müze//ryan×sebastian

'iyiki benimle'

Otobüsün park alanında durmasını bekledikten sonra sırayla otobüslerden indik ve avmye girdik. Herkes farklı mağazalara girmeye başlayınca bizde dolanmaya başladık. Yanımızdan ilk önce İrfan can ve ferdi gratise girerek ayrıldı. Tam üçlü dolaşırken tadic, ferdi gittiği için onun peşinden koştu. Kaldık baş başa sebastian.

"Ne yapmak istersin?"

"Bilmem ki. Bi kitapçıya mı girsek."

"Olur hadi gidelim."

Kitapçıya doğru yola koyulduk. Girdiğimiz an sebastian'ın yüzünde bir tebessüm oluştu. En başta dergi reyonunu gezdikten sonra şiir kitaplarının olduğu yere gittik. Sebastian'ın oldukça ilgisini çekmiş olacak ki telefonumu cebimden çıkartıp onun fotoğrafını çektiğimi bile anlamamıştı.

"Bu çok güzel. Alacağım sanırım."

"Biraz daha gezelim sonra öderiz."

Olur anlamında başını sallayıp yürümeye devam etti.

Birkaç kitap daha baktıktan sonra kasaya doğru ilerledik. Elimizde 2 poşet kitap ile çıkarken telefonumun çaldığını duydum.

"Sebastian bir saniye şu poşeti tutsan olur mu?" Dedikten sonra elimden poşetleri aldı bende telefonu açtım. Arayan kişi ferdiydi.

"Alo, efendim ferdi?"

"He neredesiniz siz ya."

"Bi kitapçıya uğradık. Çıktık şimdi."

"Kitsp kurtçukları sizi. Neyse bekleyin orda irfan'ı yollicam size."

"Neden aq istemiyoruz."

Bu saçma konuşmamızı merakla dinliyordu sebastian.

"RYAN dellendirme beni sus."

"Çabuk gelsin o zaman amk bekleyemeyiz onu."

"Kes çeneni kes kes."

Ve telefonu kapattı ferdi. Bana aynı bir kedi gibi bakan meraklı sebastian'a döndüm.

"Nolmuş?"

"İrfan geliyormuş. Kovmuşlar yanından onu."

O anı düşününce komik gelmişti birden. Ferdi'nin onu yanından nasıl kovduğunu merak ediyordum.

İrfan'ın yanımıza doğru geldiğini görünce elimi omzuna attım.

"Sonunda geldin be kardeşim. Neyse noldu niye kovuldun?"
Bi kıkırtı çıkmıştı ağzımdan.

"Eğv eğv çok komiksin ya götüne koyim senin."

"Şaka yaptım kanka alındın mı?"

"Öf bi git."

İrfan elimi omzundan iktirince bende sebastian'ın omzuna attım bu sefer.

"İrfan sen az ötede dur işimiz var bizim."
Daha çok yanına yanaştım sebastian'ın bu sefer.

"Tabi tabi siz, hiç çekinmeyin ben yokmuşum gibi."

Sebastian gülmüştü irfan'ın bu dediğine karşı.

=

Avm gezisi de son bulunca artık otobüslere doğru yola koyulduk. Saat 5e gelmişti ve burdan yol çok uzundu. 7 veya 8de varabilirdik.

Otobüse binerken sınıfın kendini zorba zanneden çocuğu rashica, tsm sebastian otobüse binecekken onu iktirip kendisi önden binmişti. Bu yaptığı hareket ile düşecek gibi olan sebastian'ı belinden tuttum ve dik durmasını sağladım.

'Piçe bak. Görecek o gününü' diye mırıldandım.

"İyi misin?"

"İyiyim. Dengem bozuldu birazcık sadece."