Şölen

568 18 10
                                    

Akşam Üstü

Orhan ve Nilüfer sarayın bahçesine giriş yapmadan evvel attan inmişlerdi. Nilüfer ne olup bittiğini anlamamıştı ama Orhan ona söyleneni ederdi. Ellerinden tuttu hatununun

Nilüfer: Noluyor Orhan!

O sırada girişten bir anda Alplar çıkmıştı ve şölen an itibarıyle başlamıştı. Nilüfer korkmuştu Orhan alplarına kızmıştı. O sırada Osman Bey çıktı geldi yanlarına

Osman: Ailemize evimize hoş geldin Nilüfer! Hem sana hem de bu kutlu devletin gelecek evlatlarını doğuracak anaya bir süpriz edelim istedik!

Nilüfer:(gözleri dolu doluydu etrafına baktığında) Ben! Osman bey!

Osman: Bey değil baba! Ben senin babanım kızım gelesin (kollarını açar)

Nilüfer: Baba! (Ağlamaya başlar ve Osman'a sarılır.) O kadar uzun bir zaman olmuştu ki baba demeyeli!

Osman: Diyesin o zaman ne zaman istersen güzel kızım!

Nilüfer: Baba!

Osman:(gözleri dolu dolu hissetmişti eksikliğini gelininin sımsıkı sarıldı ona) Hayde gelesin!

Orhan: (Nilüfer'in elinden tutup gözlerine baktığında sildi eliyle gözyaşını) Nilüfer'im, ailen olmaktan çok mutluyum! Beni seçtiğin için teşekkür ederim!

Nilüfer: Orhan! (beyine kocaman sarılır) Seni çok seviyorum!

Orhan:(boynundan öperek) Bende,ben de çok seviyorum seni tekfurun kızı!

Malhun: E birazda bize bırakasın oğul!

Orhan: Hayde ilerleyek çocuklar!

Malhun:Kızım!

Nilüfer: Her şeyi siz mi hazırladınız (sesi ağlamaklı çıkmıştı)

Malhun: Ben ve Bala anan!

Nilüfer: Çok güzel görünüyor her şey

Malhun:(gelininin ellerini tutarak) Senin tek ailen Orhan değildir bizde aileniz değil mi beyim

Osman: Aynen öyle kızım

Nilüfer: Ben!

Malhun: Bilirim bir tarafın hep eksik kalmış sana teyzen bakmış o da sevgi yerine seni bir asker gibi yetiştirmiş her şeyi bilirim evet burda da cenk edecez devlet için belkim amma her şeyden evvel bir ailen vardır burda kızım gece yastığa başını koyduğunda sığınacak bir beyin canın sıkkın olduğu vakit derdini tasanı dökeceğin iki tane anan vardır. Başına bir iş geldi mi de yanında bey baban Osman Bey vardır!

Nilüfer: (ağlamaya başlayınca Orhan sarıp sarmalar omuzlarından onu) Ben hep sevilmek istedim evet oğlunuzu çok seviyorum hatta canımı bile veririm onun için dinini yaşamını ailesine hep imrendim şimdi onunlayım eli elimde gözleri gözlerimde karnımda bir bebeğini taşırım ama hepsinden önemlisi sizin sevginiz Malhun ana ben anne baba sevgisini hiç almadım üvey babamın olayını da biliyorsunuz o yüzden bu sıcaklık benim için paha biçilemez o yüzden tekrardan teşekkür ederim

Malhun:(kollarını açarak gözleri dolu dolu gülümseyerek) Gelesin! Kızım! (Gözyaşlarını bırakır herkesin gözü dolmuştur)

Bala: E biraz da bana bırak Malhun güzel küçük kızımı. Aramıza ilk geldiğin günden beri sevdanız o kadar güçlüydü ki evvelden belliydi kaderinizin bir yazılacağı. İyi ki geldin yuvamıza şen oldun Nilüfer! Allahım evladınızı sağ salim kucağınıza almayı nasip etsin inşallah. O kadar mutlu olun ki aşkınız asırlara kadar uzansın! (Nilüfer'e sarılır sımsıkı)

ORNİL AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin