"Why are you at the middle of the street and you kept on crying?." Dumfounded. Iyon lamang ang masasabi ko sa kaniya. Mabigat ang mga paghinga ang aking pinapakalwan dahil sa pagod at lungkot na aking nadarama. Hindi ko pa rin talaga lubos akalaing ganoon si Gab.
Isang puchacha.
Naramdaman ko ang isang malambot na tela na dumampi sa aking balat at kasunod noon ay ang pagpunta ng Propesor sa aking harapan at tumingin sa akin, gayon din ang aking ginawa.
"You should never get sick." sabi niya. Tiningala ko lamang siya habang sinimulan niyang tuyuin ang aking buhok.
He's drying it so gentle na halos ako'y nakatitig lamang sa kaniya. Kung ganito ang aking mapapangasawa, why not coconut?
JokieJoke.
Pero paano naman ang asawa ni Prof? Hindi ko pala natanong kung payag ang asawa niya.
Habang patuloy sa pagtuyo ng aking buhok ang Propesor at tumikhim ako upang makuha ang kaniyang atensyon. Hindi siya tumingin o binigyan ako nang pansin dahil siya'y abala sa pagtutuyo ng aking buhok. Sana ako na lang 'yong buhok ko. Choss.
Alam ko namang nagiintay ang Propesor sa susunod kong sasabihin eh.
"Paano ang asawa mo Prof?" napatigil siya bago nakaarko ang kilay na tumingin sa akin.
"I don't have a wife, not yet." saad niya sa makahulugang salita. Ha? Umalis na ang propesor sa aking harapan at saka dumiretso sa maliit na sofa. Umupo siya roon at uminom ng...YAKULT!
Hehe, I forget, love na love nga pala ni Prof ang yakult. Sana all Yakult.
"Ano ibig mong sabihin Prof? Meaning, may plano ka pang mag-asawa?" nakakunot ang noong tanong ko. Sumama naman ang timpla ng kaniyang muka dahilan upang mag peace sign ako. Shori na hehe.
"Of course. I'll marry you." TvT. Hehe, sabi na nga ba eh.
"Eh Prof, bakit ba ako?"
"Because, Dahil."
"Ano ba Prof!" His gaze sharpen.
"Don't shout."
"Ow okie hehehe." sabi ko bago nag thumbs up. Patuloy na uminom ang Professor. Napatingin na lamang ako sa aking braso at halos mapaluwa ang aking mata nang makita ko na nagkukulay violet na ito. Huhuhuhu. Sinubukan ko itong hawakan.
"Ah!" sigaw ko dahil ang sakit. Naramdaman ko namang naalarma ang Professor at tumigil sa pag inom ng yakult at tumingin sa akin.
"What's wrong?" I looked at the Professor. Ngumiwi ako bago nagsimulang umiyak na parang bata.
Sorry ha, baliw lang.
"P-Prof! M-May v-violet wahhh!!" ngawa ko. Agad na lumapit sa akin ang Professor bago marahang hinawakan ang aking kamay.
"Who did this?" hindi ako sa kaniya nakatingin dahil umiiyak ako malamang hehe. Umiling lamang ako.
"Psyche..WHO DID THIS?" for the first time. Ngayon niya lamang ako tinawag sa first name. Tumingin ako sa Professor at muling napangawa nang makita ang madilim niyang awra. Wahh! Bakit galit si Prof huhuhu.
"Psych—"
"P-Prof wala p-po.."
/*Hik hik hik hik
Ayaw kong mapunta sa masamang kalagayan si Gab. Sinaktan niya ako pero ako rin naman ang nauna.
"Psyche...tell me the truth...who the fuck did that to you?" ramdam kong pilit niyang pinapakalma ang sarili. Bakit ba siya galit huhuhu.
Ilang segundo akong hindi sumagot at patuloy na humikbi. I feel his soft hands lift my chin up. Our gaze met.
"Don't worry, I'll find him... I'll make him suffer. No one can ever hurt you, okay? I need you, I still need you."
T_T. Eh?
