Güven/Spy×Family

°ten°

Damian'dan

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama doktor çıkana kadar benim için hayat durmuştu. Bulanıktı. Çıktığı gibi yanına koştum. Açıklamasını dikkatle dinledim.

"Durumu kritik. Bir süre hastanede kalması gerek. Ama normal odaya alacağız yani isteyen refakatçi olarak kalabilir ve onunla görüşebilirsiniz."

Tüm bunlar ağlama isteğimi canlandırıyordu. Bendim işte. Tüm bunların sebebi bendim. Orada aptalca davranmasaydım, çocukça davranmasaydım bunlar olmazdı. Biraz kafamı toparlamak ve dinlenmek için Anya'yı Becky'e emanet ettim ve eve gittim.

Anya'dan

Gözlerimi aralamak istiyordum ama ağrıyordu. Yine de yavaşça araladım ve gözüme dolan ışığa alışabilmek için birkaç kere kırpıştırdım. Becky benim uyandığımda fark edince hızlıca yanıma geldi ve istediğim bir şey olup olmadığını sordu. Cevap verecekken gelen öksürükle konuşamadım. Uzatılan su bardağını alıp içtim. Ve Damian'ın nerede olduğunu sordum. Ben ameliyattayken perişan olduğunu dinlenmesi için evine gönderdiğini söyledi.

Dinlenmeye gitmesine sevindim. Çünkü büyük ihtimal onun halini görünce ben de onu göndermeye çalışırdım. Çünkü yorgunken o çocuksu hali ortadan kayboluyor ve bazen sorun çıkarsa da ben onun çocuksu hallerini çok seviyorum.

Doktor benim yanıma geldiğinde bir şeyler zırvaladı. Ne dediği umrumda değildi. Ne zaman çıkabileceğimi sordum. Bir ay sonra çıkabileceğimi, çünkü kurşun kalbime denk geldiği için tehlikeliymiş ve o tehlike geçene kadar gözetim altında olmam gerektiğini falan dedi. Becky'e telefonumun nerede olduğunu sordum. Çekmecede olduğunu söyledi ve kendisi verdi.

İlk Damian'ı aramak istedim ama dinlenmesi gerektiğini düşünüp vaz geçtim. Çünkü uyandığımı öğrenince evde dinlenmek yerine yanıma geleceğinden emindim. Onun yerine Youtube de gezindim biraz. Akşamüstü gelen yemeklere burun kıvırdım. Bol bol hastanede kalma tecrübem olduğu için tatlarının berbat olduğunu biliyordum. Becky'den dışarıdan yemek getirip getiremeyeceğini sordum. O da Damian'nın yola çıktığını, hastane yemeklerimi sevmeyebileceğimi düşündüğünden yanında yemek de getirdiğini söyledi. Sabırsızca onu beklemeye koyuldum.

Damian geldiğinde hızlıca yataktan kalktım ve üstüne atladım. "Anya yavaş bir şey olacak." Kucağından inerken "Ama seni çok özledim." diyip dudak büzdüm. Bana ters bir bakış atıp "İlk önce yemeğini ye." dedi. Ne olmuştu? Soğuk davranıyordu. Yanlış bir şey yaptığımı düşünüp sessizce oturdum. Yemeği önüme koydu ve "Sen yemeğini ye ben Becky ile durumunu konuşup geleceğim." Dedi. Yanımda da konuşabilirdi.

Yemeği yedikten sonra canım sıkılmıştı. Bir mektup yazmıştım. Durup durmadığına baktım. Bazı yerlerini düzelttim. Damianla Becky hala konuşuyorlardı. Mektubu daha sonra alırım diye yatağa bırakıp yataktan kalktım. Ne konuştuklarını aşırı merak ettim ve merakıma karşı koyamayıp kapıdan dinlemeye başladım.

B- Damian emin misin bak bu konular ciddi bir konu bir duygu karmaşasına kapılıp sonradan pişman olacağın şeyler yapma biliyorsun Anya hassas bir kız

D- Ben ne yapacağımı gayet iyi düşündüm Becky ben onun yanında durduğum sürece ona sadece zarar vereceğim ayrılmak en iyisi

Kalbimin acımaya başladığını hissettim. Buna kendimi verememişken arkamdaki nefesi hissettim. Ha-Hayır n'olur o gelmiş olmasın. Fısıltıyla "Senin zayıf bir anını beklediğimi biliyordun ama sen tetikte omak yerine tamamen kardeşime odaklandın *küçük bir kahkaha* Aptallık sadece aptallık. Bir ara kardeşime teşekkür etmeliyim. Uzun zamandır senin gardını indirmeni bekliyordum ama o bunu birkaç hafta içinde başardı. Şimdi bir daha görüşmemek üzere. Öl." Ardından kalbime saplandığını hissettiğim bıçakla yere yıkıldım. Gözlerim kararmaya başladı. O ise ortadan kaybolmuştu. Hayatımın kara lekesi...

Daniel Desmond.

Damian'dan

Gelen sesle ikimiz de başımızı yan tarafa çevirdik. "ANYA NE OLDU ANYA KALK DOKTOR HEMŞİRE ACİL ÇABUK YARDIM EDİN."

________________________

Hehe. Geç mi geldi fazla. Ama özür dilerim neler oldu neler bir bilseniz. Ama burada anlatıp başınızın etini yemeyeyim. Yazım hatalarım varsa lütfen görmezden gelin. Lütfen fikirlerinizi yorumlarda belirtin. Oy verirseniz de emeğime değdiğini bana hissettirirsiniz. Yeni bölümde görüşmek üzere...