-Bölüm şarkısı:Derman
-Cenan:
İlk uyanan ben olmuştum dün gece aklıma geldikçe sırıtmam artıyordu yavaşça ayağa kalkıp banyoya girdim dünki duş sonrası yüzüme vuran ferah kokuyla açılmıştım işlerimi hallettikten sonra çıktım yatakta uyanın olan ve hafif gülümsemeyle bana bakan arifi gördüm üstündeki pijama dağılmış belinin bir kısmı gözüküyordu kanımı kayanatan tek kişi olabilirdi kimseye karşı duymadığım şeyi sadece ona hissediyordum...
-Arif:
Dün gece güzel bir banyonun ardından o pijamayı gitmiştim değişik hissediyordum hemde çok fazla kasıklarım ve bacaklarım karıncalanmaya devam ederek anıların canlanmasına yardımcı oluyordu bense hatırladıkça utanmaya ve kızarmya devam ediyordum yatakan kalkmaya çalıştım ama nafile karıncalanma artarak zevk ve acıya dönüşmeye devam ediyordu cenan oturmamamı ve dinlenmem gerektiğini söyleyip duruyordu...
_________________________________
:Kakao-
Sana geliyoruz müsaitsindir
zaten
-
Esmer şekerim:kimle geliyorsun ve ayrıca gelmeyin müsait değilim!
-Arif:
Tam mesajı attığım sırada kapının çalması bir oldu ben kalkmaya cebelleşirken cenan çoktan kapıyı açmış içerden tuğbanın sesini duymamla taklaya gelmiştim canım acıya acıya tuğbaya hava atmak için salona girdim girmemle yere çakılmam bir oldu ebru hemen beni yerden kaldırım koltuğa oturtu tuğba ve cenansa yanyana oturmuşlardı kıskançlıktan kendimi kemirirken ebrunun boynuma dokunmasıyla kalbim çıktı "Boynuna ne oldu böyle ayrıca az öncede düştü- Tuğba biz kalkalımmı ne dersin hadi canım" kızarmaktan domatese dönmeme ramak kalmıştı bir ebru'nun anlamadığı kalmıştı derken cenanın piç gibi sırıtmasıyla dahada kızardım...
~Aklıma gelmiyo hade Allaha emanet♡!
