Kelimelerin gerçek yüzü

2

Emily kahvesini hazırlamış salondaki pufa yerleşmişti normalde burada kitap okumayı severdi ancak şu an okuduğu kitap ile bu durum imkansıza yakındı
Derin bir nefes aldı ve kitabın ilk cümlesini okudu

"Ölüm ne demektir ölmek sadece bedenini kaybetmen değildir birinin ruhunu öldürmek de cinayettir"

Emily böyle bir kitaptan bu sözü beklemiyordu oldukça şaşırmıştı gözleri dolmuştu duygulandığı belliydi
Okumaya devam etti

Sofia ruhu öldürülen bir çocuktu bu olayları yaşadığında yalnızca  10 yaşındaydı
Daha yeni yeni büyüyen hiçbirşey görmeye hazır olmadığı halde onlarca şey gören bir çocuk

Sofia babasından hep korkardı gözlerine baktıkça içi titrerdi belki babasının annesine yaşattığı şeylerden dolayı kokuyordu ondan annesi her ne kadar belli etmese de kazaydı herşey istenmiyordu Sofia bu evde

16 Haziran

O gün babası eve ilk defa erken gelmişti çalışmazdı genelde içip içip eve gelir kavga çıkartırdı babası çok garip davranıyordu gelir ona şiddet uygulardı veya gelir onu tecavüz etmeye çalışırdı
Yarım yamalak aklı ile hiçbirşey yapamazdı tabi

Bekledi bekledi ve bekledi...
Odaya gelen kimse yoktu tabi rahat bir nefes verdi sofia tam uykuya dalmak üzereydi ki annesinin tiz ve bir o kadar boğuk çığlığını duydu
Korkmaya başlamıştı annesi daha çok yardım istiyor gibiydi derin bir nefes aldı cesaretini topladı ve aşağı inmek için merdivenlere yöneldi

Korkmuyordu babası denen adamdan iğreniyordu onlara yaşattıklarından dolayı sevmiyordu babasını
Sahi ya babası neden yapıyordu bunu neden acı çektiriyordu kendisine kalbi kırıktı sofianın nasıl düzelir bilmiyordu ancak çok kırmıştı babası onu

Yavaş adımlarla merdivenden indi evi keskin bir koku sarmıştı kusmamak için burnunu tuttu ve korkarak da olsa salona doğru adımladı

Salona varınca kapısının kilitli olduğunu farketti ıslak bir şeye basmıştı ne olduğuna bakmak için kafasını çevirdiğinde farketti ki bu su değildi kandı bu keskin koku da oradan geliyordu midesinin bulandığını hissetti Sofia az öncekinin aksine hızlı adımlar ile mutfağa koştu ve salonun yedek anahtarını aldı hızla salona koşup kapıyı açtı

Gördüğü manzara şok ediciydi babasının elinde keskin bir bıçak vardı annesi o bıçağı kullanmasına asla izin vermezdi sofianın elini kesersen görürsün bak keskinliğini dikkat et derdi ona
Şimdi ise bıçağın ucunda kan vardı Sofia yere bakmaya cesaret edemedi ancak ne göreceğini iyi biliyordu annesi gitmişti onun bir daha geri gelmeyecekti ölmüştü annesi onun öldürmüştü babası annesini
Babası hiçbirşey olmamış gibi evde bu iğrenç koku yokmuş gibi dedi ki

"Annenin yaptığı yemekleri getir de yiyelim birde anneni ortadan kaldır"

O an sofianın gözü dönmüştü babasının annesini öldürdüğü bıçağı eline aldı ve babasına sapladı

O gün sadece sofianın anne ve babası değil ruhu da ölmüştü

Emily ağlamak üzereydi olay gerçek olmasaydı ve kendisi de buna çok benzer bir olay yaşamasaydı belki de okuyup geçerdi ancak eski günlerini hatırlamıştı annesinin yanında olduğu günleri

Gözleri dolmuştu bir bölüm daha okumak istiyordu sayfayı yavaşca çevirdi ve okumaya başladı

Olivia nefes nefeseydi korku ile kızı emily'nin gelmesini bekliyordu

Emily korktu çünkü Olivia annesinin ismiydi küçük kızın adı ise emilydi şüphe içinde okumaya devam etti

Olivia evden gelen sesleri farkındaydı eve onu öldürmek için geldiklerini biliyordu korku ile emily'i bekliyordu onu alıp gidicekti buralardan

Emily yutkunamadı bile bu annesinin hikayesiydi hızla kitabı kapatıp evden ayrıldı

Belki de sahil ona iyi gelirdi