Kumralım~Yarı Texting

~0.7

Efe beni Ece'nin evine bırakacaktı sonrada Ece ile birlikte eve gidip denemenin iptal olduğunu söyleyecektik planımız buydu. Efe Ece'nin evinin önünde durduktan sonra motordan indim Efe tam gidecekken onu kolundan tuttum ve kendime çekerek öptüm sonrada arkamı dönerek koştum utanmıştımm. Efe nin gülüş sesleri kulağıma doldu ne güzel gülüyordu şerefsiz

Eceyle beraber planımızı uygulamak üzere bizim evimize gelmiştik annem inanmış gibi duruyordu. Ece kolumdan çekiştirip beni odama soktu ve büyük bir heyecanla birsur soru sormaya başladı

"Efeyle buluştunuzmu?"

"Buluşmuşsunuz gerçi ee nasıl geçti gece?"

"Kim buluşmak istedi?"

"Kızım anlatsana ne duruyorsun?"

"Of Ece bı sus kızım"

"E ankat o zaman Elisa "

"Denizde geçirdik geceyi"

"Ayy çok romantikk"

"Denize girdim falan sonra sabaha karşı kumsalda uyandık "

"Kızım siz basbayağı olmuşsunuz düğün ne zamana?"

"Of Ece bidaha bişey anlatmayacam sana"

"Tamam tamam sustum ay ama çok güzelsiniz siz"

Eceyle geceden bahsederken telefonumdan zil sesi yükseldi. Efe'nin aradığını düşünerek arayan kişiye bakmadan açtım telefonu.

"Alo"

"Elisa"

Bu baranın sesiydi
(Unutanlar için Baran Elisanın eski sevgilisi)

"Baran?"

"Elisa buluşabilirmiyiz?"

"Ne"

Şuan olanlardan hiçbir şey anlamıyordum. Baranla ayrılalı çok olamamıştı Baranla sevgiliykende gerçekten sevmiyordum platonik aşkımı yani Efeyi unutmak için birlikte olmuştum çünkü o zamanlar Efe nin beni seveceginizi hiç düşünmüyordum

"Tabiki hayır"

Diye cevap vererek alay edercesine güldüm

"Bak Baran biz ayrıldık ve kafana göre istediğin zaman buluşmayız ayrıca benim de sevdiğim biri var buluşmamız doğru olmaz"

"Ne n-ne sevgilisi Elisa"

"Sen benden başkasını sevemezsin "

"Sevebilirmişim demekki Baran"

"Lütfen Elisa önemli bir konu "

"Telefonda konuşabiliriz bence"

"Elisa ben yurtdışına taşınıyorum sadece son bir kere vedalaşsak başka birşey istemiyorum lütfen"

"Ne yurtdışımı? Neden ki?"

"Ailem orda yaşıyor onların yanına dönüyorum hem orda iyi işler var"

Bir süre düşündükten sonra cevap verdim

"Tamam buluşalım "

"Tamam yarın seni alırım ben dershanenin yanındaki kafeye gideriz"

"Zaten dershanem var yarın çıkışta geçerim kafeye "

"Tamam çıktığında bende gelirim"

Telefonu kapattığımda yatağın üstüne bıraktım ve bende yatağa sırt üstü uzanarak tavanı izledim. Her ne kadar Baran'dan ayrılsak ta üzülmedim değildi.