1.BÖLÜM/KALPSİZİN DE KALBİ VARMIŞ♡

101 13 90
                                    


Selamlar bu kitabımın sizinle paylaştığım ilk bölümü olacak.

Açıklamak istediğim bir konu var.

(Öncelikle küfürler bana aittir hahaaha)

Bu kitaptaki karakterler arasında Nevra ve Asel çok yakın arkadaş ve ben bu iki karakter için Ela ve beni yakın gördüm. Buradaki konuşmalarımız genelde ikimizin konuşmaları olacaktır.

Ayrıca özlü söz gibi güzel sözler içeren metinlerin çoğu arkadaşlarımla konuşmalarımdır.(Çoğu Ela ve Melek olmak üzere)

Ve Çoğu kişi biliyordur diye düşünüyorum. Ben youtube veya genel hesap isimlerimi kafama göre seçen biri değilim. Hepsinin ayrı ayrı anlamları var ve bu kitapta da hepsi olmasa da birkaçını açıklamak istedim. Umarım anlamlarını doğru şekilde anlatabilmişimdir.

Bilgilendirmeler bu kadardı.
Oylamayı ve yorum atmayı unutmayın.

Bu bölüm 50 okunma olunca yeni bölüm gelecektir.

İyi okumalar♡

1. BÖLÜM
KALPSİZİN DE KALBİ VARMIŞ

Bölüm müziği=>Sezen Aksu-Git




Ben Asel BALCI...
Küllerinden doğan ama küllerini bile yakmış olan biri...
Herkes ama hiç kimse olmayan biri...
Ve en önemlisi...
Bir kibrit ateşi...

9 yıl önce

-Hayır bırakma beni,ben yalnız kalamam,ben sensiz kalamam.

+Sen bensiz kalabilirsin. Çünkü ben hiç var olmadım kibrit ateşi.

-Hayır oldun hayatımın,kalbimin merkezisin sen benim.

Söylediğim şeyle yavaşça bana döndü. Önce gözlerimiz çarpıştı. Sonra düşüncelerimiz.
Ve en sonunda kalplerimiz...

Sonrasında da beklediğim o soruyu sordu.

+Senin kalbin var mıydı?

Sorduğu soruyla duraksadım.

Benim bir kalbim yoktu. Kalpsizdim ben...
Benim kalbim kalpsizin kalbiydi.
Herkes gitti. Geriye bir tek ben ve artık yaşamayan,atmayan ama var olan kalbim kaldı.

Yaklaşık 7 saniye sonra istediği cevabı dile getirdim.

-Kalpsizin de kalbi varmış...

Güldü benim bu cevabıma. Sonra elime bir şey bıraktı. Bu bil güldü...
Ama cansız,solgun ve solmuş bir güldü. Tıpkı benim gibi...
Ardından bana söylediği ilk ve son cümleyi söyledi...

+Bu çiçek solduğunda tam burada olacağım kibrit ateşi,tam bu noktada,bizim savaşımızın bittiği ama başladığı noktada...

-Hayır gitme yapamam,yalnız kalamam ben Hayır.

Günümüz

-Hayır yapamam Hayır gitme,yalnız kalamam ben.
+Asel!

Çığlık atarak yatakta doğruldum ve yatağın öbür ucunda oturup bana içten içe gülen Nevra ile göz göze geldim.

Nevrayla yaklaşık 3 yıldır tanışıyorduk. O tiyatro oyuncusuydu. Aynı evde kalıyorduk. Genelde o temizlik bende evin yemekleri ile uğraşıyordum.
Tiyatro oyuncusu olduğu için bazen yaptığı taklitlerde korkuyordum. Hatta bir keresinde eve geldiğim zaman onu yerde kanlar içinde gördüğüm an ilk yardım tecrübelerimle kalp masajı yapmaya başlayacağım esnada kahkaha atarak doğrulmuştu ve ben neye uğradığımı şaşırmıştım. O gün bugündür hala o olaya güleriz.

BİR KİBRİT ATEŞİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin