RUH KATİLİ

9.BÖLÜM-KARŞILAŞMA

İyi okumalar dilerim...

Geçmişten bir anı...

Yazar'dan

Ece nefes nefeseyken koşmaya devam ediyordu. Arkadan gelen ses ile korkudan bir anlığına düşecek gibi olmuştu. Arkadan gelen köpek ona yaklaşıyordu,bu yüzden daha hızlı koşmaya başlamıştı.

Aras'ın evine yaklaşmıştı ama belki evde olmayabilirlerdi. Önünde gördüğü ağaç gözüne takıldığında hemen oraya doğru koşmaya başladı.

"Hav! Hav!" Köpeğin sesi yaklaşırken Ece ağaca birazda olsa tırmanabilmişti. Dahada yukarı çıkmaya çalışırken ağacın dalı kolu kayınca Ece'nin kolunu sıyırmıştı. Ece gelen acı ile dudaklarından bir nida dökülmüştü. Yinede dahada yukarı çıkacaktı köpekten çok korkuyordu.

Aras yanında olsa korkmazdı belki de,onu korurdu. En üstteki dala çıkmayı başarabilirdiğinde köpek ona hala bakıyordu. İleriden kuçu kuçu diye bir ses geldiğinde oraya döndürdü bakışlarını Ece. Aras,köpek yanına geldiğinde başını okşamıştı. Sonra ise ileriye bakınca Ece'yi görmüştü. Ona doğru koşmaya başlamıştı küçük ayaklarıyla. Ağacın önüne geldiğinde Ece'ye seslenmişti.

"Ece? Napıyorsun orada?"

"Köpek kovaladı,bende ağaca tıymandım."

"Tamam hadi in,oyun oynayalım." Dedi Aras.

"Burası iyi,sende gelsene Aras." Bu cümleyi söylerken yüzünde hafif tedirgin bir tebessüm vardı Ece'nin yüzünde.

Aras güldüğünde Ece tam ağzını açıp korkmadığını söyleyecekken,"Korkuyor musun yoksa?" Dedi Aras ve gülmeye devam etti.

"Hiçte bir kere burda oynayalım." Ece'nin yüzünde hala biraz tedirgin bir ifade vardı.

Aras, "Tamam hadi tutcam ben seni," dedi ve kollarını iki yana açtı.

"Çok yüksek ama tutamazsın ki,ikimizde daha çok küçüğüz hem..." dediğinde lafı Aras tarafından bölünmüştü Ece'nin.

"Şuan tutamasam bile ileride büyüdüğüm için tutarım. Söz." Dediğinde gülümsemesi hala yüzündeydi.

Ece her ne kadar tedirgin olsada bir yere kadar kendi indi ama artık atlaması gerekiyordu. "Çok yüksek ama Aras," dediğinde gözleri tedirgin ama aynı zamanda güvende hissettiğini belirgin eden bir şekilde bakıyordu.

Aras kollarını daha büyük açtığında Ece gözlerini kapadı. Son kez Aras'ın yüzüne bakıp aşağı atladı. Yere çakılmayı beklerken küçük iki kola düşmüştü ilk başta. Sonrasında Aras'ta daha küçük olduğu için,her ne kadar Ece'yi tutsada Aras sırt üstü toprağa düşmüştü kollarında ki Ece ile. İkiside güldüğünde yerden kalkmaya çalışıyorlardı.