Hafıza Kaybı | Drarry

Düşük Umutlar

Harry'nin bakış açısı

"Harry, saatlerce yağmurun altında durarak ne düşündün?
Delirdin mi? Kendini öldürteceksin!" diye bağırdı Hermione.

Harry içini çekti. "Kendimde değildim. Bugün hepimiz için çok zorlu ve çalkantılı geçti, bu yüzden lütfen böyle davranmayı bırakın."

"Tamam peki, özür dilerim Harry. Ama eğer herhangi bir şey hakkında konuşmak istersen ya da yardıma ihtiyacın olursa lütfen sormaya çekinme."

"Sorun değil, teşekkürler Hermione. Şimdi gidip sıcak bir banyo yapsam iyi olur. Sonra görüşürüz."

Ortak salondan çıkıp Gryffindor'ların banyosuna girdi. Harry, sıcak suyun sadece ağrıyan kaslardaki acıyı değil, aynı zamanda tüm duygularını ve endişelerini de ortadan kaldıracağını derinden umuyordu.

Küvette otururken düşüncelerinin sürekli Draco Malfoy'a kaymasına engel olamadı. Düşünmek istemediği ama durduramadı.

Harry banyodan çıktığında saatin geç olduğunu fark etti. Koridorlar da sessiz ve karanlıktı.

Karanlık oldugu için asasını çıkardıve sessizce "Lumos" dedi. Ancak ortaya çıkan küçük ışık topu farklı bir yöne doğru sürüklenmeye başladı. Harry şaşkın bir şekilde onu takip etti.

Bir süre sonra ışık durdu ve Harry kapının arkasında boğuk sesler duyabiliyordu.

Harry'nin revirin önünde durduğunu anlaması için birkaç saniyeye ihtiyacı vardı.

Kapı aralıktı ve Harry, Mc Gonagall ile Madame Pomfrey'in yataklardan birinin etrafında durduklarını görebiliyordu.

"Minerva elimden gelen her şeyi yaptım ama ben bile ona fazla yardım edemedim."

Harry anında Draco hakkında konuştuklarını anladı.

"En azından kırık kemiklerinden bazılarını iyileştirmeye çalıştım ama bu bile zor oldu."

"Yardımcı olabilecek bir iksir ya da özel bir bitki yok mu-"

"Hayır Minerva, büyüklerin ve ikisirlerinde sınırları var ve eğer kara büyü yapmak istemiyorsan onun için yapabileceğimiz hiçbir şey yok."

Mc Gonagall içini çekti ve kapıya doğru yürüdü. "İyi geceler ve dua edelim de geceyi atlatsın."

Harry bir sütunun arkasına saklandı ve o karanlıkta onlar gözden kaybolana kadar bekledi.

Daha sonra karanlık odaya girdi. Madam Pomfrey de gitmişti, o da doğrudan sarışın çocuğun yatağına doğru ilerledi.

Orada hareketsiz ve solgun bir şekilde yatıyordu. Bazı küçük yaralar iyileşmeye başlamıştı ama Harry bacaklarının ikisinin de alçıda olduğunu görebiliyordu. Nefesi yavaş ama düzenli bir şekilde atıyordu.

Harry farkına varmadan Draco'nun koluna dokundu ve üzerine küçük daireler çizmeye başladı. Aslında onun burada ne işi vardı?
Bilmiyordu.

Ama Draco için üzüldüğünü biliyordu. Yıllar boyunca Draco ona ve arkadaşlarına kötü davranmıştı ama daha fazlası değildi.

Harry, Draco'nun yüzüne düşen saç telini fark etti.
Yavaşça elini uzattı ve yavaşça geri itti.

Harry kendini yorgun hissetmeye başladı ve yavaşça yatağın kenarından kalktı ve yatakhaneye doğru yürüdü. Birdenbire bu kadar değer verdiği çocuğa kendi bile şaşırdı.

Draco Malfoy'u ne zaman önemsemeye başlamıştı?

Ertesi gece Harry kabuslar gördü.
Sarışın çocuğa dair tüm anılar kafasında sürekli tekrarlanıyordu.

Peki neden o ve neden şimdi?