KARANLIK HUDUT

GÜÇ KONTROLÜ - 6.Bölüm

Yoğun duygu karmaşası ve yorgunluklarla dolu bir günü dünde bırakıp yeni bir güne açmıştım gözlerimi.
Aslında bugün keyfim yerindeydi ama içimde bir korku vardı. Ya güç zehirlenmesi yaşarsam ya kötü biri olursam. Uzandığım yerde, aklımdan bunlar geçerken yanağımda ki öpücük hissiyle irkilip yerimden doğruldum.

Alya: Günaydın Arel, üzgünüm seni korkutmak istememiştim.

Ben: Günaydın, Ne yapıyorsun Alya!

Alya: Hoşuna gideceğini düşünmüştüm.

Ben: Yanlış düşünmüşsün!

Alya: Bence şuan buna takılmayalım Arelcim. Hem bak artık herkes özel gücünü biliyor. Bence bugün güçlerimizi kontrol etmek için çalışa biliriz.

Neyin nesi bu şimdi ne oluyor bu kıza birde koluma girmiş, beni yönlendirmeye çalışıyor.

Ben: Öncelikle beni rahat bırak ve git çalışmalar için hazırlan. Ben lavoboya gidip elimi yüzümü yıkayacağım.

Alya: Sabırsızlıkla seni bekliyor olacağım Arelcim.

Ben: Mümkünse bekleme Alya.

Elimi yüzümü yıkarken babamın bana söyledikleri aklıma geldi. Umarım "Peri" diye kasdettiği Alya değildir. Tam bir Cadı. Eğer kasdettiğin "Alya" ise onu sadece üzmekle kalmam kusura bakma Baba.
Kendi kendime konuşmaya iyice alıştığımın farkına varıp, başımı salladım. Diğerlerinin yanına doğru yürüdüm.

Alya: Arelcim bak kendi ellerimle kahvaltı hazırladım.

Ben: Ne kadar aç olsam da senin hazırladığını duyunca iştahım kaçtı.

Pera: Sen onun patavatsızca saçmalamasına bakma abi, annemle ben hazırladım.

Alya: Sanırım birazcık kırılmış olabilirim Arelcim. Ama sorun değil.

Pera: Zırvalamayı kes ve şu sofraya otur yoksa başka şeyler yiyeceksin benden!

Ben: Kesin sesinizi ve oturun şu sofraya, yeter!

Alya: Tamam Arelcim, sakin ol.

Bu kız iyice sinirimi bozmaya başlamıştı.
Görmezden gelmeye çalıştıkça sürekli kendi gözümün içine sokarcasına bana yaklaşmaya çalışıyordu. Umarım o dediğin kişi bu değildir baba. Böyle şeylerin moralimi bozmasına izin veremezdim. Artık bir an önce güçlerimizi kontrol altına alıp buradan çıkmak zorundaydık. Kahvaltıyı bitirdikten sonra herkesin yarım saat sonra hazır olmasını söyledim. Onlar hazırlanırken tekrar babamdan akıl almak istiyordum. Yine bu odanın en ücra köşesine geçip oturdum. Gözlerimi kapatıp, keşke babam burada olsaydı diye aklımdan geçirdim.

(Kaşi'nin Ruhu): Buradayım Evlat.

Ben: Baba, bugün güçlerimizi kontrol altına almak için Çalışmalar yapacağız. Ne yapmam gerektiğini, nasıl yapmam gerektiğini bilmiyorum.

(Kaşi'nin Ruhu): Bu konuda sen oldukça avantajlısın evlat. Onları tanıyorsun. Özel güçlerini biliyorsun. Onların karakteriyle özleşteşmiş güçlerini dışa vurmak için sadece sana ihtiyaçları var.

Ben: Haklısın baba Onları uzun zamandan beri tanıyorum. Özel güçlerini de biliyorum ama neden bana ihtiyaçları var? Ben ne yapacağım.

(Kaşi'nin Ruhu): Sen onlara umut verdin evlat, şimdi onlara bir amaç vereceksin bu amaç için onları motive edeceksin. Böylece hem sana sadık kalacaklar, hemde kısa zamanda güçlerini kontrol altına almayı öğrenecekler.

Ben: Sanırım ne yapacağımı biliyorum baba, her zaman yanımda olduğun için teşekkür ederim.

Babamın bana söylediklerini düşünerek odanın ortasına geldim. Metal masanın üzerine çıkıp, herkes beni dinlesin diyerek bütün dikkati üzerime çektim.