Fısıltı

172 36 25
                                    

SELAMLAR!!! ILK BOLUM BIRAZ UZUN OLDU AMA HIKAYEYE BIR YERDEN GIRIS YAPMAM GEREKIYORDU. ARADA GOZUMDEN KACAN YAZIM HATALARI VAR ISE LUTFEN TAKILMAMAYA CALISIN. VE HIKAYE HAKKINDA GERI BILDIRIMLERINIZ
BENIM ICIN COK ONEMLI LUTFEN OY VERMEYİ VE BOL BOL YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. CIDDIYE ALMIYORSUNUZ BELKI AMA GERCEKTEN COK GUZEL MOTIVASYON OLUYOR:)

IYI OKUMALAR
.
.
.

Saat oldukça geç olmuştu nihayet doğum günü kutlamam bitmişti bitmesine ama aklımda deli sorular dönüyordu. O kutu nereden çıkmıştı? Neden şimdi çıkmıştı ve en önemlisi neden bana emanet edilmişti? Yatakta bir o yana bir bu yana dönüyordum, içimi kaplayan açıklayamadığım bir huzursuzluk hakimdi. Kalktım, Jongi'nin kıçında pireler uçuşuyordu. Evet pansiyona gelmiştik. Annem ve babam bir yan odada uyuyorlardı. Henüz ev hazır değildi ve annem asla tamamen eve benzemeyen bir evde kalmak istemediği için her taşındığımızda ilk birkaç gün otel veya bu tarz küçük işletmelerde geçerdi. Uyku tutmadığı için yataktan kalktım. Tuvalete gittim ancak ardından fazlası ile boğazımın kuruduğu hissine kapıldım ve su içme ihtiyacı hissettim. Uğraşacak birşeyler bulma ümidi ile çantamı karıştırmaya başladım. Ancak elime gelen ilk şey "o" rezil fotoğraflar oldu. Aldığım gibi salak kardeşime fırlattım. Umursamadı bile, tam yatağına gidip onunla biraz uğraşacakken odadaki aynadan kapının yanındaki cama gözüm takıldı. Hasiktir! Orda birisi mi vardı yoksa ben mi gece gece kafayı yemiştim.

Gözlerimi kırpıştırıp açmamla geçen 2 saniyede camda gördüğümü sandığım karaltı gitmişti. Ancak içim rahat değildi. Kapıya doğru yaklaşmak için döndüm. Adım adım giderken etrafın sessizliği beni oldukça germişti. Kapıya yaklaştım yavaşça kapı kolunu çevirecektim ki aniden kapının arkasından gürültülü bir ayak sesi geldi. Aniden uzaklaşmaya başlamıştı. Resmen biri gecenin bir yarısı bizi gözetlemeye gelmişti. Farkedilince de kaçmaya başlamıştı. Ani şokla birkaç saniye olduğum yerde kalmış ardından ne olacağını, neyle karşılaşacağımı bilmediğim halde dışarı çıkmış, kaçan adamın arkasından koşturmaya başlamıştım.

Bu koca bir şaka olmalıydı, yakalasam bile ne yapacaktım ki? Arkasından umursamazca koşuyordum. Ayaklarıma engel olamıyor gibiydim, o anın adrenalininden olsa gerek duramıyordum. Ya hırsızsa ya da daha kötüsü bir katilse ne yapacaktım? Tek yaptığım arkasından mal gibi koşmaya devam etmekti. Lanet olsun çok atletik ve yapılı bir vücudu vardı.

Köşeden döndüğünde aniden ellerini demir parmaklıklara atarak aşağıya atladı. Kendime bu konuda güvenmiyordum. O yüzden üstte koşmaya devam ettim. Aşağı insem bile varacağımız yer aynıydı ama genede bu hareketi ona birkaç saniye kazandırırdı. Sonra yeniden köşeyi döndüm, biraz daha koştuktan sonra yeniden... Ne oluyordu amına koyayım aynı köşe olduğundan emindim. Sonsuz bir döngüde gibiydim. Dördüncü kez aynı köşeye geldiğimde pes ettim ve soluklanıp etrafa bakındım.

Etrafta hiç kimse yoktu, adeta yer yarılmış ve içine girmişti. Rüyada falan mıydım yoksa? Bazen böyle aşırı gerçekçi rüyalar gördüğüm oluyordu, ama şuan bunun gerçek olduğundan emindim. Olduğum yerde soluklandıktan sonra pansiyonun alt koridoruna indim. Çekincem yoktu çünkü zarar vermek gibi bir amacı olsa tabanları yağlamazdı. Bundan emindim ama asıl sorun neden odamıza baktığıydı. Dönmeden önce pansiyonun ilerisindeki markete gitme kararı aldım, nasılsa artık odadan çıkmıştım ve sapık röntgenci de kaçmıştı. En azından yapacak birşeyler bulmuştum. Ahh kimi kandırıyorum bugünde sikilmedik çok şükür. Az önce yapmaya cüret ettiklerime kendim bile şaşırdım. Soluklanıp markete girdim, biraz yemek yemek istiyordum. Koşuşturmaca karnımı acıktırmıştı. Markette oturup yemeğimi yemeye başladım. Tıkınmakla meşgulken biraz sonra içeriye sarhoş olduğu belli 3 çocuk girmişti. Birbirlerine dalaşıyor, kasiyere laf atıyorlardı. Birinin gözü bana kaydı. Homdurdana homurdana yanıma yaklaştı. Belli ki uğraşacaktı, gece gece daha fazla dikkat çekmek istemediğim için yediğim rameni kafama dikip, dudaklarımı yaladım. Sonra sessizce adamın yanından geçip çıktım, pansiyona varmam en fazla 2dk sürerdi. Hızlı adımlarla giderken arkamdan dışarı çıktığını duydum.

Speculo, HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin