O an ağzım açık 2-3 saniye kalakaldım.Sonra Allah ne verdiyse Sonic hızında koşmaya başladım,nereye gittiğimi bilmiyordum.Tamam Hoodie ve Masky bana ormanı gezdirdiler ama benim gittiğim yerleri tam gösteremediler kısacası nereye gittiğimi bilmiyorum ve kayboldum.Tam korkuyla bunları düşünürken yanımdan altın sarısı iplerin geçtiğini gördüm,bi an duraksadım ve incelemeye başladım.Vay canına ormanda böyle sarı iplermi vardı?Orman sandığımdan da ilginçmiş...Dur bi saniye bunlar hareket ediyordu!Bana doğru geliyorlardı!Şu durumda yapmam gereken tek şey yine kaçmaktı fakat ayağımı sarı ipler sarmıştı. Kaçmak için çok çalıştım fakat bu incecik ipler olması gerektiğinden daha güçlüydü.Sonra dahada çoğaldılar,ellerimi ve ayaklarımı sarmaya başladılar. Kaçmaya çalışıyordum,var gücümle,fakat nafile...Ormanın derinliklerinde yine onu gördüm bana doğru geliyordu.Bana iyice yaklaştı ve
"Benden kaçamazsın..."dedi.İpler o kadar sıkıyordu ki görüşüm zayıflayıp bulanıklaşmaya başladı.Bir süre sonra bayılmışım.
Uyandığımda bir sandalyeye bağlıydım.Puppeteer bana öylece bakıyordu.
"Ah,demek uyandın tatlı kız."
"Benden ne istiyorsun!?"
"Haha,merak etme o çelimsiz bedenine zarar vermeyeceğim yada belki veririm ama benim asıl istediğim eğlence ve İNTİKAM."
"İntikam?"
"Ah,madem sordun söyleyeyim,bundan 2-3 sene önce günlük rutinimi kapı çalınması bozmuştu.Kapıyı sıkılarak açtım ve ne göreyim sizin gibilerin creepypasta dedikleri katiller Önümde duruyordu.
"Merhaba biz buraya bir konuda haber vermeye geldik ve kısa sürecek."
"Ama siz-..."
"Seninde bir katil olduğunu öğrendik ve seni yanımıza almayı düşündük,en azından Slender öyle diyor."
Dostum bir an şaka yapıyorlar sandım ben o zamanlar onların hayranıydım,vurgu yapıyorum o zaman.
Ben tabi bayıla bayıla evet dedim,keşke demeseydim...o lanet yere geldiğim günden beri beni asla takmadılar sanki onların hizmetçileriydim.Her gece eve kurban getirip doyasıya onlarlı öldürüyorlardı ve pisliklerini bana temizlettiriyorlardı ama ben,ben sanki boşluktaydım....
Daha sonra etrafta kurban kalmayınca bi oh çektim ama boğazımda kaldı. Sonraki gece-.........
BENIM SEVGİLİMİN CESEDI YERDE YATIYORDU!!!
Biz ciddi düşünüyorduk,birlikte buralardan kaçıcaktık...
O gece sinirden evi yakmıştım ve kaçmıştım,evin yanıkları şimdi kalmamış ama sen varsın,sen onu bana hatırlatıyorsun,sevgilimi...
Herneyse şimdi senle biraz eğlenelim öyle değil mi?"
"Ama benim bi suçum yokki!"
"Ah tatlım,benim sevgilimin hiç suçu yoktu,üzgünüm.."
Bu heriften iyice nefret etmeye başlamıştım.Sonra benim sandalyeme doğru yaklaştı,nefesini hissedebiliyordum.Burnumuzun değmesine milimler vardı,sarı gözleri iyice açıldı.
"Şimdi Slender'ı arayalımda biraz eğlenelim,senin için iyi savaştılar..."
Sonra telefonumu açıp Slender'ı aramaya başladı...
"Ah,Bella iyimisin seni çok merak ettik."
"Ama ben sizi etmedim..."
"Bella bu kim?Dur bi saniye Puppeteer bu sen misin?"
"Tam üstüne bastın."
"Kızı bırak.Ne istiyorsun?"
"İNTİKAM!"
"Saçmalama Bella'ya zarar vermiyiceksin herhalde."
"Ah,tabiki vericem,dimi Bella."
O Sırada bıçağını cebinden çıkardı ve kolumda gezdirmeye başladı...
"Şimdi Bella,sana hafif bir başlangıç yapacağım.Beni öp."
"Manyak pis sapık!Bunu yapmayıcağımı biliyorsun!"
"Şimdi beni öp!"
"Manyak!hayır!"
Bıçağı koluma iyice saplamaya başlamıştı.Canımın yanması nedeniyle hafif bir Çığlık attım.Puppeteer haince gülüyordu.Telefonda Slender'ın sesi bile duyulmuyordu.Sonra bir anda sustu ve
"Haha sizin kız amma iyiymiş.O sonsuza dek benim olacak."Evet arkadaşlar sizce ne olacak Creepypasta'lar Bella'yı kurtarabilecekmi sizce?Lütfen yorum yapın Kitabı'n nasıl olduğunu merak ediyorum.E buraya kadar üşenmeden okuduğuna göre bi vote'u da fazla görmezsiniz umarım!Okuduğunuz için saolun!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Creepypasta'larla yaşamak
Fiksi PenggemarBen Bella.Creepypasta karakterleri Tarafından kaçırıldım. Hayatımın bir günde bu kadar değişeceği asla aklıma gelmezdi. Şimdi size hikayemi anlatacağım. Hikayemizi....