İlk başta her kese selamlar, konuyu çok uzatmayacağım, ilk defa böyle ciddi bir karar verdim ve yazmağa başlayacağım, iyi okumalar..
Soğuk bir geceydi ve odamdaydım, yatağımda oturuyor ve göz yaşlarımı silmeye çalışıyordum.
"Yeter artık Lily, harap ettin kendini."
Yanağımdan süzülen yaş damlasını sildim ve yatağımda oturan ve bana bakan ablamın güzel ve bir o kadarda enerji dolu yüzüne döndüm
"Tamam sen çıka bilirsin.."
Elimi salladım ve ablamı odadan çıkarmaya çalıştım. Ablam hiç bir karşılık vermedi, kaşlarımı çattım ve ablama baktım. "Minnie! Çıka bilirsin dedim!" Kendimi tekrar ettim ve ablamın dodaklarında oluşan gülümsemeni gördüm. Artık gerçekten sinirliydim ve neredeyse bağıracak şekilde ablamın adını yine çağırdım. "MİNNİE!" Ablam gülümsedi ve odasının yolunu tuttu.
Kapıyı kapatmamıştı, oflayarak ayağa kalktım ve kapıyı kapattım. Gözüme yere savrulmuş posterler ve hepsinin üzerinde düşük notlar olan test kağıtları deydi. İç çekip yere eğildim ve dağınık odamı bir azda olsa toplamaya çalıştım. Aklıma bügünki sınav ve sınav notum, üstüne birde ailemin bana hakaretler yağdırması ve sınavımdan aldığım not için sinirlenmeleri geldi.
Sinirimi tutamadım ve ayağa kalktım, elimdeki tüm kağıtları yere attım ve dolaba gidib hızlıca ilacımı içtim. Artık sinirimden, kendime acımamdan, birde.. kendime olan nefretimden ve idol olmayı istemek duygusundan kurtulamıyordum.
Yatağıma oturtum, dizlerimi kendime çektim ve ellerimi dizlerime doladım. Sessizce başımı dizlerimin üstüne koydum ve baş ağrısı ile düşenmeye başladım..
"Gerçekten acınası haldesin Lily."
İç sesim konuyu açtı, artık iç sesimle konuşuyordum, bu yüzden bana asosyal demeleri normaldi..
"Gerçektende öyleyim.."
"Neden Jyp oppanın şirketine baş vurmuyorsun?"
"Vursan bile bir şey değişecek mi?! Ağzımı açtırma benim!"
Son dediğim biraz mantıksızdı ama kafaya takmadım. Birden bire odanın kapısı açıldı vs ablam elindeki laptopuyla baskın yapar gibi odaya daldı.
"Ne oluyor be!"
Ablam gülümsedi ve yanıma oturdu. Elini başıma getirdi ve tebrik edermişcesine saçlarımı okşadı. Laptopuna baktım ve birden bire gözlerim büyüde ve yatağımdan zıpladım, elimle ağzımı tuttum ve ablama heyecan, korku ve sevinç karışımıyla baktım..
Bu bölüm bu kadarlık oldu, daha fazla yazmak isterdim ama ilk bölümden çok ilerlemek istemedim, umarım bölümü sevmiş ve mantıksız bulmamışsınızdır.
Bu arada ablanın adı değişe bilir, fikir olursa yazarsınız, umarım hikaye fikrini ve birinci bölümü sevmişsinizdir :)
END OF THE PART 1
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stray Kids 8+1
FanfictionBaşka bir ülkede yaşayan ama idol olmak isyeyen bir kız Koreye gider, ama Korecesi yoktur. Yinede bir çok yönden iyi olduğu için stajyer olarak Jyp şirketine alınır ve bir çox olaydan sonra Stray Kids adlı bir grupa katılır, grup çoktan çıkış yapmış...