သနားစရာကောင်းတဲ့ ဗီလိန်လေးကိုကယ်တင်ခြင်း [ ဘာသာပြန် ]

Chapter-15

[ Unicode ]

[ သနားစရာကောင်းတဲ့ ဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း ]

အခန်း-၁၅။ ငါကမင်းထက်အရပ်ရှည်တယ်

__________

အားလုံးလှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ဆံပင်ရွှေရောင်နှင့်ကောင်လေးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ သူက ပန်းရောင် ဟယ်လိုကစ်တီဖုန်းလေးကိုကိုင်ကာ လျှောက်လာပြီးပြောသည်။

“ကျောင်းအုပ်ကြီးနဲ့ ဆရာမများကို ဒီဗီဒီယိုကြည့်ဖို့ အကြံပြုပါရစေ”

ကောင်လေး၏ပုံစံက အလွန်နှိမ့်ချရိုကျိုးလျက်ရှိသည်။ စိတ်တိုနေသောကျောင်းအုပ်ကြီးက အနည်းငယ်စိတ်သက်သာရာရသွားပြီး သူ့ကိုမေးလိုက်၏။

“မင်းက ဘယ်အတန်းကလဲ”

ရှုနဉ်က ပြုံးပြလိုက်သည်။ သူ့သွားများက အလွန်ဖြူဖွေး၏။ သူ့အသားအရေက နေရောင်ကဲ့သို့ ဝင်းပပြီး အဖြူရောင်ဂျုံစေ့ကဲ့သို့ ဖြူစင်သည်။ သူပြုံးလိုက်သောအခါ သူ့မျက်ဝန်းထဲတွင် အလင်းရောင်် အပိုင်းအစများကိုတွေ့ရသည်။ သူ့နားက လူများကို အေးဆေးတည်ငြိမ်စေသည်အထိ သူ့ပုံစံက အလွန်တောက်ပကာ မြူးကြွသည်။

“ကျွန်တော်က အတန်း ၃ Grade 7 က ရှုနဉ်ပါ ယင်းမင်ကျန်းက တစ်တန်းတည်းပါပဲ” ရှုနဉ်က အတန်းပိုင်ဆရာမကို မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်ကာ အားလုံးအဆင်ပြေကြောင်း ပြောဆိုလိုက်သည်။

ထို့နောက် သူက ကျောင်းအုပ်ကြီးထံသို့ ဖုန်းပေးလိုက်သည်။

“ဒီမှာကြည့်ပါခင်ဗျ အဲဒီလူက ယင်းမင်ကျန်းကို အရင်ရိုက်တာပါ အဲဒါကြောင့် ယင်းမင်ကျန်းက ပြန်ရိုက်တာပါ”

ကျောင်းအုပ်ကြီးက ဖုန်းကိုယူ၍ ဗီဒီယိုကိုကြည့်လိုက်သည်။ ခဏကြာသောအခါ တင်းမာနေသော သူ့မျက်နှာထားက ဖြည်းဖြည်းချင်း တည်ငြိမ်လာခဲ့သည်။

အတန်းပိုင်ဆရာမက ကျောင်းအုပ်ကြီး၏မျက်နှာထားကို ကြည့်ရှုနေခဲ့သည်။ သူ့မျက်နှာတည်ငြိမ်သွားသည်ကိုတွေ့မှ သူမ၏ စိုးရိမ်စိတ်များကို ဖယ်ချနိုင်တော့သည်။ သူမက ရှုနဉ်ကို ကြည့်လိုက်မိသည်။

ရှုနဉ်က သူမကို ပြန်ပြုံးပြလိုက်သည်။

အတန်းပိုင်ဆရာမက သူ့ကို မျက်ဝန်းအကြည့်များဖြင့် ဆူလိုက်သည်။