Yeni kurgu disappearance pilot bölümü ile yayında. Bilim kurgu olacak umarım seversiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Verilere göre şu anda sisteme girmeye uygun değil. Zihni bomboş. Bu kadar şuur dışıyken gen hafızası bile bir işimize yaramaz. Bu kötü. Beynine ihtiyacımız varken o gün geçtikçe bir morona dönüşüyor."
Kadın yakasındaki yüksek izin isteyen odalara girişini sağlayan kartı düzeltmişti.
"Prof. Dr. Jennie Ruby Jane"
Onu tepkisizce dinleyen adam hala içeriyi izliyordu. Tek kelime etmeyişi arkasındaki tüm ekibini gererken ondan korkmayan tek kişi konuşma cesareti olan Jennie'den başkası değildi.
"Tamam, patron sensin. Ama eğer bu projenin lideri bensem.. beni dinlemek zorundasın. Ondan istediğini bu şekilde alamayız. Bu yaptığımız bünyesinde zarar oluşturup duruyor. Bedeni yaşam fonksiyonlarını sağlamayı durduracak raddeye geldi. Ama beyni hala kilitli ve ona ulaşamıyoruz. Bir kez daha makineye bağlarsak ölecek. Biraz ara vermeli. Böylece onu hiç değilse sisteme sokabiliriz."
Kim Namjoon Profesörü dinledikten sonra dilini keyifsizce şaklatmıştı.
"Bu içeride bomboş zihniyle etrafa bakan kadın ve o çok kıymetli beyni bana istediğim şeyi vermemekte ısrar etmeye devam ederse o güzel kafasını gövdesinden ayırıp önüne koyarım ve sende beynini istediğin kadar inceleyebilirsin Profesör. Anlatabiliyor muyum?"
Jennie gergince yutkundu. Bir şeyler söyleyecekken Namjoon sözünü daha başlamadan kesmişti.
"Nasıl eğitildiyse.. Sikeyim. Nasıl eğitildiyse kendisini gebertsem dahi o istemediği sürece o lanet kafasından tek bir bilgi bile alamıyorum, değil mi?"
Jennie bunun bir sorudan çok tasdik bekleyen bir düşünce olduğunun farkındaydı. Boğazını temizledi olabildiğince sessiz bir şekilde.
"Lalisa Manoban. Sıradan bir kız olsa zaten burada olmazdı. Atalarının ve hatta hiç bir kan bağının bulunmadığı insanların anılarını zihnine katman katman işlemişler. Ve belki de bilmediğimiz başka bir sürü şeyi. Doğduğu andan itibaren buna maruz kalmış ve bir gün bizim elimize geçme ihtimali ile eğitilmiş. Kafasının içiyle o kadar uğraşılmış ki bu onun için sıradan bir durum ve savunma mekanizması çok güçlü. Kendi rızası olmadığı sürece... Bunu söylemekten hoşlanmıyorum ama kendisi istemediği sürece öldürsek ve dediğiniz gibi kafasını kessek de bir bilgiye ulaşamayacağız. Şu an şifresi defalarca yanlış girildiği için kendini sıfırlamış bir telefon durumunda. Yüksek ihtimalle kendisi bile adı dahil hiç bir şey bilmiyordur."
Kim Namjoon duyduğu şeyle sinirli bir biçimde yumruğunu masaya geçirmişti.
"Sen ne sikime yarıyorsun o halde profesör!"
Jennie'yi boğazından tek eliyle kavrayıp cama sertçe yapıştırmıştı. Onun nefesini ve ayaklarını yerden aynı anda keserken yüzüne iyice yaklaştı.
"Lalisa Manoban bugün o sisteme girecek ve sen de onun zihnine erişeceksin. Bunu bugün başaramazsan yıllardır süren çabana gözlerimi kapatıp seni tam burada gebertirim."
Elini çektiğinde Jennie iki büklüm kalırken elini boğazına tutmuş deli gibi öksürüyordu. Gözleri kanlanmış ve sulanmıştı.
"Anlaştık sanıyorum Profesör. 24 saat içerisinde bana bir gelişme haberi ver. Yoksa sanırım bundan sonraki gelişmeler senin için olacak. Süren başladı. Tik-Tak-Tik-Tak-Tik.."
Gergin bir keyifle gözlem odasını terk ettiğinde Jennie sinirle odada kalan herkesi kovmuştu. Yalnız kaldığında gözlem camından Lalisa'ya baktı. Sinirle bir çığlık atarken derin nefesler almaya çalıştı.
Bu kızı bugün sisteme sokmalıydı. Başaramazsa ölecekti. Ama sisteme girerse ve Lalisa'ya bir şey olursa yine ölürdü. Sisteme girip bilgi alamazsa yine ölürdü.
Ama Lalisa da bugün sisteme bu bünye ile girerse ölebilirdi. Ki bu ihtimalde az önce de saydığı gibi Jennie yine her türlü ölüyordu.
