakinleştirirdim . Tam bir aptalmışım.. . Ta ki onların cesedini bulana kadar . O an kanım donmuştu . 2 yıl boyunca ailemi umutle beklemiş ve bunu elde etmiştim ..annem ve babamın cesetlerini

           Zaman elbetki hızlı geçiyodu . O zamandan bugüne 7 yıl geçmişti . bu süre zarfında kendime bir barınak yapmış , su bulmuş ve avlanmayı öğrenmiştim . Fare ve bunun gibi canlılar veya krallıklardan çaldığım meyve sebzeleri yiyiyordum . herşey iyi gidiyordu . şimdilik...

                                                                           *               *               *

        Kış ayı yüzüme kar yağdırıyordu . Avlanmak için zamandı çünkü son 3 gündür pek birşey yememiştim . Biraz fare bulmak umudyla dışarı çıktım . Bir ağaca doğru yürüdüm . Eski bir meşe ağacıydı . Kovuğunda böcek bulma umuduyla baktım . Fakat ne bir böcek , nede bir kuş vardı ...


       O zaman dışarda fare bulmaktan başka çarem kalmamıştı . Biraz yürüdüm ve düz bir ovaya gelmştim . Görünürde ne bir ağaç , nede bir çalı vardı . Derken önümden bir fare geçti . 3 günlük açlığın verdiği iştahla peşinden koştum . Yine açlıktan dolayı pek hızlı koşamıyodum fakat fareye yaklaşıyordum . En sonunda üzerine atladım . İşte fareyi yakalamıştım . İştahla oracıkta o çiğ fareyi yedim ...


                                                                               *               *                 *


                 İnime doğru gidiyodum . Kendimi daha enerjik hissediyodum . Yolda birkaç çalı , çiçek , ot v.b. şeyler topladım . ilerde çay yapmama gereken malzemelerdi bunlar . Birkaç kardelen , çuha , sümbül ve ot aldım . Onları yakmak içinse birkaç çalı . 

               Yaklaşmıştım , uzaktanda olsa mağrayı görüyodum . Bi an karnım yanmaya , bacaklarımsa tutmamaya başlamıştı . Başım dönüyor , kollarım karıncalanıyordu . Birşeyler kesinlikle ters'ti ama ne? . Sürekli böyle besleniyordum ama bu ... bu farklıydı...

               Ne yapacağımı bilemediğimden inime doğru gitmeye ( sürünmeye ) başladım . Elinde sonunda bayılacaktım . Bu su götürmez bi gerçekti ... Bende bu derin ağrının beni sarıp Bu karadeliğe almasına izin verdim...

                                                                     *                       *                     *


                Tamamen beyaz bir yer . Burayı biliyordum . Burası Bilinçaltımım ta kendisiydi...

         Orada , bir köşede önünde çay , kitap okuyan void'e baktım . Odaklanmış olucakki beni fark etmedi.  Orada bana bakmasını bekledim . En sonunda bana garipçe baktı.

 "hm , sencede uyuman için erken değilmi?"

 " uyumadım... "

" peki ne ? , bayılmadıny- oh. "

 yüzüm solgun görünmüş olacakki kendimi solmuş bir çiçek gibi hissediyodum . Yorgun , ve sadece dinlenmek isteyen bir yaşlı .

   " biliyorsun luz , gerçekten eğer açsan fare yemelisin- ki sen onuda çiğ yiyiyorsun ama neyse- . inan mantar yemen ne kadar doğru olur bilemem..."

    Void bir rüya gezginiydi .  En azından bana böyle söyledi . Nasıl bilinçaltımda bilmesemde 6 yıldır bana yardım ediyor . Aklımı kaybetmediysem ona borçluyum . Kendisi 37 yaşında , yüzü simsiyah sadece köpek balığına benzer dişleri olan ağzı gözükürdü. İngiltere'nin soylu bir prensiymiş . Yani kanında kraliyet kanı varmış . -mış .  Onun hakkında bu kadar biliyordum . Tam bir cahildim...

" halisünasyon görmek benim elimde değil."

"en azından bundan sonra daha  dayanıklı bir sindirim sistemine sahip  olucaksın . Eğer ölmediysen..."

 Çokta ölüden farklı değildim zaten . Ne düzgün yaşıyor , nede düzgün besleniyordum ... Ve öylece biyere çömeldim , gözlerimi kapadım ve belkide kendimi sonsuzluğa bırakıcak o uykuya yada ölüme bıraktım ... 

                                                                       *                      *                    *


    Eveeet . Bu bölümü burda bitiriyom cunku cok yoruldum , okuldan geldigimden beri bunu yazıyom ( yalan ) . Yani burda ellerim koptu . hatta srnm kırdım ( 2. bolume kadar catlayın diye [ perşembe gunu yazıcak merak etmeyun ] burada bıraqtım hehehe)

           O zaman hepinize iyi günler , dersler , işlser akşamlar ve nice geceler sevgili okurlarım <33...


PentagramHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin