Hollow Spirit🍁 [ Zhanyi Complete ]

🍁එකසිය පහළොස්වන දිගහැරුම🍁

මකයන් අතරේ තනි වී මා....
හීන රහසේ නිවේ ඔබ හා මා...
විඩා නිවෙනා ඔබගේ ඒ සිනා....
සොයමි මතකේ වෙලිලා.....
නුඹ දැක මා නිවුනා....
ඒ රුවමයි දැනුනා.....
කදුලක රස මැකිලා....
පාවෙනා.......

ඇදන් ඉදිය අත් දිග නිල් පාට ශර්ට් එකේ අත උඩට යවමින් මන් ඔරලෝසුවෙන් වෙලාව බලද්දි පාන්දර දෙකේ කණිසම එකේ සටහන් උනේ මන් ලොකු හුස්මක් පිට කරද්දි.....

මහ රෑක වාහනයක් උනත් කලාතුරකින් යන පාරක මුහුද ළග වාහනේ නතර කරල වාහනේටම හේත්තු වෙලා මන් බලාගෙන ඉදියෙ මුහුද දිහා.....

මන් මෙතනට ඇවිත් පැයකටත් වඩා දැන් ..... බීලා බිමට වැටුන සිනමන් රස ඩන්හිල් ඒකට හොදම සාක්ෂිය සපයද්දි මට මතක් උනා කෙනෙක් ඒ කාලේ ආසම ඩන්හිල් ෆ්ලේවර් එක මේක කියල ...

ෆන්ෂන් එකෙන් කෙලින්ම රාජගිරියේ ගිහින් චැනල් එක ඉවර වෙලා මන් එතනින් එළියට එද්දිම දොළහ කිට්ටුයි....අපාර්ට්මන්ට් එකට යන්න ඕනෙකම තිබ්බත් චැනල් එකේ ඉදියෙත් මන් හරි මනෝභාවයකින් නෙමෙයි..... මගේ ඔළුව චුට්ටක් පීඩාකාරී විදියට මට වද දෙන්න අරන් තිබුනා.....

අපාර්ට්මන්ට් එකට නොයා මන් කෙලින්ම ආවෙ කවදත් මගේ හිතට සනීප මුහුදු රැල්ල හොයාගෙන....

ඉතිං දැන් පැයක් විතර තිස්සෙ කට්ට කළුවරේ මිනිහෙක් තියා බල්ලෙක් වත් නැති මහ පාර අයිනට වෙලා වාහනේට හේත්තු වෙලා මන් මොනවා කල්පනා කලාද කියල මම දන්නේ නෑ..... මගේ හිත බිදිලා තිබුනෙ..... කවුරුත් නිසා මගේ හිත බිදුනෙ නැහැ ! ඒ හමුවීමත් සතුටක් ....... එතනින් එහාට ඒක එච්චරයි ..... ඒත් මගේ ස්ථාවරත්වය පොඩ්ඩක් සෙලවුනා වගේ දැනුනා....