6.BÖLÜM-HÜZÜN

29 1 0
                                    

Berk beni akşam biyere götüreceğini söylemişti o gün cafeyi kapatıp heyecanla eve gittim kapıyı açar açmaz berkten bir mesaj geldi "Akşam 8'de hazır ol güzelim"bu mesajı okuyunca dahada heyecanlandım saat 5 ve benim sadece 3 saatim kaldı hemen hazırlanmaya başladım bir banyo yaptım saçımı kuruttum maskemi yaptım 30 dk maskeyi bekledim daha sonra saçıma dalgalı şekiller verdim hafif bir makyaj yaptım ve en son şık,kırmızı bir elbiseyle hazırlığımı  bitirdim tam o an berkten bir mesaj geldi "Gecemize hazır mısın bebeğim?"gülümseyerek "Hazırım bebeğim" yazdım ve gönderdim çok geçmeden bir mesaj sesi daha geldi "O zaman dışarıya çık bekliyorum" Ben "Tamam" yazıp telefonu kapattım dışarıya çıktığımda Berk üstünde bir smokinle bana bakıyordu çok yakışıklı ve karizmatik görünüyordu kahverengi gözleri beni burdan alıp başka diyarlara sürüklüyordu ve bana aşk dolu gözlerle bakıyordu o bakışını hiçbişeye değişmem o bir çift kahverengi göz için canımı feda edebilirim

Berk benim gözümü bağlayıp arabaya götürdü araba durduğunda yüzüme doğru esen ılık bir rüzgar hissettim ve tabiki dalga,deniz sesi gerçekten çok güzel bir yerdi Berk gözlerimi açtığında neredeyse sevinçten bayılıcaktım deniz kenarında çok güzel bir masa ve bir orkestra heryer gül yapraklarıyla kaplı gerçekten çok güzeldi sevinçten bayılmak üzereydim ki berkin "Ezgi iyi misin?"demesiyle irkildim ona evet anlamında başımı salladıktan sonra berk elimden tutup beni masaya götürdü herşey mükemmeldi yemeklerimiz gelirken berkle sohbete daldık yemeklerimizi yedik ve orkestra eşliğinde dansa kalkdık tam o anda gökyüzünde ezgi ismi yazan havaifişekler patlamaya başladı o anki mutluluğumu anlatmaya hiçbi kelime yetmez

Berk bağırarak "SEVİYORUM KIZIM SENİ AŞIĞIM AŞIK!!"dedi benim utançtan yanaklarım kıpkırmızı olmuştu tam o anda Berk benim dudağıma bi buse kondurdu işte o zaman utancım 2 katına çıkmıştı resmen yerin dibine girmiştim ama o an bişey oldu bir silah patlaması ben korkuyla çığlık atarken Berk önümde yıkıldı tam kalbinden vurulmuştu çığlıklarım gökyüzünün heryerinde yankılanıyordu berke baktığımda ise heryeri kandı benim ellerimde kan olmuştu ber son kez bana bakarak güldü ve gözleri yavaşça kapandı o an nasıl bağırdığımı bilmiyorum kendi sesimi artık çığlıklarım yüzünden duymuyordum o an herşey karardı ne olduğunu anlamamıştım gözümü açtığımda bir hastane odasındaydım etrafıma baktığımda berki görmedim


Kolumdaki serumu hızla çıkartarak hastane koridoruna çıktım ameliyathanenin önünde arzu ve ateşi gördüm ikiside ağlıyordu arzunun kolundan tutup "Hayır düşündüğüm şey olamaz o ölmedi de ölmedi de arzu ölmedi de!!!" Arzu bana "Sakin ol yaşıyor ama kalbi durmak üzere"
"Ne ne demek durmak üzere ne istiyorlar ne ne ne lazım arzu konuş ne lazım"
"Kan lazım ezgi kan lazım ama bulamıyolar"
"Ne kanı hangi kan?"
"Çok zor bulunan bi kan"
"Arzu konuş ne kanı kan grubu ne?"
"Kan grubu AB Rh Negatif"
"Ta-ta-tamam benim kanım uyuyo beni kan verme yerine götür acele et hadi"
"Tamam hadi gidelim"arzuyla koşarak kan vermeye gittik kanı verdim ve yine ameliyathanenin önüne geldim hemşire içeri girerken berkin kalbinin durma sesini duydum o an tek söylediğim çığlıklarım arasından çıkan "BERK!!!!" olmuştu...

AŞKIN EZBER HALİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin