DİĞER BOYUT "MİLLTEN"

ÖLDÜN

Yelizden

Korkuyordum...sadece miller demesi ne anlama geliyordu...her şeyi açıklayacağız derken ne kastetmişti?

"Açıkla ozaman"dedim.Korkuyordum....

"Bak seni aşağı indirirsek sana zarar verebilirler bizi anlıyorsunuz ve onlar anlamıyor"dedi kadın lider.kucağında olduğum adam kalın bir sesle

"Sen boyutlar için gereklisin sadece dünya için değil tüm evrenler için gereklisin..."dedi.

"Na-nasıl yani anlamıyorum?.."dedim kısık bir sesle neler oluyordu.Sadece insanların hayvanların cinlerin meleklerin olduğunu sanıyordum başka varlıklarda mı varmış?Bu kafamın kaldıracağı bir şey değil gibi... arkadaşlarım ne yaşıyor kim bilir?...

"Bak her şeyi baştan anlaticaz ama lütfen bizi kesmeden dinle olur mu mintra?"dedi kadın.

"Benim adım mitra değil, yeliz bana başka bir isimle hitap ETME!"dedim biraz sinirli çıkmıştı sesim ismimi seviyordum ve tanımadığım kişilerin bir anda onu benden almasına izin vermezdim.

"Peki,yeliz"dedi.

"Biz varlık katagorilerinden biri olan milleriz insanlara biraz benziyor olabiliriz ama belli elemetlerle bağlarımız var... Başka bir boyuttan geliyoruz...Sen bu başka boyutların açılmasını sağlayan seçilmişlerdensin yani mintrasın mintra senin anlayacağın şekilde gardiyan demek kapıların korunmasını diğer varlıkların birbirlerine zarar vermesini önlemeniz gerekiyor...Sen millten gezegenindensin gezegen de sadece miller var ve gezegenin sadece bir bölgesinde yaşam sürülebiliyor.Sen millten'ın hem koruyucularıdansın..."dedi.Sanki inanmamı bekliyormuş gibi

"Bu nasıl olur sizi hiç görmedim beni nerden tanıyorsunuz?"dedim

"Biliyor musun?Seninle çok yakın arkadaştık "dedi kızıl saçlı çocuk

"Çok iyi bir dövüşçüydün,kimsesizlere fazla iyi davranırdın sonra gardiyan olarak seçildin ama biz bunu bilmiyorduk sonra...."dedi.sözünü kadın kesti.Sanki anlatmasını istemiyor gibi

"Sen dünyaya gönderildin"dedi.

"Nasıl yani sizinle tanışıyor muyum hem siz benden büyüksünüz nasıl arkadaştık?"dedim.Kafam durmuştu sanki...

"Aslında-"

"YETER!Ona bunları anlatma inanmasını başka türlü sağlarız"dedi kadın sonra kadın göz bebekleri kayboldu bir kaç saniye sonra normale döndü ve geçitlerden biri parlamaya başladı... içlerinden üç kişi çıktı...
Onlar tıpkı bana benziyorlardi ama boyları daha uzundu ve gözleri birbirinden farklıydı.Biri kızıldı ama benim kopyam olduğunu düşündüm...biri aynı lider kadın gibiydi...biri kafasında çiçekler vardı gözleri kahve rengiydi.O... ağlıyordu...sanki kaybettiği birini bulmuş gibi... Üçüde lider kadına döndüler... kızıl olan söze başladı.

"İnsanların önünde böyle bir şey yapmamalıydınız.Evet,onun fazla üzülüp kapıların korunmasının azalmasını bekliyorduk ama bunu tüm insanların önünde yapmanızın ne gereği vardı?"dedi.Benim onu anladığımı bilmiyordu galiba sonra söze saçlarında çiçek olan ağlayan başladı.
"Allah'ım bu gerçek mi o hayatta onun -"sözünü lider kesti."Kaybolduğunu sanıyorduk dimi majesteleri(!)"dedi sanki söylemesini istemiyordu...en son söze lidere benzeyen başladı.İnsan haliyle bizi anlasa ne yapacaksın?!"diye çiçek kafalıya kızdı.yavaşca söze girdim.
"Burda ne dönüyor bilmiyorum ama sizi anlıyorum..."dedim.Onlar...onlara yakın hissetmiştim..."NE?!"dediler üçü birden
"Bu nasıl olur insanlar bizi anlayamazlar "dedi lidere benzeyen"Nasıl olur bu...sen başından bizi anlıyor muydun?"dedi kızıl olan sonra lidere baktı...kadın başını salladı o da ne diyeceğini bilmiyordu çünkü o da başta buna şaşırmıştı...Ama ben onlara benzemiyordum en kısaları 3.50 metreydi onlar gibi olmamın imkanı yoktu bence...