Biyolojik Ailem

3. Bölüm

! Oy ve Yorum atmayı unutmayın !

Gözlerimi yavaşça açıp yatakta ayılmaya çalıştım . Dün gece Gediz beylerle birlikte bugün için DNA testi yaptırma kararı almıştık . Onlarda oturmak yerine testin gününü belirledikten sonra kalkmış ve kendi evlerine gitmişlerdi . Bunun huysuzluğuyla birlikte yataktan kalkmıştım . Lavaboya gidip oradaki ihtiyaçlarımı gidermiştim . Lavabodan çıktığımda yine aynı huysuzlukla yatağımın başına gitmiştim . Kendi yatağıma mı yatsam yoksa gidip abimin yanına mı kıvrılsam diye düşünmüştüm . Ama çok geçmeden abimin odasına doğru adımlamaya başlamıştım bile . Abimin odasının önüne gelince kapıyı çalmış ve gel demesini beklemiştim . Ses gelmeyince abimin uyuduğunu düşünüp içeri girmiştim . Fakat girdiğim gibi yüzüstü yatan üstü çıplak abimi görmeyi beklemiyordum . Abiniz ve ikinizle yaşıyorsanız alışmanız gereken en önemli şeylerden biri asla üstlerine tişört giymedikleri olmalıydı . O zaten uyuduğu için gidip hiç izin bile alma gereği duymadan yorganı kaldırıp yatağın içine girmiştim . Ama benim sandığımın aksine abim uyumuyor sadece gözlerini kapatıyormuş . Yatağa yatmamla birlikte ilk aşkım ( abim ) beni kendisine çekip kafamı göğsüne koymuştu . Bir süre sessizce sarılarak yatmış sonrasında ise abim konuşmaya başlamıştı ;

"Dün seninle konuşamadık güzelim , neler hissediyorsun bu karıştırılma mevzusu hakkında "

Abimin en çok bu yönünü seviyor olabilirdim . Önce benim düşüncelerimi ve hissettiklerimi soruyor sonra ona göre kararlar alıyordu . Aslında bunu sadece bana yapmıyor kuzeye ve bizimkilere de yapıyordu . Bizi kimseye ezdirmiyordu ve fikirlerimize saygı duyup, empati kuruyordu . Düşüncelerimden kurtulup kafamı kaldırmış ve abimle göz göze gelmemizi sağlamıştım . Sonrada vakit kaybetmeden sorusunu cevaplamıştım ;

"Aslında düşündüğüm tek şey sizden asla ayrılmayacak olmam hissettiğim şey ise -

Lafımı bitirememiştim ama abim anlamıştı . O zaten beni hep anlıyordu bu seferde anlamış ve benim bitiremediğim cümlemi o tamamlamıştı ;

"Korkuyorsun değil mi eğer onlarla birlikte o eve gidersen aynı şeyleri yaşarsın diye korkuyorsun ama korkma ben yanındayım tek bir telefonunuzla gelip sizi alırım ve evimize döneriz "

"Biliyorum yanımda olduğunu da benim elimde değil ki ister istemez kalbim sıkışıyor , aklıma o zamanlar geliyor "

"İstesem de istemesem de onları sana unutturamam ama en azından bir süreliğine aklından çıkarsan düşünmemeye , hatırlamamaya çalışsan olur mu ? "

"Tamam düşünmemeye çalışırım ama iyi ki varsın be abi , sen olmasan ben bu yaşadıklarımızın üstesinden gelemezdim , teşekkür ederim her şey için en çok ta her zaman yanımda olduğun ve bana güvendiğin için "

"Bunun için teşekkür etme ben her zaman yanında olacağım ve ben senden özür dilerim siz o olaylara şahit olurken yanınızda değildim "

"Abi keyfi değildi ki senin yanımızda olmama sebebin mecburiydi o yüzden özür dilemene gerek yok , özür dilemesi gereken kişi şuan cezasını çekiyor zaten "

"Tamam bu konuyu kapatalım , o günler geride kaldı "

"Bence de kapatıp aşağıya inmeliyiz yoksa ben açlıktan bayılacağım "

"Hadi inelim bakalım sen bayılmadan "

Son sözlerini söylerken hafifçe gülmüş ve alnımı öpmüştü . Ben de o doğrulup yataktan aşağıya sarkıtmıştım ayaklarımı . Sonra aklıma kuzeyi gıcık etmek varken neden burada oturduğum gelmiş ve koşarak ama bir o kadar da sessiz adımlarla kuzeyin odasına gitmiştim . Kapıyı sessizce açıp içeri girmiş ve arkamdan açık bırakmıştım . Sessizce kuzeyin yanına yaklaşıp nerdeyse her sabah yaptığım şerefsizliği yapacaktım . İlk önce yavaşça yanına yatıp yanağına öpücük kondurmuştum . Her sabah olduğu gibi gülümsemiş ve bana sarılmıştı . Bu yaptığına birazdan pişman olacağından bir haber . Her sabah aynı şeyi yapıyordum ve o da bana kanıyordu sonrada her seferinde pişman oluyordu . Yanağına yaklaşıp ısırmamla çığlık atıp doğrulması bir olmuştu . Doğrulurken kollarını benden çekmişti bende bunu fırsat bilip ayaklanmış ve elimdeki suyu kafasından aşağıya boşalttıktan sonra aşağıya inmek için merdivenlere doğru koşmaya başlamıştım . Yakalanma korkusuyla merdivenleri üçer beşer iniyordum . Tam sonlara gelince ayağım takılmıştı . İçimden kendime küfürler ederek düşmeyi bekliyordum ki ayaklarımın yerden kesilmesiyle kapalı gözlerimi aralamıştım . Deniz abim beni düşmeden yakalamıştı . O korkuyla deniz abime daha çok sokulmuştum ki deniz aşkımın sesiyle kafamı kaldırıp gözlerine baktım ;