müze//ryan×sebastian

düşünce

Sabah sınıfa geldiğimde yalnızca 2 kişi vardı. Takılmadığım kişiler oldukları için umursamadan yerime geçtim. Çantamdan geçen sebastian ile aldığım kitaplardan birini çıkartıp okumaya başladım.'Aforizmalar'

"Bu niye hep kitap okuyor, gay falan mı?"

Gözlerimi kitaptan ayırıp çaprazımda benimle ilgili konuşanlara hafif göz ucuyla bakıp önüme döndüm. Kulağım hala kpnuştuklrındaydı.

"Bence de. Seb ile sevgili dediler sence doğru mu?"

"Kesin öyledir. İkisi de mide bulandırıcı."

Duyduklarım ile nefesim kesilmişti. Daha önce hiç duymadığım sözlerdi bunlar ve nasıl tepki vereceğimi bilemiyordum. Açıkçası beni üzmüştü.

Sınıf dolmaya başladıkça gürültü artıyordu. Ama ben hala benim hakkımdaki konuşmaları duyabiliyordum. Dalıp gitmişken biri omzuma dokunup dikkatini oraya vermemi sağlamıştı. Başımı kaldırıp baktığımda karşımda bana gülümseyen sebastian ile zorlukla bende gülmüştüm.
Sanırım ona anlatmamalıydım.

--------
Ryan'ın yanına oturup heyecanla çantasından bir kap çıkardı Sebastian. Gece canı çektiği için kendisine kurabiye yapmıştı ama yemek yerine kutuya koyup okula getirmişti. Sırf ryan elinin ne kadar lezzetli olduğunu bilsin diye.

"Ta daa. Nasıl olmuş şirin kurabiyelerim?" Başını kutuya çevirip içindeki çikolatalı kurabiyelere baktı ryan. Küçük gülümsemesi ile Sebastian'a bakıp konuştu.

"Çok güzel. Baya yeteneklisin anlaşılan."

"Sayılmaz. Yalnızca bu kadarını biliyorum."

"Güzel. Bende sadece çay demleyebiliyorum."

Ryan'ın bu sözüne sesli bir kahkaha ile güldü ikili. Tabii ryan moralini bozacak olan o sözleri tekrar duyunca başını önüne eğdi.

Sebastian anlamsızca baktı ryan'a. Birşey onun moralini bozmuş diye düşündü içinden. Sormalı mıydı?
Soracaktı.

"İyi misin ryan, canın birşeye mi sıkıldı?"

İyiyim anlamında başını salladı ryan. Söylemeyecekti. Söylerse alacağı tepkiden değil, sebastian üzülür diye söylemiyordu.

____

Ders bitimine yakın herkes çantalarını hazırlıyordu. Sebastian çantasını hazırlayıp ryan'ın yanından kalktı ve hocadan lavabo izni aldı. Zilin çalmasına 5 dakika kala sebastian sınıfa girdi ve tekrar yerine oturdu.
Tam oturmuştu ki çaprazlarındaki 2 kişinin seslenmesiyle tekrar kalktı ve yanlarına gitti.

"Pşt sebastian! Bi gelsene."

Anlamaz gözlerle o tarafa yürüdü seb. Ne var anlamında kafa sallayıp önlerine dikildi.

"Şu yanındaki sırık senin sevgilin mi?"

"Sırık? Ryan benim en yakın arkadaşım ve her zaman öyle olacak. Boş lsflsrınızı kendinize saklayın."

"Tamam tamam sakin ol. Demedik birşey."

Arkasına dönüp sıraya ilerlerken ryan'ın yüz ifadelerine tekrardan baktı. Canını sıkan şey olabilir mi diye geçirdi içinden.

Zil çaldıktan sonra tüm sınıf dışarı çıkmıştı. Ryan ile sebastian kol kola eve doğru yürüyordu. Arada bir sınıf dedikodusu yapıyorlardı.

Yol ayrımına gelince ikili birbirine gülümsemiş, ardından el sallayıp vedalaşmışlardı.

Altay bayandır