Stiles Malia|Last Love

0.3

Çalışmalarımda daha fazla #Stalia hikayelerine ulaşabilirsiniz.
*Yorum gelmezse yeni bölüm gelmeyecek.

Girmek ve girmemek arasında kalmıştım ama onun iyi olup olmadığını kendi gözlerimle görmek istiyordum.Sonunda beni gören Scott'ın annesi yanıma geldi.
"Şimdi Scott ile konuştum.Ormanda avcılar saldırmış sanırım,senin yaralandığını söylemişti.Sen iyi misin?"dedi.
"Çabuk iyileştim,bir şeyim yok.Stiles'a ne olmuş?"
"Yakalanınca copla vurmuşlar."dedi.
Tanrım!Bensiz neden böyle işlere kalkışıyor ki?
"Teşekkür ederim."
Onu çağırdıklarını duyunca bana gülümsedi."Görüşürüz Malia."
Derin bir nefes aldım ve odaya girdim.
Beni görünce ayaklandı."Malia.Scott bana senin yaralandığını söyledi."
"Bana da aynısını söyledi."
"Şimdi iyi misin?"diye sordu.
"Iyiyim.Sen?"
"Ben de iyiyim."dedikten sonra onu güzelce süzdüm.Çocuk hiçbir şey yapmamıştı,neden böyle davranıyorum ki?
"Neden Eichen House'a gittin?"
"Sen gelmeyince araştırmaya tek başıma devam etmeye karar vermiştim.Lydia da bana eşlik etti."
"O iyi mi?"
Kafasını olumlu bir şekilde salladı.
Sessizlik olunca bozdu."Malia,iyi misin?"
"Evet iyiyim.Sen de iyisin.Ben gidiyorum."dedim.
"Bu sekilde mi davranacaksın?"dediğinde ona döndüm.
"Nasıl?"
"Böyle işte.Lydia'nın yaptığı bir resim odamda diye."
Ona doğru döndüm."Bir zamanlar ona karşı bir şeyler hissettiğini söyledin,ben sadece ona karşı hâlâ bir şeyler hissettiğini düşünüyorum."
Ona karşı bir şey hissetmesi olasılığından korkuyorum.
"Malia.."diyerek bana yaklaştı.
Ondan bir adım uzaklaştım.
"Seni onunla gördüğüm duygunun adını bile bilmiyorum Stiles.Bu duygu,bana hissettirdiğin bütün diğer duygular..yeni ve değişik.Bunlarla ilk kez karşı karşıyayım ve Stiles daha fazla bu şekilde hissetmek istemiyorum."

Suratıma uzun uzun baktı..Hiçbir şey demedi.Sadece baktı.
"Şimdi bana ona karşı hislerinin olup olmadığını söyle."dedim dolan gözlerim eski haline alınca.
"Be-ben bilmiyorum."dediğinde kalbimin üzerinde oluşan bu ağırlığın haddi hesabı yoktu.
Emin değildi.Ona karşı hâlâ bir şeyler hissediyor olabilirdi.
Dolan gözlerimi kafamı aşağı eğerek sakladım,derin bir nefes alarak kafamı kaldırdım.
"Hislerinden emin olana kadar benimle konuşma."diyerek kapıdan çıktım.
Beni durdurmak için arkamdan bağırdı ama umrumda değildi,şuan tek ihtiyacım olan kimse görmeden biraz ağlamak.

Duvara yaslandım ve gözlerimden düşen yaşlara izin verdim.Bir ses ağlamamı bölüp kafamı kaldırmamı sağladı."Malia'ydı,değil mi?"
Gözlerimi sildim ve sert tavrımı takındım.
"Evet.Senin burada ne işin var?"derken yanıma oturdu.
"Scott'ın annesi burada çalışıyormuş galiba,beni buraya getirdi.Hastanelerden hoşlanmam bu yüzden ben de dışarı çıktım."dediğinde suratına düz düz bakmaya devam ettim.Su saçma insan adetlerine göre kibarlık olsun diye gülmem gerek ama yapmadım.Insan olmak berbat bir şey.
"Sen neden buradasın ve neden ağlıyorsun?Stiles denen çocuk yüzünden mi?Kalbini mi kırdı?"dediğinde başımı öne eğdim.
Evet,Stiles'ın yaptığı buydu.Kalbimi kırmak...
Stiles'ın insan olmam konusunda yardımcı olacağını düşündüğü o romantik filmlerin hepsinde olan şeydi bu.Erkek kızın kalbini kırardı.
Stiles bile ağlayacak gibi bakarken benim düz bir ifadeyle izlediğim filmler.Demek kız o yüzden o kadar çok ağlıyordu.Canı fazlasıyla yandığı için..
"Evet.Evet,kalbimi kırdı."