Melodies Of The Rain

09: COPING MECHANISM.

Melodies Of the Rain

Alas singko imediya nang magising ako, at sinilip ko naman si Ashton, at ito'y tulog pa rin. Kaya't ginising ko ito para sabay kaming umalis, dahil hindi puwedeng malaman nila mama na rito siya sa kwarto ko natulog, at isa pa hindi nila alam na narito siya.

"Ashton." Tinapik ko ito sa balikat, "Hmmm?" Halinghing nito habang nakapikit at nakatakip ang braso sa mukha, "A-alis na tayo, aba mag ayos ka na. mahu-huli tayo nina mama. yung mga damit mo tuyo na. Dito ka na sa kuwarto ko maligo, roon na ko sa baba" Saad ko rito, ngunit hindi ito kumibo ng ilang segundo.

"Gising sabi..." Marahan ko itong Niyug-yog, "I know, i know..." kunot-noo nitong saad tumingin ito sa akin nang nakabusangot ang mukha at naka titig lang, "Ano hindi ka pa ki-kilos?" Saad ko at tumayo. "Ang hirap mong pakiusapan, dalian mo na dahil alas Siyete gising na sila." Tinulak ko ito paloob ng Banyo sa kwarto at ibinigay ang mga tuyong damit nito.

Kumatok muna ako bago pumasok nang maka akyat ako pa-balik sa kuwarto, "Tapos ka na?" Tanong ko at Bahagyang sumilip sa pinto, at na abutan ko itong ina-ayos ang buhok na nakatingin sa Salamin.

"Tara na." Aya ko rito at sabay na bumaba, nang makalabas naman ng bahay ay nag presinta itong iha-hatid ako, "Hey, Hatid na kita? Naroon pa rin naman naka park yung kotse ko."

"Huwag na, ma-issue mga classmates ko. Baka kung ano isipin nang mga 'yon. " Ani ko at hinila nito ang bag Ko na nakasukbit sa likuran, "Aray naman. Sabing huwag na, mag co-commute nalang ako" nawala naman ang pangu-ngulit nito nang binitawan nito ang bag na hawak sa likuran ko at inunahan ako sa pag lakad.

Hindi ako nito pinansin hanggang maka lagpas kami sa dalawang kanto, at walang sabing sumakay nalang ito sa kotse at umalis na wala man lang pag pa-paalam.

I shrugged, "Ganiyan na siya simula bata palang kami, Sanay na ko." Daing ko at pumara ng jeep. At nang makababa sa school ay namataan ko si Miguel na nakatayo at Mukhang may inaantay, Nang lumingon ito kung san ako na ro-roon ay lumapit ito.

"Finally, Kanina pa ako nag a-antay sa 'yo." Anito at inaayos ang Uniform, "bakit mo 'ko ina-antay?" Tanong ko rito at may dinukot sa bulsa nito, "Ano 'yan?" Kunot-noo kong saad nang may ibinigay itong bracelet na Kulay asul at may raindrops na Design, "Para saan to?" Nagu-guluhan kong tanong rito.

"A-ah, kasi diba gustong gusto mo kapag umu-ulan?" tumango naman ako, "Kaya ibinigay ko to sayo. Napadaan lang ako sa shop nyan tapos na alala kita kaya binili ko na." Dagdag nito.

"hindi mo naman kailangan mag abala pa, Miguel" Pasa-salamat ko rito, "eh yung girlfriend mo?" Lumingon naman ito sa akin at lumambot ang tingin, "Wala na kami." Ikling saad nito at nag patuloy sa pag la-lakad.

"Ahh..."Hindi na ako nag tanong pa dahil baka ito'y maka apekto sa kaniya, "Anyways, Natapos ko na yung part ko sa research. I'll hand you the papers later pag pasok sa room." Anito at sabay na kaming naglakad.

Bago pa man kami makapasok ng School ay may tumawag sa akin, boses palang kilala ko na, "Chandria."  Saad ni ashton at halatang ka-ka palit lang ng damit at ngayon ay nakasuot na ng puting polo at Beige na slacks.

Lumingon ako nang tawagin nito at maging si Miguel din ay naoa tingin, "Who's he?" Ashton asked me, "A friend, bakit? Bakit ka pa nandito?" Balik sagot ko rito.

"A friend?" Tinignan nito mulo ulo hanggang paa si Miguel at pansin kong pareho lang ang tangkad nitong mga 'to, humarap at tumingin lang din si Miguel "Ikaw, Sino ka?" Saad ni Miguel.