4.bölüm

22 4 22
                                    

Keyifli okumalar !!!

♧♧♧

Sohbet ederek geçirdikleri 25 dakika sonunda rehabilitasyon merkezine gelmişlerdi. Servisten inen üçlü grubun yanına gelen Agah ve Saye gülümseyerek hepsine selam vermişti. Gözleri bir süre Atlas'ta takılı kaldığında Ilgaz bu sefer arkadaşlarını tanıtmak için konuşmaya başladı.

"Atlas bunlar arkadaşlarım Agah ve sevgilisi Saye. Çocuklar bu da Atlas."

Atlas gülümseyerek elini uzattı ve ikisiylede tokalaştı. "Memnun oldum Agah ve Saye." demişti samimi bir tebessümle. Agah ve Saye'de memnun olduklarını belirttiğinde birlikte hocalarını takip etmeye başladılar. Atlas her ne kadar etrafına ördüğü duvarları yıkıp insanlarla tekrardan iletişim kurmaya başlasada. Hala pek güvenemiyordu ve ailesine gösterdiği kadar cana yakın değildi. Biraz da olsa geride duruyor ve mesafeli yaklaşıyordu ama bu durumu onlara hissettirmek istemiyordu.

Hocaları ile birlikte rehabilitasyon merkezinin çalışanlarının gözetimi altında hastalarla konuştukları ve davranışlarını inceleyerek geçirdikleri 1 saatin ardından kampüse dönmüşlerdi. Ayas , Atlas'ı daha fazla tanımak ve vakit geçirmek istediği için kafeye gitme fikrini sunmuştu. Grupta onaylayan mırıltılar yayılınca Atlas'ta kabul etmiş ve birlikte bir kafeye gitmişlerdi. İçeri girip hoşlarına giden bir yere oturduklarında sipariş vermeden önce biraz konuşmaya başlamışlardı. Saye içten bir şekilde gülümseyerek Atlas'a bakmış ve aklına gelen soruyu sormaya karar vermişti.

"Atlas biz senin hakkında bir şey duymuştuk geçen gün , sergilenen resimlerle ilgili. Açıkcası hem çok hoşuma gitmişti hemde merak ettim. Bizim kampüste resimleri sergilenen kişi sensin değil mi ?"

"Evet benim doğru duymuşsunuz. Beğenmene sevindim. Resimlerimde gerçek ismimi kullanmadığım için çoğu kişi kimin çizdiğini bilmiyor. O yüzden pek beğendiğini söyleyen olmuyor böyle yüzyüze."

Ayas da merakına yenik düşüp sorusunu yöneltmişti hemen.

"Peki kullandığın mahlası neye göre seçtin ? Anlamının yıldız olduğunu duymuştum ama senin için bir önemi var mı yoksa öylesine mi ?"

"Açıkcası benim için öyle spesifik bir anlamı yok sadece yıldızları çok seviyorum. Bir de yıldızlar ile ilgili sevdiğim bir anım var o yüzden olabilir sanırım." demişti ışık gibi parlak gülümsemesiyle. Daha sonra garsonun dağıttığı menüden kahvelerini sipariş veren grup sohbetler eşliğinde bir kaç saat geçirmişti.

Atlas , Ilgaz ve arkadaşlarını daha yakından tanımak için sorular sormuş ve onlarla sohbet etmişti. Diğerleride Atlas'ı tanımak için aynı şeyi yapmışlardı ve aralarına yeni katılan kişiyi hepsi çok sevmiş ve cana yakın bulmuştu. Bir süre daha oturduktan sonra evlerine gitmek için ayrılmışlardı. Motoruna doğru yürüyen Atlas cebinde titreyen telefonu çıkardı ve gelen mesaja baktı.

Annem🌸 15:20
Atlas bugün kardeşini okuldan ben alacağım. Haberin olsun birtanem.

Okuduğu mesaja yanıt verdikten sonra kulaklığını bağladı rehberden arkdaşı Ceylin'i aradı ve telefonu tekrar cebine yerleştirdi. Atlas motoruna binerken çalmaya devam eden telefon motoru çalıştırdığında açıldı. Ceylin telefonun diğer ucundan neşe dolu , capcanlı sesi ile konuşmaya başladı.

"Kuşummmm. Nasılsınnn ? Bugün buluşuyoruz değil mi ? Bak gelmezsen bozuşuruz." diyerek Atlası soru yağmuruna tutmuştu. Motorunu çalıştırmış olan Atlas hareket ettikten sonra hemen cevap verdi. Sesi hiç olmadığı kadar canlı çıkmıştı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YALNIZ | bxb/textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin