Reddingtocht [✔️]

Chapter 6

SORRY DAT DIT DEEL ZO LAAT KOMT, IK HAD HET ERG DRUK! TOCH VEEL PLEZIER MET LEZEN!

POV Roos
Joost en ik waren al een poosje bezig met een slaapplaats zoeken, toen we een mooi open veldje vonden. We hadden besloten om onder de grote boom naast het grasveldje te gaan liggen. Ik had al snel planten gespot die ik kon verzamelen om een bedje van de maken. 'Laten we voor elkaar een bed maken,' zei Joost lachend, 'challenge accepted.'

Ik ging gelijk aan de slag. Ik plukte een hele boel van dat super lange gras voor het bed zelf en voor het kussen plukte ik blaadjes die verrassend zacht, bijna een beetje fluweel waren. Het duurde lang voordat ik de perfecte dingen had gevonden. Ik liep terug en liet uit verbazing mijn hele 'bed' vallen. Wauw. Joost. Hij had zo'n prachtig bed gemaakt. Hij had hetzelfde lange gras gebruikt alleen voor het kussen had hij allemaal kleine veertjes met een handdoek eroverheen, ik herkende de handdoek: die had ik meegenomen omdat ik met Wiepke zou gaan varen en dan gaan zwemmen. Hij had hem natuurlijk in mijn tas gevonden. Om het bed had hij allemaal leuke schattige bloemetjes neergelegd. Ik werd er zelf helemaal stil van.

Daar stond ik dus, met mijn mond open te kijken naar het bed dat Joost had gemaakt. 'Vind je hem mooi?' Vroeg hij. Ik keek hem aan. 'Of ik hem mooi vind?' Zei ik, 'ik kan o...' Ik onderbrak hem. 'Joost, ik vind hem prachtig!' Ik gaf hem lachend een knuffel. Ik raapte de spullen voor het bed van Joost op. Wauw, ik kan nu echt niet meer met mijn bed aankomen, hoor. 'Uh, ik moet denk ik even iets, uh, anders zoeken voor je bed...' Zei ik verlegen. 'Nee tuurlijk niet! Het ziet er chill uit!' Ik keek hem aan, en hij zag er eigenlijk wel tevreden uit. 'Uhm, oke, wat jij wilt.' Lachte ik een beetje aarzelend. Ik legde alles van het bed voor Joost weer netjes neer en ging liggen in 'mijn bed'.

POV Joost
'Welterusten.' Zei ik. 'Truste.' Mompelde Roos terug. Ik keek naar de lucht, de sterren aan de hemel, het zag er prachtig uit. Ik dacht na over wat er nog allemaal kon gebeuren. Ik draaide me om naar Roos, ze lag ongeveer iets meer als 1 meter van me af denk ik, maar ik kon zien dat ze al in slaap was gevallen. We hadden veel meegemaakt, begrijpelijk dat ze gelijk in slaap valt. Ook ik dommelde steeds even weg, maar ik wou op de een of andere manier niet gaan slapen omdat ik bang was dat er iets gebeurde met Roos. Maarja, ook ik, viel later in slaap.

- volgende morgen vroeg -

POV Roos
Ik deed mijn ogen langzaam open en rekte me uit. Ik keek naar de lucht, het was al licht maar het was zeker nog geen 6 uur geweest. Ik keek naar Joost, Hij was nog aan het slapen. Wat zag hij er toch ongelofelijk schattig uit als hij sliep. Ik was van plan om iets terug voor Joost te doen, hij had zo'n mooi bed gemaakt, en heeft me goed verzorgd deze reis. Maarja, wat moest ik doen? Op dat moment hoorde ik een flink rommelend geluid, het kwam van mijn buik vandaag. Ik heb honger. Dacht ik, ik ga een ontbijt maken.

Ik deed mijn gympen aan en keek zoekend om me heen. Ik wist dat niet aan iets als brood zou kunnen komen, dus ik focuste me het meeste op lekker fruit. Besjes, frambozen, peren, appels enzovoort. Ik pakte een groot palmblad en wilde dat gebruiken als een soort bord. Ik liep met alles terug naar onze slaapplek. Joost was nogsteeds diep in slaap. Mooi. Ik legde alles klaar, netjes op het palmblad. Ik was na een klein tijdje klaar, ik ging op de grond zitten voor Joost.

Ik ging op mijn rug liggen en keek naar de lucht, blauw met een paar wolkjes. Waar zou Link zijn? Hij zou er toch nog wel zijn? Dit vind ik ook niks voor Harm en Jeremy, waarom doen ze dit? Na een poosje spookte er al weer talloze vragen in mijn hoofd rond, ik vond het vreselijk. Ik ging rechtop zitten.

Gelukkig werd op dat moment Joost wakker. Hij rekte zich uit en keek om zich heen. Mijn 'fruitontbijt' viel hem al snel op. Hij keek me aan. 'Heb jij dat gemaakt.' Ik knikte en liep er naartoe. 'Tast toe! Je hebt het verdient.' Zei ik lachend. 'Ahh, zo lief. Dankje!' Zei hij blij.

Opeens viel mijn aandacht op Joost's zijn haar, ik schoot in de lach. Joost keek zoekend om zich heen, waardoor ik alleen nog maar harder moest lachen. 'Wat is er? Waarom lach je zo?' Vroeg Joost grinnikend. 'Je haar!' Ik viel haast om van het lachen. Joost schoot ook in de lach.

'Wil je mijn tas even aangeven?' Zei ik nog proestend van het lachen. Joost gaf de tas aan. Ik pakte mijn kam eruit en gaf hem aan Joost. 'Geen idee of je hier wat aan hebt, maar oke.' Joost pakte de kam aan. 'Dankje.' Joost kamde een beetje zijn haar en vroeg daarna : 'Zit het zo beter?' Ik hield mijn hoofd een beetje scheef en liep toen naar Joost toe. Ik frutselde wat aan zijn haar en plofte weer op de plek neer waar ik eerst zat. 'Zo, prachtig.' Lachte ik. 'Thanks!' Zei Joost.

Ik propte wat fruit in mijn mond en ging weer op mijn rug liggen, Joost deed hetzelfde. 'Joost?' Vroeg ik na een poosje. 'Ja?' Ik prutste een beetje zenuwachtig aan een takje van een kers in mijn hand. 'Denk je dat, uh, denk je dat Link er nog, uhm, nou, er nog is?' Zei ik uiteindelijk aarzelend. Joost ging rechtop zitten en keek me aan.

POV Joost
Ik keek Roos aan, ze keek geconcentreerd en serieus naar de lucht. 'Tuurlijk! Doe niet zo gek.' Zei ik vastberaden, maar ik wist zelf wel beter. Ik kon dat toch ook niet weten. Ik zei het puur omdat ik wou dat het zo was. Ik pakte een handje kersen en ging bij Roos zitten. 'We gaan hem samen redden.' Er rolde een traan over haar wang, alleen ze veegde hem gelijk weg, alsof ze niet wou dat ik het zag. Ik legde mijn hand op de hare. 'Oke?' Zei ik. Roos knikte. 'Ja.'

WAT?! 1000+ WOORDEN? IK HAD HET NIET EENS DOOR! HAHAHA, :P
OHJA : CHECK OOK ZEKER HET VERHAAL VAN MIJN VRIENDIN WIEPKE ( wiepske ) EVEN! ZE HEEFT OOK EEN FANFIC OVER DEZE SQUAD. ;D
LAAT WETEN WAT JE VAN Chapter 6 VOND! ;) SEE YA !