Yazar'ın ağzındna
Kafeye doğru yürüyorlardı. Hala çok mutlulardı. En sonunda kafeye gelip birer kahve söyleyip sessizce oturmaya başladılar. Ne söyleyeceklerini bilmiyorlardı.. ağızlarını bıçak açmıyorlardı... Bir süre sonra Kota bu sessizliği bozdu.
K- Seni bana tanrı göndermiş olmalı Reika... Ben ne söyleyeceğimi bilemiyorum... Daha bu gün tanıştık ama sanki seni yıllardır tanıyorum gibi hissediyorum... Bu duygu çok tuhaf ve ben... Bunu tanımlayamıyorum...
Reika şaşkınlıkla onu dinliyordu. Ne söyleyeceğini düşünüyordu.
R- Kota... Aynı duyguları bende yaşıyorum... Neden olduğunu bilmiyorum ama şuan avuçlarım acayip terliyor...
Reika avucunu açıp ona gösteriyor. Avucu sırılsıklamdır. Ve yanakları kırmızı bir şekilde ona bakıyordur.
R-.. Sence biz... Olabilir miyiz?
Kota şaşkınlıkla ona bakıyordu. Gittikçe yanaklarının kırmızılaştığını hissediyordu... Çenesi titriyordu.. sanki... Birşey anlatmak istiyormuş gibi...
K- Denemeliyiz Reika!... Belki bu çok acele olabilir.. Yani.. başka neye ihtiyacımız var ki? Sen ve ben birbirimizi sevdiğimiz sürece bize kimse engel olamaz... Seni hep koruyacağım... Lütfen... Sevgili olmasak bile... Seni daha yakından tanımama izin ver.. ve sonra eğer istersen sevgili oluruz... İstemezsen... Bir daha karşına bile çıkmam...
Reika ona şaşkınlıkla baktı... Ardından onun ellerini sıkıca tuttu ve konuştu.
R- Tabi ki de seni istiyorum!
(Böyle deyince yanlış anlaşılmasın!)
Evet bu yaptıklarımız çok acele ama aynı dediğin gibi. Birbirimizi sevdiğimiz sürece hiçbir şey bize engel olamaz. Zaman da dahil. Bunda bir sıkıntı yok. Bir süre böyle takılalım. Bende seni daha yakından tanımak istiyorum Kota!
Kota ona baktı ve ardından gülümsedi. Ayağa kalkıp Reika'nın yanına geçti ve ona sıkıca sarıldı..
K- Seni her zaman koruyacağım Reika.. söz veriyorum...
Reika sadece ona sıkıca sarılıyordu... Kafasını onun omuzuna gömmüş gözünden yaşlar geliyordu...
R- Yanlış anlama... Mutlulukta dolayı ağlıyorum...
...
İlk defa biri ile böyle birşey yaşıyorum... Anladın mı?... Ben sadece.. senin ileyken kendimi huzur dolu hissediyorum...
K- aynısını yaşıyorum..
Kota ile Reika gözlerinin içine bakıp gülümsediler... Aniden Kota'nın yanakları kızardı ve ayağa kalkıp tekrardan yerine geçti.. Reika nazikçe kıkırdadı ve ona döndü..
R- Telaşlanınca çok komik oluyorsun Kota...
Kota tek eli ile gözleri açık kalıcak şekilde yüzünü kapattı.
Uzatmayalım işte böyle düşünün (Allah hepimize bir Izumi nasip etsin😚😍)
K- Ben bu tatlılığı kaldıramam.. çok güzel ama aynı zamanda kalbime bir işkence gibi...
R- Bu kadar telaşlanma Kotaa!
Reika tekrardan kıkırdayıp Kota'nın elini tuttu. Daha sonra Kota da gülümsedi ve oda kıkırdamaya başladı. O gün öylece kafede bitti ve daha sonra ikisi de evlerine döndüler...
Bölüm sonu
Hepinize merhaba tekrardan. Bence bu bölüm güzel oldu. İleride daha güzel şeyler sizi bekliyor olacak. Allah hepimize Kota kadar yakışıkli kocalar nasip etsin.🤲🏻
Bu da cuma mesajı gibi oldu. Neyse, öbür bölümü yakında yazarım. Gelecek bölümde görüşürüz. Byebye👋🏻👋🏻👋🏻<3
