1. Bölüm

199 13 4
                                    

! Diğer kitap pek hoşuma gitmemişti inşallah bu kitapta orada yaptığım hataları düzelteceğim  ! 

" Oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın "

Son yarım saattir belirli aralıklarla yaptığım gibi ilk önce telefona mesaj olup olmadığına  sonra saate ondan sonra da  kapıya baktım . Ama yok hem mesaj atmamıştı hem de uçak saatlerine    göre 1 saat önce inmiş olmalıydı ve yarım saate bizim eve gelmiş olurdu fakat ortada ne abimler ne de toprak vardı . Korkudan ve heyecandan ağlamak üzereydim . Zavallı ikizim ve arkadaşlarım ise benim korkumu hafifletmeye çalışıyorlardı . Fakat onlar da biliyorlardı ne abimler ne de toprak bizi habersiz bırakmazdı . Ben düşüncelerimle cebelleşirken kapı çalmıştı . Hepsi ayaklanıp kapıya doğru ilerlerken ben koşarak gitmiş ve kapıyı açmıştım . Kapıda demir ve deniz abilerimi görmemle yüzüm düşmüştü ama kendimi toparlayarak konuşmaya başlamıştım;

  "Hoş geldini-  

Daha lafım bitmeden Uras tarafından yana itilmemle pardon fırlatılmamla demir abimin göğsüne yapışmıştım . Uras ' a sinirli bir şekilde bakmama rağmen takmamış ve deniz abimin boynuna atlayıp konuşmaya başlamıştı ; 

"Aşkım , yakışıklım , idolüm ,  abi benim sevgilim olmayı düşünür müsün ya bu ne yakışıklılık ! "

Uras lafını bitirir bitirmez nedense aden öksürük krizine girmişti . Onları umursamayıp kollarımı abimin boynuna sarıp , yanağına öpücükler kondurmaya başladım . Her ne kadar hoşuna gitse de gülümseyerek yalandan homurdanmaya başladı ;

"yedin bitirdin güzelim beni   "                                                                                                                                           "yerim bitiririm seni bu ne yakışıklılık ilk aşkım "                                                                                                     " hmm öyle mi  "                                                                                                                                                                      "öyle"                                                                                                                                                                                             "peki bende seni yerim o zaman "                                                                                                                              

Abim lafını bitirdiğinde ben daha kaçmaya çalışamadan beni kolunun altına alıp yanağımı öpmeye başlamıştı . Her ne kadar hoşuma gitse de sakalları huylandırıyordu . Ben sakalları yüzünden gıdıklanıp gülerken abim aklına bir şey gelmiş gibi arkasını dönmüştü , ben de onunla birlikte arkamı döndüğümde bize bakan bir aile vardı . Muhtemelen aileydiler . Bizim bir yere baktığımızı gören canım arkadaşlarım anca karşılarına veya arkalarına bakmış ve o aileyi görmüşlerdi . Ya hadi abim ve benim arkam dönük veya ben abimin koca cüssesinden göremedim peki ya siz nasıl görmediniz ? Ben arkadaki aile ile bakışırken abimin konuşmasıyla kendime geldim ; 

"Hadi içeri geçelim, buyurun lütfen  " 

Hiç söylemiş miydim abim yakışıklı olduğu kadar da kibar bir beyefendi' dir . Tanımadığım kişiler bir şey söylemek yerine kafalarını sallamış ve içeri girmişlerdi . Nedense içimde kötü bir his vardı. Umarım hislerimde yanılırım . Abimin içeri doğru hareketlenmesiyle bende peşinden ilerlemeye başladım . Abim ikili koltuğa doğru ilerlemiş ve gözleriyle yanını işaret etmişti . İkiletmeden yanına gidip oturdum . Tanımadığım ama abimin misafirleri olarak düşündüğüm kişilere dönüp konuşmaya başladım . Ben konuşmasam kimsenin konuşacağı yoktu . 

Biyolojik AilemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin