Günlük bir elbise giyip yemek salonuna doğru geldim. Annem ve babam beni bekliyorlardı. Ama hala onu düşünüyordum. Normalde böyle şeyleri kafama takmazdım ama.. bu farklıydı... Annemler tuhaf birşey olduğunu anlamasın diye yanlarına gülümseyerek gittim.
Mr.&Mrs. Saionji- Günaydın güzel kızım, iyi uyudun mu?
-Evet.. hatta çok güzel bir rüya gördüm..
Mrs. Saionji- Hm.. peki bu güzel rüyadan bize bahsetmek ister misin?
Annem öyle söyleyince yanaklarımın kızardığını fark ettim... Bir anlığına yediğim peynir boğazımda kaldı..
-Öhöm öhöm... Su içtim. Hiç gerek yok annecim...
Mrs. Saionji- Sen bilirsin hayatım.. bu arada, bu gün baban ile şirkette ufak bir işimiz var. Sende istersen evde kal yada dışarı çıkıp alışveriş yap..
Annem ve babam yemek masasından kalktılar ve evden çıktılar. Ben ise yemeğimi bitirip biraz telefonuma baktım... Telefonu açtığımda Instagram gözüme takıldı... Ve o an aklıma bir fikir geldi... Ben neden o çocuğun ismini Instagram'da aratmıyorum? ... Bir an aptal olduğumu hatırladım...
ÇOCUĞUN İSMİNİ HATIRLAMIYORUM!?!!
Hüzünle telefonu elimden bıraktım... Bir süre sonra odama gidip birkaç şık kıyafet seçtim ve birer birer üstüme geçirdim. Daha sonra ise arabaya bindim...
Kota'nın ağzından Sabah kahvaltı etmek için mutfağa gittim. Ouzou yine bana gıcıklık yapıyordu. Ryuuji ise benimle uğraşmaması gerektiğini söylüyordu. Yani yine klasik bir gündü. Bütün aile konuşuyordu. Ama ben yerimde suspus oturuyordum. Elimi çeneme yasladım ve onu düşündüm... Yüzünün ve kalbinin çok güzel olduğunu hatırlıyordum.
Ouzou- Anne biliyor musun Kota rüyasında ka-
Bunu söyleyecekken onun ağzını sıkıca tuttum ve konuşmasını engelledim... ardından kulağına yaklaşıp bir fısıltı ile konuştum.
-Sakın devamını getirme kardeşim...
Ouzounun nefessiz kalmış gibi bir hali vardı.. en sonunda kafasını onaylayarak salladı..
-Emin misin kardeşim..
Tek kaşımı kaldırdım
-Elimi ağzından çektikten sonra konuşmaya devam etmeyeceksin değil mi?..
Ouzou korkmuş gibiydi.. Başını hızlıca yukarı-aşağı salladı ve bende ellerimi onun ağzından çektim... Annem ve babam bize şaşkınlıkla baktılar ve ardından gülüştüler.
Mr. Furuya- Görüyor musun canım? Ne de çabuk büyüyorlar..
Mrs. Furuya- Görüyorum canım..
Tekrardan gülüştüler. Nedense bu sinirimi bozdu..
-Tch.. Ben bu gün gezmeye gideceğim. Ve kimsenin benimle gelmemesini tercih ederim..
Ryuuji- Nasıl istersen kardeşim...
Somurtarak onlara bakıp mutfaktan çıktım. Üstüme rahat birşeyler giyip evden çıktım.
Bu arada- Kota'nın giydiği kıyafet:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Reika'nın giydiği kıyafet:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evden çıktıktan sonra bir taksiye atlayıp şehir merkesine doğru gittim. İstediğim yere ulaştım. Taksiden inip biraz yürüyüş yapmaya karar verdim. Bir kıyafet mağazasının önündeki kıyafetlere bakıyordum.
Reika'nın ağzından Arabanın arka koltuğundan dışarıyı seyrediyordum. Şehir merkesi kalabalık olduğu için ufak bir trafik oluşmuştu. Ardından durduk.. ben hala dışarıyı izliyordum... Ardından birer birer kıyafet mağazalarına bakmaya başladım.. birden bir silüet gördüm.. şaşkınlıkla ona baktım... Bu... Bu...
Bölüm sonu
Mrb bölüm bitti. Bu aralar biraz fazla uyuduğum için bölüm atamıyordum. Ama sonunda vaktim oldu ve bölüm yazdım. Bu bölüm işler çok çabuk gelişti. Ama biraz ileride işleri kızıştırmayı planlıyorum *sinsi gülüş*. Herneyse gelecek bölümde görüşmek üzere. Güzel oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. Bye bye👋🏻👋🏻<3
