ဝနစက်နွယ်တစ်ကိုယ်လုံးကိုက်ခဲနေပြီး လှုပ်လို့မရတဲ့အနေအထားနှင့်နိုးလာသည်။ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင်လဲသန်မာတဲ့နေခရဲ့လက်တစ်ယောက်ကတင်းကြပ်စွာဖတ်ထားခံရပြီး သူ့ရဲ့လက်ကလဲ အနွေးဓာတ်တစ်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားသည့်နယ်နွေးထွေးနေသည်။သူမနေ့ညကအရက်သောက်တဲ့အရှိန်နဲ့မို့လားဒါမှမဟုတ် နှစ်ပေါင်းများစွာမအိပ်ခဲ့ရတာတွေအစားထိူအိပ်လိုက်တာကြောင့်လားမသိ ခေါင်းတွေထိုးကိုက်နေသည်။
"အားးးးကျွတ်ကျွတ် "
ဝန အိစက်နေတဲ့ အိပ်ယာကိုအားပြုပြီး ကိုယ်ပေါ်ကနေခလက်ကြီးကိုတွန်းဖယ်ကာထလိုက်သည်။
" အား...ငါလိ့သေတော့မယ် ဟေ့ကောင်...မသာ ထအုန်းကွ ငါ့ဖင်တွေနာနေတယ် မင်းငါ့ကိုညကဖင်တက်ချသေးတာလား မအေဘေး အာလလားးးး"
ဝနအခုထိ ဘေးကလူကိုမကြည့်သေးပဲ ဖင်ကိုပဲတစ်ဖြန်းဖြန်းရိုက်ကာနှိုးနေသည်။သူအခုအပေါ်ကော်အောက်ကော အဆုံးဆုံးနို့သီးခေါင်းပါ သေအောင်စပ်ပြီးနာနေသည်။
"မသာရေ ထဟ ငါအကျီတွေရော မင်းအခန်းကလဲငါလိ့ဆိတ်ဖလူးပန်းနံ့တွေနံလိုက်တာ ဟေ့ကောင် မင်းငါ့ကိုဖင်ချလိုက်တာလားဟမ်!!! ဒီမအေ-ိုး ခေါ်နေတာကိုမကြားဘူး "
ဝန တောင်ဖြင့်လဒအခွက်ကိုထိုးဖို့ရာမြင်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာကြောင့်ကြက်သေသေသွားရသည်။အခုသူရောက်နေတာ မင်းချစ်ဖို့အိမ်အပြင် သူ့ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေတာဒါဆို....
သေချာပြန်စဉ်းစားကြည့်မှ ညကကိစ္စရေးရေးများပြန်မြင်
ယောင်လာပြီး ပြူးကျယ်သွားသောမျက်လုံးနှင့်အညီ ထပြေးဖို့ကျန်တုန်းနာကျဉ်လာသောအောက်ပိုင်းကြောင့်အော်ဆဲမိသည့်အဖြစ်။
"အာ့...ငါလိ့ "
"အကို....ဘာလိုအော်ဟစ်နေတာလဲဗျာ ပင်ပန်းထားတာကို "
မင်းချစ် အစထဲကနိုးနေသည်။သို့သော် အိပ်ချင်သေတာကြောင့်ပေကပ်ကာအိပ်နေတုန်း သောင်းကျန်အော်ဟစ်နေတဲ့အကို့ကြောင့်ထလာရတော့သည်။
"မင်း...ငါ..မင်း"
ဘယ်ကဘယ်လိုစပြောရမလဲမသိတဲ့ဝနကို မင်းချစ်မောနင်းကစ်ပေးလိုက်မှ အစမတန်အော်လာသောအကို။
YOU ARE READING
💮 Oo 💮
Fanfiction" ခင်ဗျားကြီး ကိုကျွန်တော်မချစ်ဘူး" " မင်းမချစ်ပေမဲ့ မင်းအပေါက်လေးက မလွှတ်ချင်ဘူးတဲ့ "
