İyi okumalar ¡
-
.
-
Sınıf Grubu
Yunjin
Ben doğru mu görüyorum
Yoohyeon
Ne yazık ki evet
Namjoon
Yine ayrıldılar mı yani
Taehyung hoca görmeden jungkook ile o kızı ayıralım
Dami
Bencede
Hoseok
Çok geç
Gördü bile
(13 kişi çevrimdışı)
-
Gördüğüm görüntü ile bütün kaskatım kesilmiş, öylece izliyordum. Kantinin yarısı bana ve jungkooka bakarken derin bir soluk aldım ve yürüdüm.
Bir kız ile dip dibe oturmuş, kolunu omzuna atmıştı.
Sinirden dudağımı ısırırken, bir yandan da avuçlarımı sıkıyordum. Beni henüz görmemişti. Bana arkası dönük bir şekilde oturuyordu ve kahkaha sesini duyabiliyordum. Dolan gözlerimi kıpıştırdım ve tam arkasından ellerimi omzuna koydum. Duraksamıştı. Benim olduğumu anlamıştı.
Bir öğrenci jungkookun diğer yanını boş bırakınca oraya yürüdüm ve kıza çevirdim sinirli bakışlarımı.
"Çık buradan."
Ellerim hala omzunda duruyor, yanında öylece sırnaştığı kıza bakıyordum. Korkan ve gergin ifadesi ile apar topar kalkmış, kantinden çıkmıştı. Bakışlarım o gidene kadar onu takip ederken, gider gitmez bir elimi jungkookun çenesine koymuş ve sertçe kendime çekmiştim.
"Ne yaptığını zannediyorsun sen?"
Ayağa kalkmış, aramızda hiç boşluk kalmayacak şekilde yaklaşmıştı bana. Sinirle derin soluk alıp verirken, yüzüme yaklaşmış ve fısıldamıştı.
"Sizi ilgilendiren kısım tam olarak nedir, Bay Kim?"
Dişlerimi sıkmış ve hışımla bir yakasından çekmiştim onu kendime doğru. Kaşlarını çatmış, afallamış yüz ifadesi ile öylece bana bakıyordu.
"Sabrımı sınıyorsun Jeon. Daha fazla ileriye gitmeden vazgeç şundan."
Histerik bir şekilde gülmüş ve tek hamlede çekmişti kendisini. Bir elini masaya yaslamış, birkaç saniye masaya baktıktan sonra bana dönmüş ve konuşmuştu.
"Bunları seni kıskandırmak için yaptığımı sanıyorsun, değil mi? Hayır. Ben onunla sevgiliyim bile."
Kalbime sanki sert bir iğne batmış gibi hissederken, gözlerim dolmaya ve yanmaya başlamıştı. Sinirli bakışlarım yerini hayal kırıklığına verirken, yutkundum ve herkesin bakışları eşliğinde kantinden çıkan jungkooka baktım. Nefes alamıyordum.
Kalbim durmuştu sanki. Kesik kesik nefes alırken titreyen ellerim ile sandalyeye oturdum. Öğrenciler iyi olup olmadığım ile ilgili bir şeyler gevelerken, başımı masaya gömdüm ve hıçkırarak ağlamaya başladım.
Güçsüzün tekiydim.
Jimin gelene kadar öyle kalmış, o gelince ise derse girmek zorunda kalmıştım.
-
.
-
