Necip'e yardım ederek eve kadar gelmiştik.Necip artık ayakta durmakta bile zorlanıyordu.Kapıyı açtım, eve girmiştik.Necip'i kendi yatağıma yatırdım çünkü benim yatağım hepsinden rahattı.Kıvrımındaki yarasına baktım.Hala kanıyordu ve duracak gibi değildi.Bir şeyler yapmam gerekiyordu.Necip'e beni beklemesini söylemiştim,başıyla beni onayladı.Hemen evden çıktım.Evimiz dediğimiz harabeye en yakın eczaneye koştum.Benim telaşlı suratımı görünce eczacı hemen konuşmaya başladı:
-Bir şey mi olmuştu evlat?
Konuşması içtendi ve olanları ona anlatabilirdim.Zaten hastaneye gidemediğimiz için buraya gelmiştim ve anlatmam gerekiyordu:
-Eczacı amcacığım bir arkadaşımın bel kıvrımında bıçak yarası var ve çok kan kaybetti.Hala kan kaybediyor üstelik.
-Bel kıvrımında mı? Daha erken gelmen gerekirdi ama şimdi bunları düşünecek vaktimiz yok.Beni hemen arkadaşının yanına götürmen lazım.
Bu cümleleri söyledikten sonra normal boyutta bir çantaya malzemeler koymaya başlamıştı.Malzemeleri koyduktan sonra bana baktı ve ona yolu göstermemi bekledi.
Ben önde eczacı amca arkamda evimize gelmiştik.Necip'in yarasını görünce şaşırdı ve "kötü olmuş" dedi.Sonra adını bilmediğim malzemeler çıkardı çantasından.Necip'e bunları sürüyor,yapıştırıyor,dikiyordu.Necip'in ise acı çektiği belliydi.Onu böyle görmeye dayanamıyordum ama başka çarem de yoktu... YAZARIN NOTU:ARKADAŞLAR LÜTFEN VOTE YAPMAYI VE TAKIP ETMEYI UNUTMAYIN. TEŞEKKÜR EDERIM...;) :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFSANE #wattys2015#
Teen FictionHer hikayenin kahramanı mutlu olmaz. Yada hepsi sonunda kavuşamaz. Bu kitap sizin bildiğiniz sokak çocukları hikayesini anlatmamaktadır. Çünkü çoğu sokak çocuğu kitabı onları herhangi bir aile aldığında mutlu son ile biter. Ama peki bu aile farklı i...
