İyi okumalar ¡
-
Evde duvarlara yumruk vurduktan ve deli gibi bağırıp çağırdıktan sonra buraya gelmiştim. Bebeğimin evinin önüne.
Öğrendiklerimi bir de ondan duymak, onu görmek istiyordum. Nasıl hissediyordum, bilmiyorum. Pişman, endişeli, sinirli?
Terleyen alnımı elimin tersiyle sildim ve kapıya vurdum bir kaç kere. Bir elimi duvara yasladım ve kafamı yere eğip nefeslerimi düzeltmeye çalıştım. Oldukça hızlı gelmiştim.
Kapıya yaklaşan adım sesleri ile başımı kaldırdım ve kapı açılınca hiç beklemeden eve girip dudaklarına yapıştım.
Olduğu yerde kaskatı kesilmişti. Sert öpüşüm nedeniyle arkaya doğru adımlıyordu ve bende durmadan üstüne yürüyordum. İnlemişti. Kapıyı ayağımla ittirip kapattıktan sonra ellerimi daha çok beline sardım ve onun da karşılık vermesiyle duvara yasladım.
Çok özlemiştim.
Gözlerim dolmaya başlamıştı. Özlem hissi yiyip bitirmişti içimi, şimdi ise hiç bırakmak istemiyordum. Tek bakıştığımız yer okul olsun istemiyordum. Öğrenci - öğretmen olalım istemiyordum. Yeniden benim olsun istiyordum. Kalbim durmuştu.
Alt dudağını emdikten sonra belindeki ellerimi yanaklarına götürdüm ve dudaklarımızı ayırdım. Onun da elleri yanağımda kalmış ve alınlarımızı birbirine yaslamıştı. Bir süre nefeslendikten sonra gözlerimi açmış ve yüzüne bakmıştım.
"Özür dilerim, herşey için."
Gözleri gözlerime değdiği an ayaklarım titredi. Dolu gözlerinden bir kaç yaş düştü ve alnını omzuma yaslayarak ağlamaya başladı.
Onu çok üzmüştüm. Kahretsin ki onu çok pis üzmüştüm.
Dolu gözlerimden yaşlar süzüldü ve ağzımdan bir hıçkırık kaçırdım. Gözlerimi yumdum. Neden bu kadar dengesiz olduğuma küfürler ettim içimden. Burun çekerek ve hıçkırarak sarıldım ona. Sadece öylece durmuş, omzumda ağlıyordu. Onu üzdüğüm tüm günlerin yok olmasını istedim.
Aptal bir ergendim.
Kollarımdan sıyrıldı bir anda. Arkama doğru yürümeye başladı. Başımı ona çevirdim titreyerek. Ne yapsa haklıydı, ne söylese haklıydı. Herşeyi yapmasını istedim o an. Vur, kır, dök, bağır... Herşeyi yap bana Taehyung...
Öyle de oldu. Bir anda üzerime yürüdü ve hayatımda asla acısını unutamayacağım sert bir tokat attı yüzüme. Başım yana düştü. Kulaklarım çınladı. Gözlerim kapandı. Kalbim hıphızlı atarken sadece durdum. Dizlerim titriyor, ellerim kaşınıyordu. Kendimi tuttum. Hak ediyordum. Durmam gerekiyordu, sinirlerime hakim olmam gerekiyordu...
Yutkundum ve yanan yanağımla gözlerimi açıp ona çevirdim bakışlarımı. Öfke doluydu şimdi. Duygusal Taehyung gitmişti, öfkeli hali gelmişti.
Ve Taehyung'un öfkeli hâlini hiç görmek istemezdiniz.
Bana karşı olan öfkesine karşılık sadece dizlerim titredi. Öylece yüzüne baktım. Kızaran gözleri gözlerimle buluştuğunda aramızdaki sessizliğe son verdi.
