Giyuu bir hafta içi Sanemi ile birşey üzerine anlamışlardı. Hafta sonu hava oldukça güzel olacaktı bu yüzden parkta Giyuuyu yetenek sınavına hazırlayacaktı Sanemi. Giyuu bu anlaşmayı gün boyu unutmadı, heyecandan bile gözüne uyku girmemişti. O cumartesi sabahı hemen kalktı, üstünü başını düzeltti, dişlerini fırçalayıp saçlarını düzeltti. Mutfağa indiğinde ağzına bir lokma birşey bile atmamış sadece bi bardak su içmiş sonradan kapının önüne geldiğinde ayakkabılarını giyip evden çıktı. Evinin kapısını kilitlediğinde arkasında bir gölge belirdi. Giyuu gerilsede kimin olduğunu görüp bilmesi lazımdı. Önünü döndüğü an karşısında Sanemiyi gördü. Soğuk kanlılığını korumaya çalıştı ve onunla konuşmaya başladı.
Giyuu: ''Seni alacağım'' diye birşey söylemedin..
Sanemi: Canım istedi. Ne o gelmeseydin mi diyeceksin?
Giyuu: Hayır başka yani.
Sanemi: Neyse kapa o çeneni ve bacaklarını çalıştır. Uzun bir yol var önümüzde hadi.
Giyuu: İyi.
İkiside parka doğru hızlıca yürümeye başlamışlardı. Yürürken Sanemi çizimlerindeki ufak tüyoları ile ilgili konuşuyor Giyuuya bazı kalemler vs. şeyleri öneriyordu. Giyuu ise onu sessiz ve sakince izliyor ve dinliyordu. Uzun uzun konuşup tüyolaştıklarından sonra yorulmuşlardı. Nefes nefese kaldıklarında bir bankta oturdular ve soluklanmaya çalıştılar. Giyuunun başı dönüyordu, gözleri kararıyor ve bayılacak gibi hissediyordu. Sanemi anladığı an ona baktı ve onu inceledi. Çantasından bir sandviç (ACIKTIM.) çıkardı ve Giyuunun ağzına tıkadı. Giyuu bir an ağzındakine ve Sanemiye baktı. Sanırım onun anlamış olduğunu anlamıştı hem bunu yemesede onun ne kadar kızıcağınıda biliyor bu yüzden bitirene kadar yedi. Sanemi atmosferde oluşmuş sessizliği bozdu.
Sanemi: Ne s*k*m yemedin sen yemek lan?.
Giyuu: Canım istemedi.
Sanemi: BEN KÜÇÜK ÇOCUKMUYUM LAN? BEN ANLAMIYORMUYUM A*İNA K*YİM.
Giyuu: Bana bağırma.
Sanemi: SENDE SÖYLE NE YALAN ATIYORSUN?
Giyuu: İstemiyorum zorlama. Dövüceksende döv bu benim umrumda değil artık.
Sanemi: Artık ne be? Sanki seni hep dövmüşüm gibi konuşuyorsun.
Giyuu: Sandviçim bitti kalkalım.
Ayağa kalktığımda o sinirli sinirli bana bakarak kolumdan tuttu. Oldukça sıkı tutuyordu bu acıtıyordu. Kolumu ne kadar itmeye çalışsamda onun yaralı kolları yeterince sertti. Kurtulamadım. Rahatsız olmuştum bu yüzden rahatsız olmuş bakışlar attım ve 2-3 saat bakıştık. Bakışma bittikten sonra kolunu benim kollarımdan sertçe çekti. Ayağa kalktı ve yürümeye devam ettik. Bu sefer ikimiz ne konuştuk ne birşey sorduk. Sonunda parka geldiğimizde hemen bir bank bulup oraya doğru yürüdük. Oraya oturup masaya bütün araç gereçlerimizi döktük. Hemen yanıma oturup bütün tüyo ve neler olup çıkıcağını anlatıp gösterdi. Giyuuya gösterdiklerini çizmesini istediğinde Giyuu hemen çizmeye başladı. Sanemi onu izliyordu. Giyuu Saneminin gözlerinin onun üstünde olduğunu fark etti ama ona bakmamaya çalıştı.
...
Ara vermişlerdi. Masanın bi kenarı çizim araç gereçleri bu kenarında yemeklerle doluydu. Yemek yerken Sanemi tüyolara devam ediyor Giyuu tekrardan dinliyordu.
______________________________________
bıraktım burda. YORLDMM.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
