"Owemji!" My ear almost destruct when a group of girls are yelling or somewhat it's annoying.
Naandito kasi ako ngayon sa cafeteria haha oh! Sosyal! Cafeteria and may piano rin sa bandang gitna ng cafeteria where naandon si Gab. He's one of the most famous pianist in my campus, well, especially when he's a son of Moriano. Moriano have shares from the University that I'm currently studying. Mahal ang tuition kaya kailangan ko magkandaugaga at magsipag.
I'm not used to public kasi, maarte na kung maarte pero I'm not used to talaga. Lumaki kasi ako na private school ang pinapasukan and malay ko bang itatakwil pala ako. So back to Gab.
Gabryl Hades Moriano, a top student, pianist, violist, soccer player, a varsity, mayaman, gwapo, maraming nagkakagusto 'yon nga lang, ako gusto hehe.
I looked at him while his peacefully playing the piano. Kinagat ko ang binili ko kaninang sandwich bago ninamnam ang bawat tono ng piano.
"Owemji!"
"Beh, saang department daw?"
"Ang pogi!"
"Kuya, akin ka na lang please!"
"Hi pogi, you can have my number."
"Huhuhu sana wala pa siyang girlfriend."
Puchacha naman! Ang iingay eh!
Inis na binalingan ko ng tingin ang mga kababaihang iyon. Tili nang tili, kala mo naman kinurot. They were all looking and acting kinky when they saw the Professor.
Tss. Kung alam niyo lang na gusto akong pag aplayin bilang kabit. Tss.
"Fuck!" Halos mapaigtad ako sa biglaang pagsigaw ni Professor. Natahimik ang lahat kasama na rin ang mga babae.
He was annoyed with the worker of the cafeteria.
"Did I ever said you to fucking give me a fucking food huh?!" He shouted that made the worker bow her head in embarrassment.
Nangangati ang mga kamao ko at gustong sumuntok pero ayaw kong gumawa muli ng isang aksyon na hindi pinagiisipan. Gwapo nga ang Professor ngunit masama naman ang ugali.
"Get the fucking out of my way!" At ayon na naman siya sa 'fucking' niya. Hindi ba siya matatanggal nan? Naturingang baguhan at Professor tapos ang sama ng ipinapakita. Tss.
Tumabi naman ang lahat at saka pinadaan ang professor. Nang makuha ko ang tyansa ay susundan ko na sana siya nang..
"Czine." A hand grab my wrist. It was Gab.
"Gab, mamaya na lang hehe." Sabi ko bago iwinaksi ang kaniyang kamay na nakahawak sa aking pulsuhan. I immediately run out of the cafeteria.
Natanaw ko ang palayong rebulto ni Prof.
"Prof! Hoy Prof! I mean Prof!" Sigaw ko at hindi nga ako nagkamaling lilingon at titigil siya sa paglalakad.
Nang makalapit ako sa kaniya'y napansin kong naka arko ang kaniyang kilay. Siya pa talaga galit huh!
"Prof, hindi naman siguro tama na—Puchacha!" bigkas ko nang bigla niya akong higitin at hilahin. Saan na naman ba ako dadalhin ni Prof?
"Prof, teka lang! Saan niyo po ba ako dadalhin!" sigaw ko but he didn't give a gaze.
"This. This will help." Halos mapasimangot ako nang mailagay ni Prof ang isang bote ng yakult? What the hell? Yakult talaga? Well nababasa ko kasi kapag ganito raw personality laging whiskey, vodka o kung ano pa mang kenembulars pero the hell si Prof! Yakult talaga wow!
Isinama lang pala ako ni Prof pamimili akala ko kung ano na. Assuming.
Nang matapos niyang ilagay ang lahat ng gusto niyang ilagay sa basket eh pumunta na kami sa counter. I plainly looked at the women and my Professor.
"Sir, mali po kasi ang ibinayad niyo, kulang p—"
"I have said, my payment was whole and what the fuc—" bago pa man siya magmura ay humarang na agad ako. Gulay, nakakahiya duhh!
"Uhm ate...sige po magkano po ba 'yong kulang?"
"What the hell?" I heard him whispered to my ear. Hindi ko siya binalingan at saka binayaran si Ate. Tss. Nag cutting ako para lang samahan si Prof bumili ng yakult at pagkain, wow talagang wow! Bakit ba ang pangit ng buhay ko!
"Goodbye Prof. Hapon na kasi eh."
"I'll just say to your other Professors that you're excuse." He said again with a cold tone.
"Sige Prof!" ngiti kong bigkas. He never smiled.
"Hehe, uwi na ako Prof! Bye!" pagpapaalam ko pa.
"Okay."
#JAMMZ
