ဒေါက် ဒေါက်
အခန်းရှေ့ကတံခါးလာခေါက်တာမို့ထယ်ထဖွင့်ပေးလိုက်တယ်
"အခန်း97ဟူတ်ပါတယ်နော် "
ထယ်အခန်းနံပါတ်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပီ
"ဟုတ်ပါတယ်ဗျ"
"Kim Tae hyung မဟုတ်လား"
"ဟုတ်ပါတယ်"
"ဘာကိစ္စများပါလိမ့်"
"Min Yoongi ကမုန့်လေးပို့ခိုင်းလို့ပါရှင့်"
"အော် "
"ကျေးဇူးပါဗျ"
"လက်ခံရရှိကြောင်းလက်မှတ်လေး"
Delivery ပို့တဲ့ကောင်မလေးကစာအုပ်လေးကမ်းပေးတာကြောင့် ထယ်လက်မှတ်ထိုးရမယ့်နေရာမှာ
သေသေချာချာလေးထိုးပေးလိုက်တယ်
"ကျေးဇူးပါရှင့်"
"ကြိုးစားလိုက်ပါဦးဗျ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကောင်းကောင်းနေရစ်ခဲ့ပါရှင့်"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
ဆိုပီးထယ်ကိုယ်လေးကိုကိုင်းလို့နှုတ်ဆက်နေတယ်
ဒီ လိုကြတော့လည်းငါ့ရဲ့အသည်းအသက်ကလေးကလူမှုဆက်ဆံရေးကောင်းသားပဲ
ငါ့ကိုသာ
Jungkook ထယ့်ကိုပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေမိတယ်
မကြာခင်ပဲအသည်းအသက်လေးဆီကမျက်စောင်းစူးစူးကိုရလိုက်တယ်
မင်းဘာကြည့်ပီးရီနေတာလည်း
Jungkook ရုပ်ကိုချက်ချင်းတည်လိုက်ပီး
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးလက်ထဲကမုန့်လေးစားရရင်ကောင်းမှာပဲလို့တွေးနေတာ"
ဆိုပီးထယ်လက်ထဲကမုန့်ကိုလက်ညှိုးထိုးပြတော့မှ
"ထယ်ဂရုဏာသက်သွားတယ်"
"မင်းဗိုက်ဆာနေမှာပေါ့"
"ငါ့ဦးနှောက်ကလည်း"
"လာပီလာပီ"
ထယ် ပြောင်းဖူးပုံစံလုပ်ထားပေါင်မုန့်လေးကိုသေသေချာချာဖွင့်ပေးလိုက်တယ်
တစ်ဖက်လူကမယူပါ
"ယူလေဘာလုပ်နေတာလည်း"လို့မေးတော့ဆေးပိုက်သွင်းထားတဲ့လက်ကိုမြှောက်ပြတယ်
(A/N)ခွံ့ကျွေးပါဆိုတဲ့သဘော
Jungkook မျက်နှာငယ်လေးနဲ့လုပ်နေတာမို့
"အေး အေး ငါပဲခွံ့ကျွေးမယ်"
ထယ် မုန့်ကိုမကြီးမသေးဖဲ့ပီးjungkookက်ုခွံ့ကျွေးလိုက်တယ်
YOU ARE READING
Tulip Kim 🌷
Nonfiksiငယ်ငယ်တည်းကမိဘတွေဆုံးသွားလို့မိဘမဲ့ဂေဟာမှာကြီးပျင်းလာရတဲ့Kimtaehyung ချမ်းသားတဲ့မိသားစုကြီးရဲ့ဒုတိယမျိုးဆက်Jeon Jungkook (ficမှာရေးတဲ့စာသားများသည်idolတွေကိုထိခိုက်စေလိုခြင်းလုံးဝမရှိပါ)
