Do you know me?//Minsung

crazy heart

Harkasa salam
Tekrardan yazmaya başladım çünkü neden olmasın🥰
Oy verebilirmisiniz lütfen

Yazar'dan:

Arada 1 ay geçmişti... Hiç konuşmamışlardı. Sadece arada sırada Minho göz teması kurmaya çalışıyordu ama Jisunh hemen gözünü kaçırıyordu. Ne olacaktı onların bu hali? Yoksa onlar birbirlerine ait ken hiç bir zaman beraber olamayacaklarmıydı, yoksa Tanrı onları sınıyor muydu? Belkide...

Jisung'dan:

1 ay. Kos koca 1 ay. Ne konuştuk ne de sarıldık. Aslında küçüklüğümden beridir kimseye sarılmam çünkü nefesim sıkışır fakat minho'ya sarılınca... Minho ya sarılınca kendimi çok iyi hissediyordum, bana ilaç gibi geliyor du. O'na sarılmayı o kadar çok özledim ki anlatamam...

Minho'dan:

Kendimden nefret ediyorum. Neden durup dururken böyle salakça birşey yaptım ki? Jisung'u okadar çok özledim ki... Eğer hayata karşı bir dileğim olsaydı o Jisung olurdu...

Jisung'dan:

Sonunda bir cumartesi sabahı. Okul yok,ders yok. Sadece uyumak istiyorum. Zaten tek yaptığım şey uyumak. Şu son zamanalarda daha fazla uyumaya başladım, bu sağlıklımı bilmiyorum ama umrumda değil. Aklımdaki düşüncelerden bir tek böyle kurtulabiliyorum.

"Jisung."
"Şşşttt uyansanaaa"
"Eşşek ölsüsü gibi yatiyo ya."
"LAN KALKSANA ORRRROOSSS-"
"Ne var hyunjin?"
"He uyandın mı. Kahvaltı hazır gel zıkkımlan."
"Aç değilim."
"Aq sen dün de aç değildin,ondan önceki günde, geçen hafta da. Sen ne zaman açsın oç."
"Ya hyunjin siktir git istemiyorum dedim."
"İyi sana da iyilik yaramıyor hadi sana kötü uykular."
"Hıhı ondan aynen."

Hyunjin gittikten sonra kalan uykuma devam edecektim ki tekrar kapım açıldı.

Yüksek bir ses tonu ile:
"Hyunjin sana siktir git dedim!"

Bir süre ses gelmedi.
Sonrasında duyduğum ses ile hızlıca gözlerimi açtım. Kapıda minho vardı...

"Jisung konuşalım mı?"
"Ne oldu?"

Cevap vermeden bana doğru ilerledi ve yatağımın kenarına oturup yüzüme baktı.

"Jisung ben özür dilerim."
"Ne için?"
"Ben sana aşığım. Hatta deliler gibi aşığım. Bu duygularımı kabullenmemiştim ilk başta. Ama sonrasında... Ben jeongin ile sevgili değilim olmadım da zaten. Jeongin benim küçüklüğümden beridir çok yakın arkadaşım ve ben o na seni sevdiğimi söyleyince, senin beni sevip sevmediğini anlayabilmek için sevgili numarası yapalım dedi. Bende mal gibi kabul ettim. Seni bu kadar kırıp dökeceğimi bilmeden..."

Dedikleri karşısında sadece sessizce gözlerine bakıyordum. Gözlerindeki duyguyu anlamaya çalışıyordum. Ne? Bi dakika bana aşığım mı demişti o?

"Ne?"
"Ne,ne Jisung?"
"Sen bana aşık mısın?"
"Evet, hem de çok."
"Ben... ben ne diyeceğimi bilmiyorum."
"Beni sevmediğini biliyorum bu yüzden direkt yüzüme söyleyebilirsin."
"Hayır! Hayır, lanet olsun ki bende sana aşığım Minho. Şu 1 aylık süreçte astımım ile neler yaşadım sen biliyor musun? Senin Jeongin denen o çocuk ile sevgili olduğun her aklıma geldiğinde kalbim sıkışıyor nefes alamıyordum. İlaçlarım artık aylık değil 5 güne bir bitiriyordu çünkü ihtiyacım vardı. Ama eğer sen olsaydın o siktiğimin ilaçlarına ihtiyacım olmazd-"

Konuşmam dudağımda ki hissettiğim o baskı ile yarıda kesilmişti. Minho'nun dudakları dudağımdaydı.
Yavaş yavaş o'na karşılık vermeye başladım.
Sakin ama bi o kadar da derin öpüyordu dudaklarımı.
Kalp atışlarımı bütün vücudumda hissediyordum.
Minho kısa bir süreliğine ayrıldı ve elini tam kalbimin üzerini koyacak şekilde göğsüme getirdi.

"Jisung, şu an da deli gibi atan bu kalbinin hep benim için atmasını istiyorum."

Yüzüme hala yakın olduğu için konuşurken nefesi dudaklarıma değiyordu.
Dediği o şey...
Kalbim ilk kez birisi için attı, o da minho. Ve her zaman da Minho için atmaya devam edecek.
Dudaklarımızı yakınlaştırıp tahrik edici bir ses ile konuşmaya başladım.

"Sana yemin ediyorum ki minho, şu anda senin için deli gibi atan bu kalbim her zaman senin için bu şekilde atmaya devam edecek."

Bipbipbipbip
Bölim soniii
Sonunda çiftimiz kavuştu ağağağa
Neyse bb
💋💋
kelime:560