Bu tipik başrol popüler kızın hayatı değil. Belki şaşalı, zengin bir ailem olabilir ama asla o grupların Baş kraliçesi olacak birini değilim. Beklentiyle girmeyin hayatıma; malum ben tattım o çaresizliği, bir de siz çekmeyin acılarımı.
Üzülerek söylüyorum ki artık sınır koyuyorum. Sınır geçmediği süreçe bölüm gelmeyecek.
Özelden bölüm gelmediğini söyleyen kişiler var fakat ne oy var (birkaç kişi hariç) ne de yorum var (hiç yok).
Emeğe saygı lütfen.
Sınır: 5 oy 10 yorum
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Medya: Büge
İyi okumalar...
💜
NEVA ALEVDAR'IN ANLATIMIYLA
31 Aralık 2023
Bugün yılın son günüydü. Haftanın çoğunluyla artık Ayazlarla geçirmiştim. Günlük olarak 2 saat yarışma için çalışıp sınavları hazırlanmıştım.
Yatağa yatmış telefonla oynarken Ayazın araması önüme düştü. Bir az doğrulup telefonu açtım.
"Alo, Neva. Nasılsın?" Sanki zorla konuşuyor gibi çıktı sesi. "İyi, sen?" Ne kadar yorgun olsamda sesimi neşeli çıkarmaya çalıştım.
"Bende iyiyim Neva sana bir şey soracağım. Pek uzatma istemiyorum konuyu. Birazdan terasta yılbaşı partisi için çıkıcam. Benimle gelir misin?"
Sesi çok istekliydi ama gelemezdim. Babam evdeydi ve bir tık sorun olabilirdi. Zaten abim evde yoktu, bu ayrı bir olay yaratacağına eminim.
"Ayaz, çok isterim fakat gelemen. Babam evde ve o akşam yemeklerine çok önem verir. Gelmem imkansız anlayacağın." Sıkıntılı bir nefes sesi kulağıma geldi. "Peki Neva. Ama ben yine de sana konumu atacağım. Gelip gelmemek sana kalmış. Okulda görüşürüz." Vedalaştıktan sonra kalbim buruk bir şekilde telefonu kapattım.
Kapı çalınca hemen yataktan kalkıp masaya geçtim. Normalde bugün telefon almam yasaktı.
"Gel." Kapı yavaşça açılınca annemi gördüm. "Bir tanem. Akşam yemeği hazır. Testini bitir hızlıca gel." Annenin cümlelerinin altında hep gizli mesajlar vardı.
Şuan bana babamın sinir olduğunu ve hızlıca aşağı inmemi söylüyordu.
Elimde tuttuğum kalemi matematik test kitabının üstüne bırakıp kitabı kapattım.
Masanın altında kalan terliklerimi takıp odadan çıkıp aşağı yemek odasına ilerledim.
Küçükken babamın duygu değişikliklerini anlamazdım. Hep başka bir kişi gibi gelirdi eve. Bir gün iyi baba, bir gün dünyanın en iğrenç insanı, ama annem hep onu dizginlemeye çalışırdı.
