Arkadaşlar bazıları karakterlerin kim olduğunu soruyor. Buna ben karar veremem. Herkesin hayalindeki Buğra farklıdır. Örneğin benim hayalimdeki Buğra buğday tenli,sert bakışlı bir çocuk.
O yüzden herkes hayalindeki Buğra'yı hikayeye yansıtmalı diye düşünüyorum. Hepinizi çok çok öpüyorum. Ha bir de alttaki yıldızcığa tıklarsanız beni çok çok mutlu edersiniz :* hepinizi seviyorum!
***************
Buğra'dan...
"Yaptığını beğendin mi?"
"Ya ben gerçekten kuzenin olduğunu bilmiyordum özür dilerim gerçekten o adamlardan biri olduğunu sanmıştım."
Bu kız beni deli etmeye çalışıyordu. evet kesin beni deli etmeye çalışıyordu.
"Şimdi ne olacak Buğra? Yani kuzenin ne yapacak?"
Ne yapacak biliyor musun, babamlara anında her şeyi anlatacak, babam hemen beni yalıya çağıracak ne zaman evleneceğimizi soracak ve büyük ihtimal yalıda bizimle kalmanı isteyecek, demek içimden geçsede
"Bilmiyorum" demekle yetindim. Onu korkutmak istemiyordum. Zaten deliydi bir de söylesem patlardı şurda.
Yemeklerimizi yedikten sonra eve geçtik. Kendimi hemen kanepeye attım. Çok fazla yorulmuştum ve olanları bir an önce aklımdan silmek istiyordum.
Serra aldığımız poşetleri dolaba yerleştirirken ben de kanepede oturmuş onu izliyordum. Bu kızda farklı olan bir şeyler vardı ve bu bende fırtına etkisi yaratıyordu diyebilirim. Durup bir kaç saniye daha izledim. Farketmiş olacak ki "Sen sapık mısın cidden?" Diye çıkıştı.
"Evet şu an seni yatağımda hayal ettim. Çok uyumlu bir yatak arkadaşı olabilirsin sen de o potansiyel var serracım" bunları söylememle elindeki ketçabı kafama fırlatması bir oldu. Kalkmama müsaade etmeden üstüme atladı ve saçımı çekmeye başladı. Bu kız gerçekten deliydi hatta zırdeliydi.
"Bende öyle potansiyel var öylemi? Bak sana ben de ne potansiyeli olduğunu göstereyim BUĞRACIM." Bileklerinden tutmama fırsat vermeden kolumu ısırdı.
"Aman tanrım ısırdın! Asıl sapık olan sensin serra üzgünüm" evin içinde koşmaya başlamıştım. Hala arkamdan geliyordu. Bu kız pes etmeyi bilmiyor muydu yahu?
"Kaçma gel buraya!"
"Hadi hayatım çok yavaşsın ama"
"Ben şimdi sana göstereceğim!"
****
Serra'yla kapışmamın hemen ardından telefonum çaldı. Arayan babamdı.
"Efendim baba?"
"Nerdesin kerata?"
"Arkadaşımdayım ne oldu bir sorun mu var?" Diye sordum.
"Yalıya gel de konuşalım. Bekliyorum," işte şimdi bitmiştik. Ne diyecektim ben bu adama şimdi. Ah kuzen ahh!
"Baba işim var akşam geleceğim zaten eve."
"Hemen gel dedim Buğra. Bekliyorum."
Serra'ya veda edip yalıya doğru yola çıktım. Kafam çok karışıktı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Daha doğrusu babam ne tepki verecek onu bile bilmiyordum. Sonuçta ilk kez nişanlanıyordum.
Yalıya geldiğimde Zafer abiye selam verip içeri geçtim. Herkes salondaydı. Annem, babam, abim Doğaç, gerizekalı kuzenim Mert, amcam ve yengem bile vardı. Ağzımdan küfür geveleyip içeri girdim.
"Gel bakalım yakışıklı." dedi Arif Amca.
Babamın karşısındaki tekli koltuğa geçirip oturdum.
"Evet? Dinliyorum sizi."
İlk babam konuşmaya başladı.
"Bize söylemek istediğin bir şey var mı oğlum?"
"Baba, ben nişanlanmadım tamam mı? Mert'e bir şaka yaptık suyunu çıkardı sağolsun." Bunları söylememle mertin araya girmesi bir oldu.
"Kuzen ,kuzen ,kuzen.... Ona nasıl baktığını gördüm. Söylediklerine kanamayacağım o yüzden. Babamlar da kanmayacaktır değil mi Vedat amca?"
Burdan çıktıktan sonra onun ağzını burnunu dağıtacaktım.
"Bak oğlum. Kız kim bilmiyorum. Bir hata yapmışsın. Haberimiz olmadan böyle bir söz yapman yanlış. Kızı getir tanışalım. Nişan törenini de kızı gördükten sonra ne zaman yapacağımızı kararlaştırırız."
Tam söylediklerine itiraz edecektimki telefonumun mesaj sesiyle irkildim. Mesajı açtım.
---------
Gönderen: Mecnun
Nişanına geleceğimizi söylemek istiyorum evlat. Umarım çok uzamaz hazırlıklar. Hem babayı bekletmek de olmaz. ;)
-----------
Gözlerimden alevler çıktığına yemin edebilirdim. Mecnun bana tam olarak inanmıyordu ve nişanlandığımızı görmeden de kızı rahat bırakmayacağına emindim.
Kızı bırakıp gidebilirdim. Ama yapamıyordum. O çok saf ve salaktı. İstemsizce onu koruyordum. İstemiyordum ama sanki bir şeyler beni zorluyordu.
"Oğlum?" Babamın sesiyle kendime geldim. "Onu seviyor musun?"
Bir saniye durdum ve cevap verdim.
"Evet." nefes aldım. "seviyorum baba."
