strangely

part 7

Pov: سوم شخص

سونگمین تیکه از پنکیک و جدا کرد و داخل دهنش گذاشت...

مشکوک به چهره ی درهم و ساکت فیلیکس نگاه کرد که تلاش می‌کرد صبحونه و بخوره ولی از وقتی سر میز نشسته بود تمرکزی روی هیچی نداشت..

ذهنش درگیر بود... درگیر دیشب و هیونجین...

سونگمین نگاهش و از فیلیکس گرفت و به جیسونگ که با اشتها در حال خوردن بود داد... مثل اینکه یکی دیشب بهش خوش گذشته و یکی دیگه نه!

سونگمین: خب دیشب چطور بود؟ از اونجایی که فیلیکس شب اومد و یه راست رفت تو اتاقش هیچی برامون تعریف نکرد ما نفهمیدیم بهتون خوش گذشت یا نه

ریوجین سرش و تکون داد و چنگالش و داخل خیار های حلقه شده ی روی میز فرو برد و داخل دهنش گذاشت

جیسونگ به فیلیکس که انگار اصلا متوجه حرف های اون دو نفر نشده نگاه کرد و نفس عمیقش و بیرون داد

جیسونگ: راستش خوب بود یعنی... تنوع خوبی بود مگه نه فیلیکس

دستش و روی شونه فیلیکس گذاشت و چند ضربه ای بهش زد که باعث شد فیلیکس از افکاری که از دیشب ذهنشو درگیر کرده بیرون بیاد

به جیسونگ نگاهی کرد و سرش و تکون داد و لبخند فیکی زد

فیلیکس: همینطوره

ریوجین همینطور که مشغول خوردن صبحانه اش بود با دهنی پر شروع کرد به حرف زدن

ریوجین: راستی جیسونگ حال مادرت چطوره؟

جیسونگ: اوه اون خوبه یعنی یه سرما خوردگی کوچیک بود... خیلی دوست داشت امروز همراهم بیاد اینجا ولی خب قراره امروز خواهرم برگرده سئول برای همین موند خونه

ریوجین: حتما یه روز بیارش اینجا دلم براش تنگ شده

جیسونگ با لبخند سری تکون داد و دوباره سمت فیلیکس که یه دستش و زیر چونش گذاشته بود و به یه نقطه خیره شده بود نگاه کرد.

مثل اینکه فیلیکس خیلی تو افکارش غرق شده...

جیسونگ نگاهی به ساعت کرد و با دیدن عقربه ها که ۹ رو نشون میداد از جاش بلند شد...دستمالی از روی میز برداشت و گوشه های لبش و پاک کرد.

جیسونگ: خب دیگه ما باید بریم

فیلیکس سرشو بالا گرفت و به جیسونگ نگاه کرد...

فیلیکس: کجا؟

اخمی روی چهره جیسونگ بوجود اومد... کیف فیلیکس و از روی صندلی برداشت و رو به روی فیلیکس تکون داد..

جیسونگ: همونجایی که بخاطرش از خواب بیدار شدی

سونگمین: فیلیکس نکنه دیشب یه چیزی بخوردت دادن که هنوزم تو هپروتی