Stiles Malia|Last Love

0.7

AsudeCosar ' a ithaf ediyorum bu bölümü.
O harika yorumu için lunapops'a teşekkür ederim.Benim için gerçekten çok anlamlıydı.

Yorum yoksa,bölüm yok,sorry

Bir anda görüntü değişti.Stiles'ın odasındaydım.Ona doğru yaklaştım.
"Yüzüne ne oldu böyle?"diyip ona dokunmak istedim ama elim içinden geçti.
Yüzünde morluklar vardı ve üzgün olduğu her halinden belliydi.
Ona dokunamamak beni öldürüyordu.
Kapı açıldı ve içeri Lydia girdi.
"Baban beni içeri aldı."dedi.
Onlar konuşmaya başlamışlardı,Stiles'ın ona söylediği her cümleyle onu benden daha çok sevdiği düşüncesi beni sarıyordu.
"Sana zarar gelmesini umursamıyorsun.Eğer sana zarar gelirse ben aklımı kaybederim."

Gözümden kayan bir damlayı sildim.

Her yerin kararmasıyla kendimi başka bir yerde buldum.
Çocuğun biri yerde çıplak bir şekilde yatıyordu.Lydia koştu ve çocuğa sarıldı.Birbirlerini sevdiklerini söylerlerken ben Stiles'ın yanında dikiliyordum.
Gözleri bulanıktı,tıpkı benimkiler gibi.

Görüntü yine değişti.
Stiles'ın odasındaydım yine ama bu sefer Lydia ve resimlerini gördüğüm ikizlerden biri vardı.
Lydia'nın çizmiş olduğu,benim ise birkaç gün önce bulmuş olduğum ağaç resmini gösterdi.
Aiden denen ikiz"Senden gerçekten hoşlanıyor."dediğinde Lydia dudak büzdü.

Onları dinlemeyi bıraktım.Vucüdumu duvara yasladım.Onu gerçekten seviyordu.Ona iltifatlar etmişti,onu sevdiğini her an dile getiriyordu.

Hıçkırarak ağlamaya başladığımda kendimi durdurmaya çalıştım ama başaramadım.
Bu,oldukça canımı yakıyordu.

Gözlerimin önünde Stiles'ın,Lydia'ya sarıldığı birkaç farklı zaman ait görüntüler belirdi.

Bileklerimin üzerinde bir şey hissettiğimde görüntüler ortadan kaybolmuştu.

Çöl kurdu bana bakıyordu.
"O çocuğun seni bırakacağını anladın değil mi?"
"Hayır,o beni asla bırakmaz."
En azından bana beni arkasında bırakmayacağını söylemişti.
Bana tekrar gözlerimi kapatmama sebep olacak bir şey verdiğinde bilincim kapanmadan önce dediğini işittim.
"Bakalım,Stiles şuan napıyor?"

Burası Lydia'nın odasıydı,daha önce geldiğim için biliyordum.Stiles da buradaydı.
Birlikte gülüşüyorlardı,bilgisayardan bir şeylere bakıyorlardı.
Gözlerimi elimin tersiyle sildim.

Görüntü okulda bir yere geçince koşarak bir sınıfa giren Stiles'ın arkasından koştum.
Lydia da gelip önüne oturdu.Stiles panik atak geçirdiğinden bahsediyordu.
Bir anda Lydia onu öptüğünde gözlerimi kapattım.Daha fazla görmek istemiyordum.
"Hayır!Hayır!Lütfen durdur!Dayanamıyorum..Lütfen.Canım çok yanıyor.."

Yaşlı gözlerimi açtığımda tekrar çöl kurdunun yüzüyle karşılaştım.
"Gerçekten seni bırakmayacağına inanıyor musun?"dediğinde gözümden düşen yaş dudağıma ulaştı.
"Beni bırakmış bile."

Gözlerimi sıkıca kapattım,derin bir nefes aldım.
"Ağlama,tatlım."dedi ama o umrumda değildi.Sadece bu acı katlanamayacağım kadar fazlaydı.
"Buna nasıl son veririm?"diye sordum.
"Neye?"dedi gülümseyerek.
"Canımın yanmasına.."
"Üzgünüm,hayatım.Canın fazlasıyla yanacak.Vucüdun hakkında bilgi almaları gerekiyor."diyip maskeliyi gösterdi.
Maskeli elinde hiç de hoş görünmeyen adını bilmediğim bir aletle yaklaştığında canımı yakacak olduğu oldukça belliydi.
Kapıdan iki tane daha maskeli girince çöl kurdu gitmişti.
Elinde makine tutan maskeli yanıma vardığında kurtulmak için çırpınmaya başladım,ama tek yaptığım bileklerimi kanatmaktı.
Sağ tarafımdaki maskeliden mekanik bir ses geldi,elinde kağıt ve kalem vardı.
"1.Aşama bitti.Duygularını gözlemledik."dediğinde hâlâ kurtulma çabası içindeydim.
"Sırada 2.aşama var."dediğinde duyacak olduklarımdan ölesiye korkuyordum.
"Beyniyle ilgilenim."diyerek makineyi kafama yaklaştırdı.

Öncelikle geriye dönüşlerde hata olmuş olabilir,çünkü aklımda kalanları yazıyorum.Izleyerek yazmıyorum.Lutfen affedin! xx..