Broken Call [ON GOING]

Kabanata 2

"Tita Gail, nag negative naman po si Max sa lahat ng test na ginawa namin" I looked at Max's test results checking if I'm not wrong, there's no sign of any illness kay Max

"Talaga Jasmine? bakit hindi siya kumakain? bakit siya nagsusuka?" Tita really loves her younger child. She treats Max as a child malalaki daw kasi mga anak niya at may kanya-kanya ng buhay

Nitong nakaraan ko lang nakilala si Tita dahil kay Mommy noong umattend kami sa isang birthday party ng isa sa mga amiga nila

"Ilang araw napo ulit siyang hindi kumakain?"

"Kaninang umaga lang grabe pinipilit ko nga siyang kumain ehh tapos ayaw niya talaga" naiiyak na sagot ni Tita sa akin

"He's eating last night tita?" I looked at Max mukha namang ok lang siya

"Oo ang dami nya ngang kinain ehh kaya nagtaka ako kung bakit ayaw niya kumain ngayon ang dami ko pa namang hinandang pagkain para sa kanya"

"Tita I think nagsasawa si Max sa prene-prepare nyong pagkain and I just noticed that he's overweight baka sobra din po ang ibinibigay nyong foods sa kanya every meal. Mayroon pong tamang measurements ng pagkain para sa gaya ni Max na pocket size dog" Makikita mo talaga sa katawan ni Max na napapabayaan siya sa kusina

"Ganun ba? Anong gagawin ko Jasmine? Kakain kaya siya ngayon?" she's still worried

"If hindi siya kumain Tita I suggest na lagyan nyo po ng dextrose powder ang tubig ni Max for today. If hindi pa po siya kumain hanggang bukas ng hapon ibalik nyo po siya sa dito and tita i-diet po ninyo si Max. Walk him every morning kahit thirty minutes to one hour lang. I'll give you diet chart para kay Max"  It's feels weird kanina ko pa naramdamang may nakatingin s a akin kanina pa

"Salama Jasmine sige magbabayad muna ako sa cashier ninyo. Cael!" she's with someone pala hindi ko napansin

I was still looking at Max's results. I double checked it para sure na walang butas

"Hey Sister" It feels like a cold water poured on me when I heard that voice

There's a pair of shoes in front of me. Dahan-dahan kong inaangat ang tingin mo sa taong nasa harap ko

No. It can't be him

Pero habang umaangat ang tingin ko ay unti-unti kong nakakilala ang taong ito. Parang nagtaasan ang mga balahibo ko nang nagtama ang mga mata namin

Para akong napunta sa impyerno nang nginitian niya ako. That smile para bang tuwang-tuwa siyang makita ako but still his dark aura was there. Creepy

I didn't blink my eyes while looking at him. I can't believe na magkikita ulit kami. Nanlalamig ang buong katawan ko hindi ako makagalaw para akong na estatwa hindi din ako makahinga ng maayos

"Dito lang pala kita makikita Sister kung saang-saang kumbento at simbahan kita hinanap" His deep and manly voice makes me even more stiffed

Gusto kong tumakbo at umalis sa sitwasyong kinatatapakan ko ngayon pero hindi makapag proseso ang buong katawan at ang utak ko

I was just eyeing off his handsome face hindi pa din nagbabago lahat sa kanya mula nang una ko syang makita. Mas naging malaki nga lang ang katawan niya kesa sa akin ngayon. He's a bit taller than me ngayon ko lang napansin I didn't noticed that when we first met

But wait did he say that he's looking for me? Why?

"You're not going to say something Sister?" I didn't understand if he's serious or what natatakot pa din ako sa boses niya