Evet evet araba sesi kesin o saplantılı geldi odanın bi köşesine geçtim ve kendimi savunmaya aldım o anki korkumu anlayamazsınız kalbim sanki duracak gibi atıyordu birden kapıya vurulma sesi duydum ama bu Çağatay olamazdı çünkü onda anahtar vardı beni buraya kitlemişti yavşak kapıya doğru yaklaştım ve "Sen kimsin?"dedim karşıdaki kişi bana "İyi misin?"dedi sesi çok tanıdık heliyordu ama kim olduğunu anlayamıyordum ona "Ben iyiyim ama sen kimsin ve beni nasıl buldun?"dedim oda "Ah tanımaman normal çok uzun zaman oldu EZGİ"dediği an öyle kaldım bağırarak "LAN SEN KİMSİN İSMİMİ NERDEN BİLİYOSUN?"dedim o an kapı açıldı karşımdaki kişi Can adında biriydi
Ama onu hala hatırlayamıyordum "Hadi çabuk ol birazdan Çağatay gelir hemen gitmeliyiz"dedi ona şaşkınlıkla bakıyordum oda anlamış olmalı ki bana "Bak ezgi bunları sana sonra anlatıcam ama şimdi gitmemiz gerekiyor yoksa Çağatay gelecek ve berki asla göremiceksin" dedi ve beni ikna etmeyi başardı tam gidiyorduk ki Çağatay geldi cana saklanmasını söyledim ama o "Olmaz"dedi ona sorgulayıcı bi şekilde bakarken Çağatay geldi ve cana sarıldı o an resmen donakaldım üstüne üstlük Çağatay ona "Hoşgeldin kardeşimden canda ona "Hoşbuldum abi" dedi ben şok içinde olanları izlerken Çağatay bana "Sen nasıl dışarıya çıktın"dedi can abisine "Ben çıkardım.abi yemek getirmiştimde onu verdim"dedi Çağatay "E hani yemek"dedi bende cana şimdi ne bok yiceksin der gibi bi bakış attım
"Abi valla verdiğim an hepsini yedi bu obur"dedi Çağatay gülerken ben renkten renge giriyordum canda aynı abisi gibi sarı saçlı,mavi gözlü ve 1.70 boyunda biriydi bu arada can benim eski okulumda bana aşık olan bir çocuktu şimdi hatırladım o dönem bana çıkma teklifi etmişti ama ben kabul etmemiştim öyle işlerle uğraşmıyordum ne lan benim bu çektiğim eskiden kardeşi seviyordu şimdide abisi başladı hemde abisi saplantılı bir manyak tüm aile bana takıklar heralde Allahım günahım neydi ya Allah hepsinin belasını verir inşallah ama hepsinin diyemem çünkü can bana yardım etmek istemişti ne demişler "Yiğiti öldür hakkını yeme"bende canın hakkını yiyemem yardım etmeye çalıştı ama Çağatay geldi tabi gerçekten yardımmı edicekti yoksa başka bi planımı vardı orası bilinmezdi tabi
Düşünebiliyomusunuz ben bu Çağatayın yanında 1 hafta kaldım o 1 hafta bana 1 Asır gibi geçmişti ayrıca bu sürede Çağatay bana sürekli dokunmaya çalıştı ve amacına ulaştı pis sapık ama tabiki bunu ileri bir derecede yapamadı can sayesinde ama dokunuşunu uzun zaman unutamadım bu bir travmaya dönüşmüştü kafayı yicek dereceye gelmiştim artık o anı size anlatim o gün yani canla tanıştığım günün gecesi oldu ve Çağatay bana "Hadi odamıza gidip uyuyalım ezgi ama önce işimizi halledelim"dedi bu arada can daha yeni gitmişti yani bu piçle yalnızdım ona "İş miş yok o düşündüğün şey asla olmicak pezevenk"dedim Çağatay sinirlendi ve bana "Senin nazını çekemem olucak diyosam olucak benim olucaksın LAN!"dedi ve beni kucağına alıp yukarıya götürdü
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni yatağa attı ben ona karşı koymaya çalıştım ama olmadı boynumu öpmeye başladı onu ittim ve bi kaç dakika geriye doğru sendeledi pisliğin gözü nasıl döndüyse artık kudurmuş köpek gibi bana saldırıyordu elimi eline aldı ve sıkıca tuttu iki elimide resmen çivilemişti hareket ettiremiyodum ve boynumdan öpmeye devam ediyordu ama direnmeye çalışıyordum bacağının arasına sert bir tekme attım Çağatay inleyerek geriye çekildi bana sinirle baktı ve üstüme çıktı altımdaki pantolonun düğmesini açmaya çalışıyodu heyecandan elleri titriyordu piçin artık direnmeyi bıraktım gücüm kalmamıştı tam o anda Çağatay üstüme yıkılıp kaldı ne olduğumu anlamamıştım
Taki karşımda canı görene kadar canın elinde küçük bir heykel vardı ve o an anladım işte çağataya ne olduğunu o anki korkuyla gidip cana sarıldım can bana "Geçti ezgi sakin ol ben yanındayım sakin ol"diyerek saçımı okşuyordu o an biraz rahatlamıştım ama birden bağırmaya başladım tek söylediğim şey "BANA DOKUNDU!"olmuştu...
