"ရွှမ်း "
ဆိုင်တံခါးကိုတွန်းဖွင့်လိုက်တာကြောင့်တံခါးရှေ့မှာတပ်ထားတဲ့ခေါင်းလောင်းလေးမြည်သွားတဲ့အသံကြားတာနဲ့
ဆိုင်ထဲဧည့်သည်ဝင်လာတာကို ထယ် သိလိုက်တယ်
"ကြိုဆိုပါတယ်ဗျ
ဝင်လာသူကဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာကြည့်မနေပဲကိုယ်လေးကိုကိုင်းပြီးနှုတ်ဆက်လိုက်တယ်
နှုတ်ဆက်ပြီးလို့မော့ကြည့်လိုက်တော့မှ
"အော် hyung လား"
"အင်း"
"ထယ် ကလူကိုမကြည့်ပဲအတင်းတွေနှုတ်ဆက်နေတာကိုး"
"ထယ်လည်းစာအုပ်လာဝယ်တဲ့ဧည့်သည်ထင်လိုက်တာ😊"
"Hyung က လာမယ်လို့မှကြိုမပြောထားတာ"
"လက်ထဲမှာလည်းပန်းတွေကောခြင်းတွေကောအထုပ်တွေကောရှုပ်လို့ပါလားhyungရဲ့"
"ရော့ဒါတွေက
"ထယ်နဲ့သားအတွက်လေ"
"ဟင်"
"ဘာတွေလည်းhyung"
"ဒါကထယ်ကြိုက်တဲ့ကျူးလစ်ပန်းနဲ့စက်တော်ဘယ်ရီတွေ"
"ဒါကသားကြိုက်တဲ့ banana milk "
"ကျူးလစ်ပန်းလေ ထယ် ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား"
"အင်း"
"ထယ် သိပ်ကြိုက်တာ"
"ဒါပေမယ့်ဘာလို့အဖြူရောင်လည်း"
"Hyung ကထယ့်ကိုဘာလို့တောင်းပန်တာလည်း"
"ထယ်နဲ့သားကိုလိုက်မရှာနိုင်ခဲ့လို့"
"ထယ်ကိုစောင့်ရှောက်ဖို့အမေကအထပ်ထပ်မှာထားတာလေ ထယ် ရဲ့"
"Hyung ကမစောင့်ရှောက်နိုင်ခဲ့လိူ့ခွင့်လွှတ်ပေးနော်"
"Hyung ကထယ့်ကိုငယ်ငယ်လေးထဲကစောင့်ရှောက်လာတာလေမလိုပါဘူးhyungရယ်"
ထယ်မျက်ဝန်းညိုညိုလေးကမျက်ရည်စတွေစို့လာတယ်
"ထယ်ကိုချစ်ပေးမယ့်လူသားတစ်ချို့ဂှိနေသေးလို့ထယ်သိပ်ပျော်ရပါတယ်"
"လာပါဦး"
"ဒီအစ်ကိုကြီးရင်ခွင်ထဲမှာငယ်ငယ်ကလိုလာငိုပါဦး"
YOU ARE READING
Tulip Kim 🌷
Non-Fictionငယ်ငယ်တည်းကမိဘတွေဆုံးသွားလို့မိဘမဲ့ဂေဟာမှာကြီးပျင်းလာရတဲ့Kimtaehyung ချမ်းသားတဲ့မိသားစုကြီးရဲ့ဒုတိယမျိုးဆက်Jeon Jungkook (ficမှာရေးတဲ့စာသားများသည်idolတွေကိုထိခိုက်စေလိုခြင်းလုံးဝမရှိပါ)
