Daphne kucağına yığılan harry ile olduğu yere çöktü korkudan eli ayağına dolaşmıştı kucağındaki çocuk ölü gibi yatıyordu Harry kaldırmaya çalıştı ama harry ' yi kaldıracak kadar güçlü değildi tüm gücüyle bağırmaya başladı
" Yardım Edin Kimse yok mu biri Yardım etsin lütfen " diye haykırmaya başladı daphne Ağlamaya başladığı için sesi çatallaşmaya başlamıştı
Asla kolay ağlayan biri değildi ama ilk defa ağlamasını durduramıyordu Slytherin ' in Buzlar Kraliçesi şuan tuzla buz olmuştu
Karşısından gelen profesör Mcgonagall ile rahatladı profesör telaşla onlara geliyordu " Profesör Lütfen yardım edin " dedi daphne
" Mrs. Greengrass ne oldu " diye sordu asasıyla harry'yi havalandırırken " efendim bayıldı ama uyanmıyor harry asla bayılmaz o çok güçlüdür " dedi telaşla daphne harry ' nin üstünden kalkmasıyla ayaklanırken " biliyorum Mrs. Greengrass telaşlanmayın Mr. Slytherin iyileşecektir " dedi profesör Mcgonagall hastane kanadına girip harry ' yi boş bir yere yatırdılar
Mcgonaggal endişeyle " neyi var poppy " diye sordu harry yi incelemeye başlayan Madam Pomfrey birkaç tane daha büyü yaptıktan sonra " sihirli bir komada gibi Minerva çok ama çok fazla sihir harcamış tükenmiş konumda çekirdeği kendini yenilemeye çalışıyor bu yüzden baygın " dedi Pomfrey
" önemli birşey yok yani değil mi korkmamızı gerektiren bir durum yok " diye sordu daphne merakla
Madam Pomfrey önce Mcgonagalla baktı Daphne sinirle araya girdi " önemli bir durumu varsa bana söyleyin ben onun Nişanlısıyım herşeyi bilmek benim hakkım " dedi öfkeyle Daphne
" pekala bak vücudu kendini toplamaya çalışıyor Mrs. Greengrass üzgünüm ama Mr. Slytherin uzun bir süre uyanamayabilir belki de hiç uyanamayabilir böyle bir komaya giren kimse uyanamadı " dedi Mcgonagall
Daphne şuan ne hissedeceğini bilemiyordu deliler gibi sevdiği hayran olduğu çocuk uzun bir süre uyanamayabilirdi belki hiç uyanamayabilirdi onun bir çocuğu olacaktı onu hermioneyi kendisini salazarı godrici rowenayı helgayı ona inananları onun emriyle ölüme gidecek onca insanı yarı yolda bırakamazdı
" Ne diyorsunuz profesör o bizi bırakamaz her zaman bize döner " dedi daphne kelimeler ağzından zorla çıkıyordu " beni harry ile yalnız bırakın lütfen " dedi daphne iki kadın onları yalnız bırakıp dışarı çıktılar daphne yavaşça harry' ye yaklaşıp elini tuttu " harry uyanacağını biliyorum sana inanıyorum sen sevdiklerine hep geldin her zaman geri gelirsin biliyorum " dedi daphne ve çocuğun elini dudaklarına götürüp küçük bir öpücük bıraktı
Sonra çocuğun elini tekrar yatağa koydu ve asasını çıkarıp sessizlik tılsımı yaptı duvarlara baktı " Mort burda olduğunu biliyorum ortaya çık " dedi daphne birden karşısında beliren ölümle irkildi
" Hala korkutucusun " dedi daphne " sadece ölümden korkanlara " diye yanıtladı ölümde " harry yi uyandır çabuk bunu yapabilirsin " dedi daphne
" evet yapabilirim ama yapmayacağım " dedi mort " ne demek yapmayacaksın o senin ustan onu kurtarman gerekiyor " dedi daphne
" evet o benim ustam ve ustam sadece sihrini topluyor eğer o sihrini toplamadan uyanırsa asla eskisi gibi güçlü olamaz bir kofti kadar zayıf olur bu olursa ne olacağını biliyorsun " dedi mort
Daphne yenilgiyle başını eğdi işe yarayacağını düşündüğü tek şeydi bu plan morta güvenmişti " böyle bir şekilde uyanirsa beni asla affetmeyeceğini biliyorum " dedi daphne
" elimden birşey gelmez daphne greengrass bundan sonrası ustama kaldı ne zaman uyanıp uyanamayacağını sadece o biliyor " dedi mort ve gözden kayboldu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HARRY POTTER ÖLÜMÜN EFENDİSİ
FanfictionHogwarts Savaşından sonra harry arkadaşlarının tutumunda ve ona yaklaşımın da değişiklik fark etti sanki hepsi ondan kurtulmak istiyor gibi gerçekten hepsi ondan kurtulmak mı istiyor yoksa sadece bir kısmı mı Harry burda ölüm yadigarlarının hepsine...