ပင်ယံတစ်ဆိုင်တော့ပို့ပြီးပြီနောက်နှစ်ဆိုင်တော့ကျန်သေးတယ် ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်တွေးပြီးစက်ဘီးနင်းလာရင်းနဲ့လမ်းကြားတစ်ခုအရောက်ကွေ့လိုက်တဲ့အချိန်ရုတ်တရက်ထွက်လာတဲ့ကားကြောင့်လန့်ပြီးဟန်ချက်ပျက်ပြီးလူရောစက်ဘီးရောမြေကြီးပေါ်ပုံရက်သား "အ နာလိုက်တာ"ငြီးတွားလိုက်ရင်းတံတောင်ကိုငုံကြည့်တော့သွေးတွေထွက်နေပြီ
မီတင်နောက်ကျမှာစိုးလို့သခင်လေးကိုတခြားလမ်းကခေါ်လာကာမှအကြောင်းကထပ်ပေါ်ပြန်ပြီကိုယ်ကလည်းလောနေတာကတစ်ကြောင်းဒီအချိန်ကြီးဘယ်သူမှမရှိလောက်ပါဘူးဆိုပြီးဟွန်းမတီးတာငါးပါးမှောက်ပြီထင်ပါတယ်
လွန်းကြယ်မီတင်မှာပြမယ့် planတွေကိုဖုန်းကကြည့်နေတုန်းဘရိတ်ထိုးအုပ်လိုက်တဲ့ခွန့းဆက်ကြောင့်ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်တယ်
"ဘာဖြစ်တာလဲခွန်းဆက်"
"ဟို လူ လူတိုက်မိပြီလားမသိဘူး"
"ကျစ် အရေးထဲမှပဲကွာ" လွန်းကြယ်စုပ်သတ်လိုက်တယ် "မြန်မြန်သွားရှင်းလိုက်"
ပင်ယံလည်းစက်ဘီးကိုထူပြီးကုန်းရုန်းထလိုက်တယ်ပင်ယံထပြီးမှကားပေါ်ကလူတစ်ယောက်ပြာပြာသလဲနဲ့အောက်ဆင်းလာတယ်
"ညီလေးဘာဖြစ်သွားသေးလဲ ကားနဲ့တိုက်မိသွားလား ဘယ်နားထိသွားလဲ"ခွန်းဆက်ကားပေါ်ကဆင်းပြီးတာနဲ့ဖြူဖြူအရိပ်လေးကိုတွေ့လိုက်တာပဲ ပုံစံကနုနုလေးတခုခုများဖြစ်သွားလားမသိဘူး
"ဟုတ် ရပါတယ် နည်းနည်းပွန်ပဲ့သွားရုံပါ"ပင်ယံတကယ်လည်းဘာမှမဖြစ်တာမို့အဲ့လိုပဲပြောလိုက်တယ်
"သေချာရဲ့လားညီရယ်"
"ဟုတ်သေချာပါတယ်"
"ဒါဆိုရော့ဒါကိုယ့်သူဌေးလိပ်စာ ကိုယ့်လိပ်စာကဒ်ကကားထဲမှာ အဲ့ဒါကြောင့်ဒီလိပ်စာပဲယူထားလိုက်ပါ ပြီးတော့တစ်ခုခုဖြစ်တယ်ဆေးရုံသွားစရာလိုရင်လည်းဒီလိပ်စာမှာပါတဲ့ဖုန်းကိုဆက်လိုက်ဟုတ်ပြီလားအခုတော့ကိုယ်တကယ်အရေးကြီးကိစ္စရှိလို့သွားရတော့မှာမို့ပါ ဒါနဲ့ညီ့နမည်က"
