Duvarımdaki saat aynı anda yelkovanla anlaşıyordu.
İbre deyetişmekle meşguldü!
Diğer görüntülerde eşlik etmekteydi manzaraya.
Bir kalem vardı masada,birden fazla kağıt yaprağı
Sıcak hava esintisi vardı sokakta.
Bir de gülüşen çocuk sesleri.
Gökyüzü açıktı bu aralar!
Hangi mısrayı düzeltsem acaba.
Aralıklı balkon kapısından ilişiverdi çocukluğum.
Dışarı da arkadaşlarından geri kalan bir çocuk uçurtmasını düzeltiyordu.
Ayakkabıları da kendi gibi uçartmasını bağlıyordu!
Babası yoktu etrafında,
Hafiften de ıslaktı gözleri.
Ben de oturmuş bekliyordum yeni sözlerimi!
Çoskulu deyimler mi kullanayım,
Yoksa başka dünyaları da anlatayım mı?
İlham da gelmiyordu yine
Cızırtı bile yoktu kulakta.
Nereden çıktı bu ufaklık
Tam da öğlen vakti
Neyi bekliyordu uçurtmayı mı!
Yoksa bende onun gibi beklemeyi mi
Bir amca kağıt mendil uzattı çocuğa
Öylece daldım küçüklük manzarama.
Hemen kaptı mendili uçurtmayı bırakıp kaçtı bağcıklarıyla!
Ne ara düzeltti bağcıklarını !
Nereye bu acele uçurtman bile daha uçmamıştı.
Bey amca uçurtmayı da aldı çocuğun peşine daldı.
Bana da geldi çocukluğum.
Sahiden sever miyim bağcıklı ayakkabıları!
Dedem de beni böyle kolumdan tutmuştu bir ara
Bir bakkal vardı köşe başında çocukluğumda.
Gazoz ikram ediyordu sahibi bey amca!
Okşuyordu başımı ve ikramıydı bana.
Ve çabası akrep gibi koşuşturmalarıydı.
Beyhude zaman demezdi ağzından hiç oysa.
İp atlayan çocuklardık, top sesleri de eşlik etmez mıydı sizce!
Kaldı mı bizim gibi diğer çocuklarında yaramazlıkları ?
Söbeledi mi ebeden önce çocukluklar!
Diğer taraftan giden arkadaşları yenidengeldi
Gitti dedim Oysa ufaklık
Neden dedim mendili ilk ben uzatmadım.
Oysa benim çocukluk arkadaşlarım nerde kaldı
Ve yahut çocukluğum nerede kaldı
Bir bahçe var mıydı duvarlarımın arkasında
Fidan verir miydi çocukluk arkadaşlarım gibi!
Ne diyordu Figen kekeliyordu mu adımı tekrarlarını
İsmimi ilk gün telaffuz ettiğimde
Seviyor muydu limonlu dondurmayı yine
Yoksa benim gibi çilekli miyiyde mi?
Bana da gözlerimden yaşlar akınca mendil uzatır mıydı giden bey amca!
Ağlayamamda artık çocukluğum geri de kaldı.
Oysa çocukluğumda gibi de mi gülemem!
Demek ki akrep bu kez ibreyle de anlaştı.
